Ten Hag zorgt voor grote problemen bij Ajax

Ajax liet in de uitwedstrijd in de Champions League tegen Atalanta Bergamo twee belangrijke punten liggen. De Amsterdammers gaven in vijf minuten een 2-0 voorsprong weg. Na afloop nam Ajax-trainer Erik ten Hag de woorden “naïef en kinderlijk” in de mond, waarmee hij de vinger vooral op zijn eigen zere plek legde. 

Ajax hield voor de tweede keer in één week een kater over na een Champions League-wedstrijd. Nadat de Amsterdammers in de wedstrijd tegen Liverpool (0-1) wel de kansen kreeg, maar niet de doelpunten maakte, werd tegen Atalanta Bergamo een zeker lijkende overwinning binnen een mum van tijd uit handen gegeven. Volgens Ajax-trainer Erik ten Hag was dat “naïef en kinderlijk”. 

Verbloemende voorsprong

Dat Ajax met die voorsprong naar de thee ging, mag al een klein wonder heten. De Amsterdammers konden eigenlijk geen moment in hun spel komen doordat Atalanta de passlijnen naar het controlerende middenveld afschermde en de voorhoedespelers ervoor zorgde dat de centrale verdedigers en backs geen tijd kregen om op te bouwen. Het resulteerde vaak in een lange haal naar voren, waar het middenveld – de motor van Ajax’ voetbalmachine – in de beginfase een stijve nek moest krijgen van naar de hoge ballen kijken. 

Dat Ten Hag daar rekening mee hield, bewijst de keuze voor Lassina Traoré in de spits. De 19-jarige aanvaller vocht menig duel uit met de centrale verdedigers van Atalanta en hield zich knap staande tegenover de bestbetaalde slagers van Bergamo. Dat Ten Hag er voor koos om Dusan Tadic als nummer tien op te stellen, liet zien dat er enigszins rekening gehouden was met het spel dat de tegenstander speelde: wanneer je vroeg onder druk komt en weet dat er meer lange ballen worden gespeeld dan je normaal doet, zet je twee aanspeelpunten op de plek waar je de bal naar toe schiet. 

Desalniettemin verbloemde die 0-2 ruststand een groot deel van de problemen die Ajax kende. Het ijverige werk van Traoré daargelaten; de jonge aanvaller ging tien keer het luchtduel aan, maar won maar de helft van die duels. Daardoor moest Ajax vaak de tweede bal veroveren om echt tot een aanval te komen. Dat Traoré een penalty versierde bij de 0-1 en doelman Marco Sportiello bij de 0-2 zichtbaar in de fout ging, verbloemde het feit dat hét aanspeelpunt van Ajax in de persoonlijke duels vaker het onderspit moest delven dan dat hij als winnaar uit de bus kwam. 

Kop-of-munt-voetbal

Toch gaf Atalanta de Amsterdammers geen andere optie. Ten Hag zei tegenover AjaxTV dat zijn ploeg ‘gewoon zijn spelletje moest spelen en lang balbezit moest houden’, maar dat spelidee werd negentig minuten lang ontregeld door Atalanta. Bij vlagen kon Ajax wel combineren, maar het overgrote deel van de wedstrijd vlogen de lange ballen over het veld, waardoor je soms het gevoel had dat je naar een Engelse wedstrijd keek in plaats van naar de Champions League. 

Ajax betaalde echter een dure prijs voor dit kop-of-munt-voetbal. Op het moment dat Traoré een duel won of dat één van de middenvelders de tweede bal kon oppikken, konden de Amsterdammers gevaarlijk worden. Op het moment dat dit níét gebeurde, en Ajax met veel man voor de bal stond, kwam daar zonder uitzondering een gevaarlijk moment voor de tegenstander uit voort. Met als pijnlijkste gevolg: de tweede treffer van Duván Zapata. 

Geen middenveld

Bij de eerste treffer van Atalanta speelde de speelwijze van Ajax ook een grote rol. De reden dat de thuisploeg überhaupt zo gemakkelijk aan de andere kant kwam, was het feit dat Ajax eigenlijk zonder controlerend middenveld speelde. Zowel Davy Klaassen als Ryan Gravenberch zochten vaak de diepte op, waardoor Daley Blind en Perr Schuurs vaak één op één stonden met hun directe tegenstanders. 

Dat uitgerekend Gravenberch de bal bij dat doelpunt kinderlijk eenvoudig inleverde bij de tegenstander – een pass vanaf de linkerkant van het veld de drukte inspelen terwijl het middenveld open ligt – geeft aan dat de 18-jarige middenvelder een groot talent is, maar dit soort fouten nog wel moet maken om beter te worden. Dat Ajax in de vorm van het eerste tegendoelpunt daarvoor een hoge prijs betaalde, is echter niet alleen op het conto van de naïviteit van Gravenberch te schrijven. 

Grootste naïeveling

Ten Hag riep in De Telegraaf dat zijn spelers “naïef en kinderlijk” speelde in de tweede helft, maar kan daarmee eigenlijk de hand in eigen boezem steken. De oefenmeester weigerde in te grijpen toen Atalanta aan het begin van de tweede helft over Ajax heen denderde en de druk op het doel van André Onana steeds verder opvoerde. De trainer wilde niet defensief wisselen omdat “je dan achteruit gaat lopen en je het over jezelf afroept om een tegendoelpunt te krijgen”, zoals hij tegen AjaxTV zei, maar leek te vergeten dat je niet per sé een extra verdediger hoeft in te brengen om meer stabiliteit in je elftal te krijgen. 

Met Lisandro Martínez en Edson Álvarez had Ajax twee spelers op de bank die als ‘brekers’ op het middenveld de defensieve balans van het elftal hadden kunnen bewaren. Daarnaast bleven de backs van de Amsterdammers consequent als verkapte rechts- en linksbuitens spelen, waardoor één keer balverlies kon leiden tot een zee van ruimte voor de snelle aanvallers van Atalanta. Dat de trainer daar geen enkele rekening mee hield en met een tunnelvisie het eigen spel trachtte te spelen, een spel dat de gehele wedstrijd door de tegenstander onmogelijk werd gemaakt, is tegen een ploeg als Atalanta Bergamo niet alleen naïef en kinderlijk gedacht van de Ajax-trainer. Dat is vooral arrogant.