Het laatste nieuws over West Ham United

West Ham United is een Engelse voetbalclub uit de hoofdstad Londen. Thuiswedstrijden van The Hammers worden afgewerkt in het Olympisch Stadion.

• West Ham United werd in 1895 opgericht
• Het Olympisch Stadion is de thuisbasis van de club
• Het team maakte eerder furore op Upton Park
• De bijnaam van West Ham United luidt ‘The Hammers’
• Het team won zowel de Europacup II als de Conference League

West Ham United in nationaal clubverband

West Ham United werd op 29 juni 1895 opgericht als Thames Ironworks. In het beginstadium fungeerde de voetbalclub als het bedrijfsteam van het scheepsbouwbedrijf Thames Ironworks and Shipbuilding Company. Vijf jaar later besloot men om de club los te koppelen van het bedrijf, waarna men de hedendaagse naam in gebruik nam. In 1904 verhuisden de Londenaren naar een nieuwe locatie in de stad: Boleyn Ground, dat in de volksmond vooral bekend werd als Upton Park.

In het seizoen 1896–1897 nam West Ham United deel aan de London League. Met een 3-0 overwinning op Vampires FC beleefde men een vliegende start, maar dat volstond niet voor het kampioenschap (tweede). In het tweede seizoen kroonde de club zich alsnog tot nummer één in de London League. West Ham United stroomde vervolgens door naar de Second Division van de Southern League. The Hammers kroonden zich hier eveneens tot kampioen en dwongen daarmee promotie af.

West Ham United draaide in de First Division van de Southern League minder makkelijk mee. In 1909 eindigden de Londenaren zelfs als zeventiende, met een voorsprong van drie punten op hekkensluiter Brentford. Langzaam maar zeker wist het team op te krabbelen. De uitbraak van de Eerste Wereldoorlog blokkeerde de ontwikkeling van West Ham, maar in 1919 werd men alsnog toegelaten tot de Football League.

Promotie naar de First Division

In de Second Division van de Football League maakte West Ham United een sterke indruk. Na vier seizoenen wist men een tweede plaats te bemachtigen achter Notts County, waardoor de club voor het eerst in de geschiedenis promoveerde naar de hoogste klasse. Het seizoen 1922-1923 had nóg mooier kunnen worden. West Ham bereikte ten koste van Derby County de FA Cup-finale, maar verloor in de finale met 2-0 van Bolton Wanderers. Meer dan 126.000 voetbalfans waren daarvan getuige op Wembley.

West Ham United debuteerde met een dertiende plaats in de First Division. De club wist zich acht opeenvolgende seizoenen te handhaven, maar degradeerde in 1932 voor het eerst uit de hoogste klasse. In de Second Division ging het vervolgens niet veel beter. Na de negende seizoensnederlaag werd manager Syd King op 5 november 1932 ontslagen. Niet alleen vielen de sportieve resultaten tegen, maar een bestuurslid beschuldigde hem eveneens van drankgebruik en onprofessioneel gedrag.

Het bestuur van West Ham United besloot King voor drie maanden te schorsen. Op 3 januari 1933 werd diens contract definitief verscheurd, al ontving hij nog wel een wekelijkse vergoeding van drie pond. Zijn reputatie was inmiddels danig aangetast en dus zat een terugkeer in de voetbalwereld er niet in. Amper een maand na zijn ontslag besloot de 59-jarige King zelfmoord te plegen door alcohol te nuttigen in combinatie met een bijtende vloeistof.

Gloriejaren

Gehinderd door de Tweede Wereldoorlog speelde West Ham United jarenlang in de Second Division. Pas in 1958 wist de club eindelijk weer te promoveren naar de hoogste klasse van Engeland. Met een voorsprong van één punt op Blackburn Rovers wist men het kampioenschap binnen te slepen. In de hoogste klasse moest de West Ham-selectie opnieuw aan de bak, maar in 1964 schreef de club wel geschiedenis door de allereerste FA Cup te winnen. Mede dankzij een treffer van Geoff Hurst ging Preston North End in de finale door de knieën (3-2).

West Ham United mocht als FA Cup-winnaar deelnemen aan de Europacup II-editie van het seizoen 1964-1965. De Londenaren zorgden meteen voor klinkend succes door deze trofee binnen te slepen. Naast Hurst bestond de selectie destijds uit aanvoerder Bobby Moore en Martin Peters. Het zelf opgeleide trio behoorde in 1966 tot de selectie van Engeland, dat in eigen land een historische wereldtitel veroverde.

Greenwood bleef tot 1974 aan als manager van West Ham United. De latere bondscoach werd opgevolgd door John Lyall, die onder meer Billy Bonds, Trevor Brooking en Frank Lampard Sr. tot zijn beschikking kreeg. Het trio vormt samen met Moore de topvier spelers met de meeste wedstrijden voor The Hammers. Met 799 officiële wedstrijden vestigde Bonds het clubrecord. West Ham bereikte in 1975 de FA Cup-finale en wist daarin af te rekenen met Fulham (2-0). Een jaar later verloor men daarentegen de Europacup II-finale.

Heen en weer na FA Cup-triomf

West Ham United won in 1980 opnieuw de FA Cup door Arsenal de baas te blijven in de finale (1-0). Een knappe prestatie van de Londenaren, die twee jaar eerder nog uit de First Division waren gedegradeerd. Het jaar na de bekerwinst keerde men terug in de hoogste divisie van Engeland. West Ham maakte in het seizoen 1985-1986 zelfs een uitstekende indruk door als derde te eindigen. Op vier punten van landskampioen Liverpool zette de club de hoogste klassering ooit neer.

Na de derde plaats van 1986 ging het bergafwaarts met West Ham United. Dit resulteerde drie jaar later in een nieuwe degradatie uit de First Division. De daaropvolgende jaren presteerden de Londenaren uitermate grillig. West Ham promoveerde in 1991, degradeerde in 1992 en promoveerde in 1993 wederom. Inmiddels had de Football League een nieuwe competitie ingevoerd: de Premier League. Met een dertiende plaats beleefde West Ham een redelijk debuut in deze competitie.

Aan het einde van de twintigste eeuw stond West Ham United onder leiding van manager Harry Redknapp. Hij beschikte over aansprekende spelers als Rio Ferdinand, Stuart Pearce, Paolo Di Canio en Ian Wright. Ook maakte Frank Lampard jr. zijn debuut voor The Hammers, maar na het vertrek van senior (assistent-trainer) besloot de getalenteerde middenvelder over te stappen naar Chelsea. Op Stamford Bridge groeide Lampard uit tot een Premier League-icoon.

Wederopbouw na degradaties

Ondanks de doelpunten van Jermain Defoe degradeerde West Ham United in 2003 uit de Premier League. Onder leiding van manager Alan Pardew bereikte de club in 2004 de finaleronde van de play-offs, maar Crystal Palace wist een snelle promotie te dwarsbomen. In het daaropvolgende seizoen wist men alsnog te promoveren door Preston North End te verslaan in de finale van de play-offs. Bobby Zamora maakte op Wembley het enige en dus winnende doelpunt voor West Ham.

In 2008 ontstonden nieuwe problemen bij West Ham United. Dat was deels te wijten aan het faillissement van de bank Icesave, waardoor eigenaar Björgólfur Gudmundsson zijn financiële daadkracht verloor. De club werd meegetrokken in de financiële malaise en moest een aantal belangrijke spelers verkopen. CB Holding nam in 2009 de aandelen over van de IJslander. West Ham United bleef sportief echter kwakkelen, met de onvermijdelijke degradatie van 2011 als consequentie. Een 2-1 zege op Blackpool in de play-offs betekende dat men binnen één jaar alweer terugkeerde.

Sinds 2012 is West Ham United onafgebroken actief in de Premier League. In 2016 vond er een onvergetelijk moment plaats: de verhuizing van Boleyn Ground (Upton Park) naar het Olympisch Stadion, dat ook wel bekend staat als London Stadium. Langzaam maar zeker wist de Londense club weer op te krabbelen na een zware periode. Dit resulteerde in 2023 tot een nieuw hoogtepunt uit de clubgeschiedenis: de Conference League-winst. Dit succes werd gerealiseerd onder leiding van manager David Moyes.

West Ham United eindigde in 2024 voor de derde keer in vier seizoenen in het linkerrijtje van de Premier League. De clubleiding besloot het aflopende contract van Moyes desondanks niet te verlengen.

Rivaliteit

Millwall geldt als de aartsrivaal van West Ham United. Onderlinge wedstrijden zorgden in het verleden voor bloederige taferelen, waar onder meer de film Green Street Hooligans op is gebaseerd. In 1972 kwam zelfs een Millwall-supporter om het leven na een gevecht in de trein. De wedstrijden tegen andere clubs uit de hoofdstad zijn eveneens beladen, waaronder met name de ontmoetingen met Chelsea en Tottenham Hotspur.

West Ham United in Europees clubverband

West Ham United debuteerde in het seizoen 1964-1965 in het Europese clubvoetbal. De Londenaren zorgden meteen voor een voltreffer door de Europacup II te winnen ten koste van Olympiakos Piraeus. Een dubbelslag van Alan Sealey bracht de 2-0 eindstand op het scorebord van Wembley. The Hammers bereikten de finale eveneens bij de tweede deelname aan de Europacup II. In 1976 gooide Anderlecht echter roet in het eten door in Brussel met 4-2 aan het langste eind te trekken.

West Ham United won in 1999 de Intertoto Cup door FC Metz de baas te blijven. Het team plaatste zich daarmee voor de UEFA Cup, maar sneuvelde al in de tweede ronde tegen Steaua Boekarest. De start van de 21ste eeuw verliep in Europees voetbal niet veel beter. West Ham sneuvelde in 2006 al in de eerste ronde van de UEFA Cup, waar men in de seizoenen 2015-2016 en 2016-2017 niet eens de kwalificatiefase wist te overleven. In beide seizoenen was het Roemeense Astra Giurgiu daarvoor verantwoordelijk.

Het seizoen 2021-2022 betekende een doorbraak voor West Ham United. De Londenaren bereikten de halve finale van de Europa League, waarin men moest buigen voor de latere winnaar Eintracht Frankfurt. In het seizoen 2022-2023 had men alsnog prijs door de Conference League te winnen. In Praag maakten Saïd Benrahma en Jarrod Bowen het verschil ten koste van Fiorentina: 2-1.

Balans tegen Nederlandse clubs

West Ham United speelde vooralsnog zes officiële wedstrijden tegen een Nederlandse club. The Hammers wonnen vijf van deze wedstrijden. Zowel sc Heerenveen (1999, Intertoto Cup) als AZ (2023, Conference League) ging tweemaal over de knie. FC Den Haag wist het eerste onderonsje van 1976 nog wel in winst om te zetten (4-2), maar vloog alsnog uit de Europacup II door een 3-1 uitnederlaag.

Nederlandse invloed

Verschillende Nederlanders hebben het shirt van West Ham United gedragen. Een overzicht:

Het stadion van West Ham United

West Ham United speelde tussen 1904 en 2016 op Boleyn Ground. Dit stadion stond in de volksmond beter bekend als Upton Park en bereikte een uiteindelijke capaciteit van 35.647 plaatsen. Op 10 mei 2016 nam de Londense club afscheid van deze thuishaven middels een 3-2 overwinning op Manchester United. Upton Park ging na deze wedstrijd tegen de vlakte om ruimte te maken voor woningen.

Na het seizoen 2015-2016 verhuisde West Ham United naar het Olympisch Stadion van Londen. Het nieuwe onderkomen, geopend in 2011, staat ook wel bekend als London Stadium. In totaal biedt dit stadion plaats aan 62.500 voetbalsupporters. Voorafgaand aan de thuiswedstrijden van West Ham United is het gebruikelijk om het nummer I’m Forever Blowing Bubbles af te spelen.

Veelgestelde vragen over West Ham United

Laatste update: 3 augustus 2024