Fábio Silva maakt legendarische FM-status waar

Fábio Silva was één van de verrassingen die PSV uit de hoge transferhoed toverde deze transferwinter. Voor veel Nederlanders is de jonge Portugese spits een onbekende, maar een deel van de aanhang van PSV en de Eredivsie-kijkers haalden de jonge Portugees al jaren geleden in het spel Football Manager. Die simulatie komt plotseling heel dicht bij de realiteit… (en dat komt niet door zijn doelpunten).

Dat Fábio Silva niet alleen in de wereld van Football Manager een grote toekomst toegedicht kreeg, maakte Wolverhampton Wanderers in de zomer van 2020 duidelijk. De Engelse middenmoter trok veertig miljoen euro uit om de tienerspits bij FC Porto los te weken. Voor de Portugese topclub was het een deal om van te dromen. Silva was nog maar net doorgebroken in het eerste elftal (21 wedstrijden, drie doelpunten en twee assists) en de topclub kon geen “nee” zeggen tegen de tientallen miljoenen uit Engeland. Silva echter ook niet, maar of dat nu de beste beslissing uit zijn carrière was…

Fábio Silva: van toptalent naar topschutter zonder spitsenaanvoer

Daarmee maakte de piepjonge spits een  veelgemaakte inschattingsfout. Dat had echter niet veel met zijn talent of het fysieke aspect van de Premier League te maken – Silva speelde alsnog 62 keer voor Wolves voordat zijn uitleenbeurten begonnen. Dat deed de jonge aanvaller het grootste gedeelte als spits (51 wedstrijden) en maar twee keer als linksbuiten – de rest van de invalbeurten waren te kort om mee te nemen.

Vier doelpunten en zeven assists zijn niet het rendement dat je als club wil zien van een aankoop van veertig miljoen euro. Of zat deze aankoop van veertig miljoen euro eigenlijk niet te wachten op een team dat over het algemeen minder is dan de tegenstander en dus aangewezen is op momenten in plaats van, zoals Silva gewend was bij FC Porto, constant de bovenliggende partij te zijn? Als je de doelpunten van Silva  van de afgelopen weken in het achterhoofd houdt, is dat het tweede. Kijk je naar eerdere momenten in zijn carrière, komt er een andere oorzaak naar voren.

Vorig seizoen speelde Silva op huurbasis bij Anderlecht. De Belgische topclub heeft status binnen de Jupiler Pro League een vergelijkbaar profiel als FC Porto. Dan krijg je ook een situatie waarin Silva als speler van PSV in raakt: een elftal dat over het algemeen één tot twee klassen beter is dan de tegenstander en dus ook meer aanvalt. Dat neemt, niet alleen voor Wolves maar ook voor Silva, een ongewone situatie met zich mee: de club heeft veertig miljoen euro betaald voor een speler die alléén in een aanvallend team voor een nieuwe transferklapper kán zorgen.

Dat Silva bij Anderlecht, waar hiij vorig seizoen in 32 wedstrijden elf keer scoorde en vier assists leverde, voor het eerst in zijn carrière de minimale rendementseis voor een aanvaller bij een topteam (één beslissende actie per twee wedstrijden) kan overleggen. Dat zijn nog niet de doelpunten die hij voor alle Football Managers heeft gemaakt, maar ook buiten de digitale voetbalwereld is de Portugees een legende. Veertig miljoen euro voor een achttienjarige zorgen daar voor. Dat Silva juist tegen FC Twente uitblonk en ook in de Europa League tegen Sevilla het net wist te vinden, zorgt voor een extra laag aan de Silva-legende.

De ontbrekende schakel in de voorhoede

Door de doelpunten van Silva zal de roep om een langdurigere basisplek voor Silva niet ophouden. De Portugees schoot twee keer op doel, scoorde één keer, kwam met 21 passes en 40 balaanrakingen net zoveel in het spel voor als Johan Bakayoko (35 balaanrakingen, 20 passes). Het grootste voordeel van Silva op linksbuiten is dat het helemaal geen linksbuiten is. De Portugees is een stuk langzamer dan Xavi Simons, laat staan Cody Gakpo, en liet met 0 dribbels tegen FC Twente zien dat hij het eerder van zijn spel in de zestien meter en slimme balletjes (3 belangrijke passes, 7% van alle passes) ook zijn teamgenoten in stelling kan brengen.

Dat PSV nu niet één (Luuk de Jong) maar twee spitsen in de zestien heeft staan als er vanaf rechts of links een voorzet wordt gegeven, had tegen FC Twente hetzelfde resultaat als tegen Sevilla. Silva speelde tegen de Tukkers meer naar de buitenkant dan in het Europa League-duel, waar PSV in de tweede helft vol op de aanval ging spelen. Dat zijn de situaties waarin een speler als Silva, en helemaal vanaf de flanken, tot zijn recht kan komen. Daar is wel één belangrijke randvoorwaarde aan verbonden: de aanwezigheid van Luuk de Jong in de spits.

Bij de eerste treffer van PSV ging alle aandacht uit naar de targetman van PSV. Als Simon op linksbuiten staat, is dat meestal de man waar de aanval begint. Silva is als spits meer het eindstation, dus leek Van Nistelrooy dat ook zo te willen gebruiken. Met Mauro Junior stond er een linksback op het veld die met inzicht en (trap)techniek nog steeds voor voorzetten kan zorgen. Aan de andere kant koos Van Nistelrooy met Mwene voor een speler die de andere achterlijn wel haalde, maar dat vooral deed om de Belgische linkspoot van meer ruimte voor een voorzet te voorzien.

Die bal van Bakayoko kwam ook, net als eerder dit seizoen, maar wat eerder dit seizoen ontbrak was die vooractie die Silva maakte: even inhouden, Joshua Brenet door laten lopen en achter zijn rug naar de vrije ruimte snellen. Ruimte die niet was ontstaan op het moment dat Silva zelf in de spits stond, of dat er een andere nummer negen opgesteld stond dan De Jong. Dan was Silva immers de aangewezen man om die bal af te maken en stond Simons waarschijnlijk op een positie waar hij de bal met rechts in de verre hoek kan krullen. Silva koos voor de spitsenweg.

Voorlopig alleen extra PSV-wapen

Daarmee zit Silva in de situatie waar Brian Brobbey (Ajax) nog met weemoed aan zal terugdenken. Sterker nog: PSV heeft de joker die Ten Hag in zijn laatste seizoen(en) in de Eredivisie achter de hand had (Sébastien Haller én Brian Brobbey) met De Jong en Silva. Nu zijn een paar goede wedstrijden geen garantie op een doelpuntrijke toekomst, maar Van Nistelrooy zou die oude topschutter niet zijn om ervoor te zorgen dat Silva’s sluipwegen nog beter worden benut.

Dat de Portugees voorlopig het extra wapen in de PSV-voorhoede is, hoeft geen twijfel over te bestaan. Dat zit hem niet in de momenten dat hij aan de bal komt, maar hoe hij ervoor zorgt dat hij vrij komt. Niet om een geslaagde actie, maar zijn positionering in de zestien op het moment dat een voorzet naar een andere speler gaat of niet aankomt. Maar vooral omdat de twintigjarige aanvaller zonder optie tot koop gehuurd is, en het voor PSV en Van Nistelrooy vooral een goede test in aanloop naar de volgende transferzomer is.

FC Porto, Wolverhampton Wanderers, Anderlecht: dat Silva na dat rijtje clubs de Nederlandse voetbalwereld komt binnen denderen met doelpunten en hoop voor de nabije PSV-toekomst, is ook niet gek. De aanvaller ligt nog tot 2026 vast in Engeland, heeft op dit moment een geschatte transferwaarde van dertien miljoen euro en lijkt daarmee voor de lange termijn geen realistische optie voor de Eindhovenaren.

Of ja: mocht Silva zijn FM-legende waarmaken, kan PSV hem van die extra Champions League-miljoenen misschien wel aantrekken.