Feyenoord tovert verrassing uit hoge hoed

Feyenoord staat met één been in de groepsfase van de Conference League. De ploeg van Arne Slot is sterk begonnen aan het seizoen en won ook van het Zweedse IF Elsfborg (5-0) in De Kuip. De return lijkt daardoor een formaliteit, maar nog belangrijker: Feyenoord lijkt weer een stap dichter bij de droomaanval voor het aankomend seizoen. 

Feyenoord baarde vorig seizoen opzien door Arne Slot weg te lokken bij AZ. De Rotterdammers leken het na anderhalf jaar onder Dick Advocaat over een andere boeg te willen gooien. In plaats van het resultaat kwam de manier van voetballen centraal te staan in De Kuip, iets wat de Rotterdammers tot nu toe geen windeieren heeft gelegd. In de laatste voorronde van de Conference League liet Feyenoord opnieuw zien dat het geen grote aankopen nodig heeft om een heel ander team op de been te krijgen. Tegen Elsborg was het echter niet Alireza Jahanbakhsh die de show stal. De Conference League-wedstrijd met de nummer vier van de huidige Zweedse Allsvenskan (Eredivisie, red.) was vooral het podium van Luis Sinesterra. 

Feyenoord en Luis Sinesterra

De transfer van Sinisterra is eigenlijk het schoolvoorbeeld hoe een club als Feyenoord met beperkte middelen toch kwaliteitsspelers kan halen. De Colombiaanse linksbuiten werd in de zomer van 2018 weggeplukt bij Once Caldas, dat uitkomt in de hoogste voetbalklasse van het Zuid-Amerikaanse land. Feyenoord moest wel een financieel risico nemen om de vlugge flankenflitser binnen te hengelen: Sinisterra speelde 21 wedstrijden voor de club waar hij zijn volledige jeugdopleiding genoot en maakte in die duels een goede indruk, waardoor Once Caldas hoog in de boom kon gaan zitten. Sinisterra had op het moment van de transfer een marktwaarde van zo’n honderdduizend euro, maar Feyenoord telde alsnog twee miljoen euro neer om de rechtspoot naar Europa te halen. 

Het begin van de buitenspeler was echter niet om naar huis te schrijven. Zoals je wel bij meer Zuid-Amerikaanse spelers ziet, had ook Sinisterra een tijdje nodig om goed te aarden in het Rotterdamse (voetbal)leven. Eenmaal gewend aan de Nederlandse cultuur, liet Sinisterra de afgelopen seizoenen steeds meer van zich horen. Vorig jaar kwamen de kwaliteiten van de Colombiaan al meerdere keren boven drijven, maar moest de 22-jarige rechtsbuiten vaak de hoofdrol afstaan aan Steven Berghuis. Aangezien onder Slot de functie van de buitenspelers is veranderd, waardoor deze een stuk later in de opbouw in balbezit komen, lijkt dat de huidige ontwikkeling van Sinesterra alleen maar te hebben bevorderd. 

De Colombiaan kwam als tiener naar Rotterdam en is de afgelopen jaren in de luwte van Berghuis volwassen kunnen worden in én buiten het elftal van Feyenoord. Inmiddels heeft Sinisterra zeventig duels voor de Rotterdammers achter zijn naam staan en was hij in die wedstrijden goed voor 18 doelpunten en 17 assists (35 beslissende acties in 70 wedstrijden). Met andere woorden: Sinesterra is één op de twee wedstrijden goed voor een doelpunt of een assist en daar kunnen veel Feyenoord-aanvallers (uit het heden én verleden) nog een puntje aan zuigen. 

Bryan Linssen

Eigenlijk profiteerde niet alleen Sinisterra de afgelopen seizoenen van de schaduw die Berghuis over het elftal wierp. Ook Bryan Linssen, die vorig seizoen transfervrij overkwam van Vitesse en zich, net als onder Advocaat, ook bij Arne Slot in de basis heeft weten te knokken. De kleine aanvaller begon als flankenspeler, maar wordt sinds het tweede gedeelte van vorig seizoen en het begin van dit voetbaljaar weer als spits ingezet. Linssen liet aan het begin van dit seizoen al weten dat hij ervan uitging dat hij zichzelf weer op één of andere manier in de basis van Feyenoord wist te spelen, en daar lijkt de geboren Limburger gelijk in te krijgen. Door de komst van Jahanbakhsh leek het er wel even op dat Linssen, die het seizoen begon als rechtsbuiten, wel buiten de basiself zou vallen. De manier van spelen van de 30-jarige aanvaller zorgt er echter voor dat Slot niet om de kleine aanvaller heen kan. 

Aangezien de flanken nu met Sinisterra en Jahanbakhsh goed bezet zijn, is de spitspositie ook de enige optie voor Linssen. De 30-jarige aanvaller speelde vorig seizoen in de laatste fase van het seizoen al in de punt van de aanval en was daar vooral in de topwedstrijden van groot belang. Het loopvermogen en de ongeëvenaarde arbeidsethos van de aanvaller zijn tools die zijn geringe lengte en duelkracht naar de achtergrond drukken. Helemaal in het voetbal wat Slot probeert te spelen, dat wel wat weg heeft van de basisprincipes waarop teams als Manchester City en Liverpool op opereren, is een bewegelijke spits van groot belang. Misschien is Linssen daarom wel de reden dat Feyenoord voorlopig geen extra spits nodig heeft. Zelfs niet wanneer de groepsfase van de Conference League bereikt wordt – en er weer een premie binnenstroomt bij de Rotterdammers. 

Droomspits Feyenoord

Feyenoord heeft nog wat transfertargets open staan. Joey Veerman (sc Heerenveen) lijkt net als vorig seizoen het hoogste op de verlanglijst van Slot en technisch directeur Frank Arnesen te staan. De middenvelder is echter prijzig (10 miljoen euro, red.) en hoge bedragen neertellen voor één speler is een luxe die Feyenoord zich op dit moment niet kan veroorloven. Dat geldt echter ook voor het drama dat zich vorig seizoen met Lucas Pratto afspeelde. Daardoor komt Feyenoord de laatste tien dagen van de transfermarkt voor een interessante keuze te staan. 

De afgelopen weken werden verschillende spitsen met Feyenoord in verband gebracht. Bas Dost (Club Brugge), Giorgios Giakoumakis (VVV-Venlo) en Sam Lammers (Atalanta Bergamo, verhuurd aan Genoa) kwamen de afgelopen weken voorbij, maar zijn allemaal om verschillende redenen niet haalbaar voor de Rotterdammers. Giakoumakis zou betaalbaar zijn qua transfersom, maar vraagt een salaris van bijna één miljoen euro per jaar (700.000 euro, red.) dat op dit moment te gortig is voor Feyenoord. Dost ligt nog lang vast bij Club Brugge en Lammers stond wel open voor een transfer naar Feyenoord, maar Atalanta had liever dat de voormalige spits van PSV in de Serie A bleef voetballen om ervaring op te doen in de Italiaanse competitie. 

Daardoor kom je al snel uit bij een huurtransfer. Dat betekent een onervaren aanvaller huren van een topclub, iets wat overbodig lijkt door de aanwezigheid van de onervaren aanvallers Robert Bozenik en Naoufal Bannis. Dan kom je al snel uit bij een Pratto-achtige constructie, waar je een spits huurt die de afgelopen jaren veel weg heeft van de ontwikkeling die Nicolai Jörgensen in Rotterdam doormaakte de afgelopen seizoenen (lees: geldverspilling). Wanneer zich er geen buitenkansje a la Sinisterra voortdoet – die een niet-EU-salaris opstrijkt van minimaal 400.000 euro per jaar – heet die droomspits van Feyenoord dit seizoen ‘gewoon’ Bryan Linsen.