Rick en Willem: Utrechts tandem achter wederopstanding VVV

Vorig seizoen stonden zij allebei nog onder contract bij eredivisionist FC Utrecht: Rick Kruys (37) en Willem Janssen (36). De één als interim-trainer op de bank, de ander als speler die zijn langgerekte loopbaan beëindigde. Een klein jaar later zijn zij de architecten van een succesvol VVV.

Zou hij toch nog een jaartje doorgaan als voetballer? Terugkeren naar Roda JC waar hij in het verleden successen kende een optie? Of toch gewoon stoppen en dan in de leer gaan bij technisch directeur Jordy Zuidam van de Utrechtenaren om zo alvast de fijne kneepjes van het vak te kunnen leren? Het werd voor Willem Janssen niets van dit alles.

De voormalig aanvallend middenvelder annex centrale verdediger, nooit te beroerd om dik negentig minuten keihard te werken, besloot om meteen na zijn actieve carrière een nieuwe handschoen op te pakken. Dat betekende een terugkeer naar ‘huis’, ook een plek waar hij in het verre verleden voetbalde: VVV in Venlo.

Janssen ging in op het aanbod van deze Limburgse Keuken Kampioen Divisieclub om er technisch manager te worden. Een gedurfde stap, van in voetbaltenue door de modder slidings maken naar vergaderen in ietwat chiquere kleren. Strak in het pak hoeft niet altijd, want VVV is geen club van veel opsmuk maar juist van gemoedelijkheid en ‘doe-maar-normaal-dan-doe-je-al-gek-genoeg’.

De Venlonaren moesten een nieuwe hoofdtrainer krijgen, dus dát was meteen een grote opdracht voor technische baas Janssen. In zijn hoofd ging meteen een lampje branden: zou Rick Kruys, die interim-coach en assistent-trainer was in de tijd dat Willem Janssen in de Domstad speelde, misschien een optie zijn?

Het tweetal ging met elkaar om de tafel zitten. Gesprekken volgden en leidden uiteindelijk tot een overeenkomst. Voormalig jeugdinternational Rick Kruys – zoon van illuster FC Utrecht-middenvelder Gert Kruys – ging medio vorig jaar aan de slag in het diepe zuiden van Nederland. Wat sinds die tijd maar weer eens opviel bij VVV: het was er relatief rustig.

Er gebeurden geen gekke dingen, affaires, er was geen onrust. Behalve wat fans die zich misdroegen, was het op de burelen van de Venlonaren prettig werken. Met korte lijntjes tussen algemeen directeur Marco Bogers, een echte clubman, en de nieuwkomers Kruys en Janssen. Het állerbelangrijkste was echter dat het sportief gezien steeds beter ging.

VVV, dat zeker niet over het grootste budget in de KKD beschikt maar het meer van creatief werken qua transfers moet hebben, bivakkeert op een keurige vijfde plaats. Een kampioenschap zal er niet meer inzitten, maar deelname aan de play-offs om promotie naar de Eredivisie zou met die plek aan het einde van de huidige competitie in ieder geval veiliggesteld moeten zijn.

Belangrijk in dat geheel is niet geheel toevallig een speler die tot nu toe al zes doelpunten maakte én ook een FC Utrecht-verleden heeft: Nick Venema. De snelle aanvaller zat in het begin veel op de bank en scoorde als supersub, maar door een blessure van andere topscorer Sven Braken staat hij meer in de basis.

Eindpunt

De regisseurs van het geheel, het duo Kruys en Janssen, kijken tevreden toe. Over eerstgenoemde klinken positieve geluiden door naar de achterban, die onder andere een goede organisatie heeft neergezet met zijn team tijdens wedstrijden. En ook de technisch manager – die talent Soulyman Allouch van AZ deze week binnenhaalde – kan op de achtergrond rustig zijn werk doen. De tandem is op toeren. Met aan het einde van de rit misschien een mooi eindpunt: de Eredivisie.

Zodat de topclubs weer kunnen afdalen richting het ouderwetse stadion De Koel. Historie verpakt in het heden. Zoals VVV eigenlijk ook wil zijn: geen tierlantijntjes, maar presteren met mouwen opstropen en leuk voetbal. Meer verlangt men in Venlo niet.