Het laatste nieuws over Finland

Het nationale voetbalteam van Finland is actief onder de vlag van zowel de UEFA als de FIFA. De ploeg staat bekend onder de bijnaam Huuhkajat (‘De Oehoes’).

• Het Finse nationale team maakt deel uit van de SPL
• De bijnaam van de ploeg luidt ‘Huuhkajat’
• Finland speelde in 2021 op het EK
• Het land was nog nooit actief op een WK
• Jari Litmanen is er recordinternational

Het nationale voetbalteam van Finland

De Finse voetbalploeg maakt deel uit van de Suomen Palloliitto (SPL). Op 19 mei 1907 werd de voetbalbond opgericht, waar de toetreding tot de wereldvoetbalbond FIFA een jaar later volgde. De eerste officiële interland vond plaats op 22 oktober 1911. In de Finse hoofdstad Helsinki bleek buurman Zweden een maatje te groot: 2-5. Op dat moment was het land nog onderdeel van het Russische Rijk. De overwinning op Rusland tijdens de Olympische Spelen van 1912 had dan ook een extra lading. Finland eindigde als vierde door roemloos te verliezen van Nederland (9-0).

Na de Eerste Wereldoorlog werd Finland onafhankelijk. De SPL besloot het nationale team in te schrijven voor het WK van 1938, maar in een groep met Duitsland, Zweden en Estland werd geen enkel punt behaald. Door de uitbraak van de Tweede Wereldoorlog vond de eerstvolgende editie pas in 1950 plaats. De Finnen speelden in die kwalificatiefase gelijk tegen Ierland (1-1), maar trokken zich voortijdig terug. Als gevolg daarvan ging de 8-1 nederlaag tegen Zweden ‘slechts’ de boeken in als vriendschappelijk.

Finland speelde in de kwalificatiecyclus van het WK van 1954 gelijk tegen zowel Zweden (3-3) als België (2-2). In die jaren had de nationale ploeg verder weinig te vertellen. Aan de kwalificatie voor de WK’s van 1958 en 1962 wist men zelfs geen enkel punt over te houden. De editie van 1966 dreigde een identiek beeld te geven, maar de thuiswedstrijd tegen Polen beëindigde de dramatische reeks. Juhani Peltonen en Semi Nuoranen zorgden binnen een half uur voor de 2-0 eindstand in Helsinki.

Aanmodderen duurt voort

In de jaren zestig kreeg het Europese voetbal er een toernooi bij: het EK. Finland schreef zich voor het eerst in voor de editie van 1968, maar wist alleen tegen Oostenrijk (0-0) en Griekenland (1-1) een nederlaag af te wenden. Het land ging er vervolgens hard af in de WK-kwalificatie door met ruime cijfers te verliezen van Joegoslavië (9-1 en 1-5), België (6-1) en Spanje (6-0). Een spaarzaam succes werd behaald door diezelfde Spanjaarden met 2-0 te verslaan in juni 1969.

Met één punt in de kwalificatie voor het EK van 1972 vertolkte Finland opnieuw een bijrol. Daarentegen wist men de positie van hekkensluiter over te dragen aan Albanië en Luxemburg voor de WK’s van respectievelijk 1974 en 1978. Tussendoor werd opnieuw één punt behaald in de EK-kwalificatie. Dat resultaat was wel meteen eentje om fier op te zijn: in Rome wist men Italië op een 0-0 gelijkspel te houden.

Minimale progressie

Finland trapte de kwalificatie voor het EK van 1980 af met overwinningen op Griekenland (3-0) en Hongarije (2-1). Voor het eerst mocht het Scandinavische land dromen van een eindtoernooi, maar vervolgens speelde men alleen nog tweemaal gelijk tegen de Sovjet-Unie. De uitwedstrijd tegen Griekenland zette de manschappen van bondscoach Aulis Rytkönen daarentegen met beide benen op de grond: 8-1. Onder diens opvolger Esko Malm sloot de Finse ploeg af met een gedeelde tweede plaats, op één punt achterstand van de Grieken.

Het WK van 1982 en het EK van 1984 bleven ver buiten bereik voor Finland. De kwalificatiefase voor het wereldkampioenschap van 1986 verliep daarentegen beter door acht punten bijeen te sprokkelen (twee punten per overwinning). Turkije werd tweemaal verslagen, waar ook Noord-Ierland moest buigen. De Finnen wisten die lijn niet door te trekken richting de eindrondes van 1988 en 1990 door telkens op drie punten te blijven steken. Alleen Tsjecho-Slowakije (3-0) en Wales (1-0) kregen nog klop.

Doorbraak Litmanen

Op 22 oktober 1989 maakte een groot talent zijn debuut voor de Finse ploeg: Jari Litmanen. In de oefeninterland tegen Trinidad & Tobago (0-1 zege) mocht de aanvallende middenvelder na 79 minuten invallen. Hij verdiende in 1992 een overstap naar Ajax, waar hij de Champions League van 1995 wist te winnen. Later kwam de sympathieke Fin eveneens uit voor clubs als FC Barcelona en Liverpool. Litmanen maakte tevens furore als international door 137 interlands (37 doelpunten) af te werken. Dat is een record.

Met Litmanen in de gelederen eindigde Finland in de kwalificatie voor het EK van 1992 op zes punten. De Scandinaviës wonnen welgeteld één wedstrijd, maar hielden wel Portugal (0-0) en Nederland (1-1) van de winst af. Vier jaar later maakte men indruk door vijf opeenvolgende overwinningen binnen te slepen. Daardoor gingen de Finnen zelfs even aan kop, maar een roemloze nederlaag tegen Rusland (0-6) leidde een dramatische eindspurt in. Een vierde plaats bleek het hoogst haalbare.

Net geen WK-ticket

Finland begon teleurstellend aan de kwalificatie voor het WK van 1998, maar herpakte zich vervolgens. Een overwinning op Hongarije in de laatste groepswedstrijd had volstaan voor een play-offticket. Antti Sumiala dacht daarvoor te zorgen, maar diep in extra tijd werkte Teuvo Moilanen de bal onfortuinlijk in eigen doel: 1-1. Door dit resultaat plaatsten de Hongaren en niet de Finnen zich voor de play-offs (één punt verschil).

Litmanen bleef tot en met 2010 actief als international van Finland. De sterspeler droomde van een eindronde met zijn land, maar dat kwam steeds bedrogen uit. In de strijd om tickets voor EURO 2000 en het WK van 2002 moest men genoegen nemen met een derde plaats achter respectievelijk Turkije (zeven punten) en Engeland/Duitsland (allebei vijf punten). In de volgende jaren bleek de vierde plaats het hoogst haalbare, al bleef de achterstand op Portugal bescheiden in aanloop naar het EK van 2008 (drie punten). Finland behaalde die cyclus een recordaantal punten: 24.

Sportieve dip

Het afscheid van Litmanen leidde een sportieve dip in. Finland eindigde achtereenvolgens als vierde, derde, vierde en vijfde in de kwalificatietoernooien met maximaal twaalf punten. Een spaarzaam succes werd gerealiseerd op 22 maart 2013 door regerend Europees- en wereldkampioen Spanje op een 1-1 gelijkspel te houden in Gijón. Spits Teemu Pukki, die uitgroeide tot de nieuwe ster van het elftal, maakte in de 79ste minuut de verrassende gelijkmaker.

De UEFA liet het deelnemersveld voor EURO 2016 uitbreiden. Ook dit resulteerde niet in het gewenste succes. Een derde plaats had weliswaar volstaan voor deelname aan de play-offs, maar zowel Noord-Ierland, Roemenië als Hongarije behaalde meer punten. De volgde WK-kwalificatiecyclus verliep desastreus door een dramatische start. Men toonde nog wel eerherstel in de laatste reeks wedstrijden, maar die wederopstanding kwam te laat.

EK-debuut

Voor de kwalificatiefase van EURO 2020 (door de coronapandemie pas in 2021 afgewerkt) kreeg Finland te maken met Armenië, Bosnië & Herzegovina, Griekenland, Italië en Liechtenstein. De cyclus begon met een 2-0 nederlaag op Italiaanse bodem, maar vooral Pukki nam zijn team vervolgens bij de hand. Met achttien punten wisten de Huuhkajat een historisch EK-ticket af te dwingen. De EK-loting koppelde de manschappen van Markku Kanerva vervolgens aan België, Denemarken en Rusland.

Finland mocht het EK-debuut aftrappen in Kopenhagen. De wedstrijd tegen rivaal Denemarken werd ontsierd door de hartstilstand van Christian Eriksen, maar ging desondanks diezelfde avond door. Joel Pohjanpalo deelde het thuisland een dreun uit middels de enige treffer van de wedstrijd: 1-0. De volgende ronde lonkte, ware het niet dat Rusland (0-1) en België (0-2) vervolgens te sterk bleken. De Finse formatie sneuvelde vier jaar later pas in de play-offs voor het EK door een 4-1 nederlaag tegen Wales.

Finland op eindtoernooien

Sinds de jaren dertig is Finland actief in de kwalificatiefase voor EK’s en WK’s. In de onderstaande tabel treft u een overzicht.

EK’s

WK’s

Finland versus Nederland

De eerste wedstrijd tussen Nederland en Finland vond plaats op 4 juli 1912. Op de Olympische Spelen wist Oranje de strijd om plek drie te beslissen dankzij een monsterscore: 9-0. Jan Vos groeide in het Zweedse Solna uit tot grote smaakmaker door vijfmaal te scoren. Tussen 1949 en 1951 troffen beide landen elkaar driemaal voor een vriendschappelijke confrontatie. Beide ploegen wonnen eenmaal met afgetekende cijfers (4-1), waar de andere krachtmeting in 4-4 eindigde.

In september 1974 volgde pas weer een serieuze wedstrijd tussen beide landen. In de EK-kwalificatiefase won Nederland met 1-3, mede dankzij een dubbelslag van sterspeler Johan Cruijff. Het weerzien van een jaar later bezorgde de oranjehemden evenmin problemen (4-1). Zowel in 1989 als 1991 volgden nieuwe onderonsjes in de verschillende kwalificatietoernooien. Oranje wist de goede reeks te continueren door driemaal te winnen (0-1, 3-0 en 2-0) en eenmaal gelijk te spelen (1-1).

Tijdens de 21ste eeuw vonden er vooralsnog vier wedstrijden plaats tussen Nederland en Finland. De Scandinaviërs bleken niet in staat om daar een resultaat aan te koppelen. Oranje won achtereenvolgens met 3-1 (2004), 0-4 (2005), 2-1 (2010) en 0-2 (2011).

Veelgestelde vragen over het Finse voetbalteam

Laatste update: 2 november 2024