Peter Hyballa moet na nieuwe omarming met NAC juist wél zichzelf blijven

Zijn hernieuwde aanstelling als hoofdtrainer bij het immer bruisende NAC in Breda kwam als een grote verrassing. De Duitser was er na zijn binnenkomst in Brabant zelf als de kippen bij om te benadrukken dat hij op bepaalde vlakken qua karakter veranderd was. Maar is dat wel nodig?

Levendig. Niet op zijn mondje gevallen. Eerlijk. Het hart op de tong. Bloedje fanatiek. Zomaar vijf typeringen die precies bij de persoon Peter Hyballa passen. Zo is hij al zijn hele leven, ook als trainer. Maar juist onder andere die dingen braken hem de laatste jaren op bij verschillende clubs waar hij trainer was, ook tijdens zijn eerste periode bij volksclub NAC.

De sympathiek overkomende veertiger, die beschikt over een flinke portie humor, had na rijp beraad met zichzelf – al sluit ik niet uit dat er mensen van buitenaf hem van advies hadden voorzien – besloten om zijn uitgesproken gedrag te gaan veranderen. Aan zijn voetbalverstand twijfelde aan de andere kant eigenlijk niemand.

Oud-international Rafael van der Vaart vertelde onlangs in een uitzending van Studio Voetbal dat hij Hyballa in hun gezamenlijke tijd bij het Deense Esbjerg een heel goede veldtrainer had gevonden. Plots stond de Duitser midden januari dus weer voor de groep in Breda bij de plaatselijke voetbaltrots. Hij benadrukte nog maar eens dat hij veranderd was in zijn doen en laten.

Uitbundig juichen

Toen ik hem afgelopen vrijdag langs de lijn aan het werk zag in de thuiswedstrijd van zijn nieuwe werkgever tegen Jong AZ, twijfelde ik eerlijk gezegd een klein beetje aan die woorden. Peter Hyballa oogde nog altijd even bevlogen en meelevend qua coaching langs de lijn en gleed zelfs uit toen hij ietwat te uitbundig wilde juichen.

Het was hem vergeven. De supporters van NAC hadden hun trainer weer omarmd en voor de tv-camera sprak hij over “rambasamba in het stadion”. Hij doelde daarmee op de sfeer in de Bredase voetbalarena, de verslaggever van dienst had het over een soort van verafgoding van de man op de trainersbank. Nee, een rockster was hij alleen maar door zijn lange haren, zei de NAC-trainer zelf.

Ik moest glimlachen en dacht maar één ding: Peter Hyballa moet juist wél zichzelf blijven en niet veranderen. Een man die spreekt uit zijn hart zónder enige mediatraining, dat is – na de wegens ziekte vertrokken Henk de Jong bij SC Cambuur – een verademing voor het Nederlandse voetbal. Zónder vulgaire woorden te gebruiken uiteraard, maar dat spreekt voor zich.