Hoe het gevallen Ajax-talent De la Vega zijn geluk terugvond op Mallorca

Elke dag zon, op de fiets naar de training en iedere wedstrijd spelen. Het was precies wat Giovanni de la Vega nodig had om weer te genieten van het voetbal. De middenvelder ging na teleurstellingen bij Ajax en FC Utrecht door een diep dal, maar heeft op Mallorca de weg omhoog gevonden. “Alles wat mijn trainers bij Ajax zeiden, kwam pas jaren later binnen”, vertelt De la Vega aan SoccerNews.nl.

Interview met De la Vega: van Ajax naar het vijfde niveau

Giovanni de la Vega (23) werd in de jeugd van Ajax gezien als een groot talent. Hij was aanvoerder van de Onder 17, won meerdere kampioenschappen en was belangrijk bij het winnen van de Future Cup. Terwijl oud-ploeggenoten als Jurriën Timber, Ryan Gravenberch, Sergiño Dest, Mitchel Bakker en Sven Botman hun weg naar de top vonden, speelt De la Vega enkele jaren later bij CD Llosetense op het vijfde niveau van Spanje. Wat is daar gebeurd?

“Ik heb moeilijke jaren achter de rug, waarin ik veel tegenslagen heb gehad. Ik werd op mijn achttiende onverwachts weggestuurd bij Ajax, omdat andere spelers op het middenveld de voorkeur kregen. Dat deed me pijn, omdat alles in de jeugd zo goed ging. Achteraf gezien ging het me zelfs te makkelijk af. Ik voetbalde lekker en had plezier, maar was daaromheen niet super serieus. Ik deed geen hele gekke dingen, maar ik had meer voor de sport kunnen leven. Dan was het misschien anders gelopen. Dat besef kwam pas toen ik de bodem had bereikt.”

In de jaren na Ajax ging de carrière van De la Vega langzaam achteruit. Hij vond in FC Utrecht zijn nieuwe club en debuteerde bij Jong Utrecht in de Keuken Kampioen Divisie, maar daarna volgde een moeilijke periode. “Op het moment dat ik een basisplaats veroverde, kwam corona en raakte ik geblesseerd aan mijn knie. In het nieuwe seizoen zou ik belangrijk worden, maar na drie weken raakte ik weer geblesseerd aan mijn knie. Ik kreeg de ene klap na de andere. Toen ik rond de winterstop weer fit was, was het te laat. Utrecht wilde mijn contract niet verlengen, omdat ik te weinig had gespeeld.”

Half jaar zonder club

Na twee seizoenen met weinig speelminuten was het voor De la Vega lastig om een nieuwe club te vinden. Een stage bij FC Emmen liep op niets uit en ineens zat het grote talent zonder club. “Ik werd met mijn neus op de feiten gedrukt. Er waren nauwelijks tot geen clubs die me wilden hebben, ook niet in de Keuken Kampioen Divisie. Na zes jaar bij Ajax en vier jaar bij Utrecht had ik daar wel op gerekend. Ik viel echt in een gat. Ik wist niet wat ik moest doen en voelde me verloren en machteloos.”

“De eerste twee maanden zat ik thuis en deed ik weinig. Af en toe wat sporten, maar ik wist dat ik geen club zou krijgen, dus het was lastig om mijzelf te motiveren. Na twee maanden heeft mijn vader privétraining voor me geregeld. Elke dag om negen uur ’s ochtends op het veld, vijf dagen in de week. Ik kreeg weer ritme en werkte hard om fit te worden. Na een half jaar vroeg een vriend van me of ik bij OFC Oostzaan wilde meetrainen, in de Derde Divisie. Hij wist hoe ik eraan toe was en wilde me helpen. Ik ben gegaan en de trainer vroeg me na de eerste training om het seizoen daar af te maken. Ik vond het plezier weer een beetje terug. Niet helemaal, want het was niet het niveau waar ik wilde spelen, maar ik speelde tenminste weer.”

Persoonlijke ontwikkeling

In de periode dat De la Vega veel alleen thuis zat, besloot hij in zichzelf te investeren. Hij las boeken over mindset en volgde een cursus over persoonlijke ontwikkeling. Daardoor vielen de puzzelstukjes op zijn plek. Hij besefte dat het nooit aan zijn voetballende kwaliteit heeft gelegen, maar dat hij mentaal en fysiek tekort kwam.

“Alles wat mijn trainers bij Ajax tegen me zeiden, kwam toen pas binnen. Bij Ajax in de jeugd heb je elk jaar een eindgesprek. Daarin vertellen ze of je doorgaat of weg moet. Ieder jaar zeiden ze tegen mij: “Gio, je kunt ongelooflijk goed voetballen, maar je moet mentaal stappen maken. Je moet er meer voor doen.” Ik dacht dat ik het begreep, maar nu besef ik dat ik er niks van begreep. Voetbaltalent is niet speciaal, dat heb je gratis gekregen. Maar wat doe je ervoor om de top te bereiken? Hoe laat ga je naar bed, wat eet je, rust je genoeg? Die paar procenten kunnen je een voorsprong geven op iemand anders. Bij mij is het heel duidelijk: ik heb daar fouten in gemaakt. Ik ging te laat naar bed, nam toch die snack en ging af en toe naar een feestje. Het lijkt niet veel kwaad te kunnen, maar op den duur merk je het.”

Het cliché dat hard werken wint van talent heeft De la Vega aan den lijve ondervonden. Toch kijkt hij niet met spijt naar de fouten die hij heeft gemaakt. “Ik heb het mijzelf een tijd lang kwalijk genomen. Ik had het anders willen doen, maar ik wist op dat moment niet beter. Daarom heb ik geaccepteerd hoe het is gegaan. Ik moet er niet in blijven hangen, dat is niet goed voor mijn mentale gezondheid. Ik heb het verleden een plekje gegeven en kijk vooruit naar de toekomst. Alle kennis die ik heb opgebouwd, wil ik omzetten in acties om mijn levensstijl te verbeteren en de afspraken met mijzelf na te komen. Goed slapen, goed eten en elke training alles geven. Ik ben een trage leerling, of liever gezegd een laatbloeier. Ik heb nog vele jaren voor me.”

Nieuw geluk in Spanje

De la Vega zocht naar een geschikte omgeving om zichzelf terug te vinden en wilde zijn geluk beproeven in Spanje. Hij kreeg de kans bij CD Llosetense in de Tercera División. Met het idee ‘één stap terug, daarna twee vooruit’ trok hij naar het vijfde niveau van Spanje. “Ik wilde mijn conditie en het plezier weer terugkrijgen. Dat groeide in Spanje met de week. Het begin was lastig. Ik ben half Chileens, maar spreek niet vloeiend Spaans, dus het was moeilijk communiceren. En die jongens kenden elkaar allemaal al, dan ben je in het begin toch een buitenbeentje. Maar ze vingen me goed op. Als je laat zien dat je goed kunt voetballen, word je snel geaccepteerd. Zo werkt het nou eenmaal.”

Na twee maanden acclimatiseren en conditie opbouwen, speelde De la Vega zich in de basis. Eindelijk kon hij weer genieten van elke week voetballen. “Daar had ik bijna twee jaar op gewacht. Met plezier naar de wedstrijd gaan en voetballen omdat ik het leuk vind. Dat gevoel had ik lang niet gehad. Het voelde alsof ik weer kind was.” Het leven op Mallorca maakte het allemaal nog mooier. “Ik leef in het paradijs. Mallorca staat bekend als een feesteiland, maar er is veel meer dan dat. Ik woon midden op het eiland in een typisch Spaans dorpje. Er zijn mooie stranden in de buurt en grotten die je kan bezoeken. Het is elke dag lekker weer, we hebben een zwembad in de tuin en ik kan op de fiets naar de training. Ik geniet elke dag.”

Toekomst

Toch is hij er niet zeker van dat hij na de zomer nog bij Llosetense speelt. Na afloop van het seizoen keerde De la Vega terug naar Nederland, waar hij nadenkt over zijn toekomst. “Voor nu was het klaar in Spanje, maar wie weet keer ik terug. Ze hebben een aanbieding gedaan, daar ben ik rustig over aan het nadenken. De trainer probeert me over te halen om nog een jaar bij te blijven. Maar ik wil kijken wat het beste is op sportief gebied. Ik heb nog veel ambities. Ik zou graag een stap omhoog doen binnen Spanje, bijvoorbeeld naar het derde niveau. Mijn einddoel is om binnen vijf jaar LaLiga te halen. Daar werk ik serieus naar toe. Ik wil ieder seizoen wekelijks spelen en mijzelf verbeteren. Rustig die ladder opklimmen en stap voor stap bij mijn doel komen. Ik moet werken aan mijn loopvermogen en conditie, maar ik weet dat ik voetballende kwaliteiten heb, die komen altijd boven drijven. Ik geloof weer honderd procent in mijzelf.”

In Spanje heeft De la Vega mentale rust gevonden. Hij heeft het verleden een plek kunnen geven en is zelfs dankbaar voor de tegenslagen die hij heeft geïncasseerd. “Ik zou het niet willen ruilen voor iets anders. Ik heb veel over mijzelf geleerd en ik heb een dikke huid gekregen. Ik laat me niet meer zomaar ergens door beïnvloeden. Ik weet dat in elke teleurstelling een les zit die je sterker maakt. Ik ben er elke keer bovenop gekomen en ben klaar voor alle uitdagingen die nog komen gaan. Mijn tijd komt eraan.”