Presentator Bosz pakte nooit prijzen en gaat voor laatste kans bij PSV

Drie keer ontslagen. Zo vaak werd Peter Bosz door zijn laatste clubs op de keien gezet de voorbije jaren. PSV ziet in hem nu dé droomkandidaat om de Eindhovenaren weer een nieuw gezicht te geven. Waar komt de populariteit voor de voormalig middenvelder vandaan? Zijn verleden spreekt namelijk niet voor hem.

Bosz krijgt in Eindhoven de mogelijkheid om toch nog eens grote successen te boeken

163 dagen. Die periode kreeg Peter Sylvester Bosz, geboren op 21 november 1963 in Apeldoorn, van de Duitse topclub Borussia Dortmund om zijn kunsten te vertonen aldaar. Hij was overkomen van Ajax, waarmee de voormalig middenvelder de finale van de Europa League had behaald, maar wel verloor van Manchester United. In de Ruhrpott dacht men met de ex-Feyenoorder het recept voor nieuw succes te hebben binnengehaald.

Die samenwerking begon nog vol goede moed, maar al snel bleek het huwelijk op een groot fiasco uit te draaien. Bosz liet Dortmund, zoals hij dat graag ziet, volop aanvallend voetbal spelen. Maar toen de overwinningen na enkele maanden Bundesliga te lang uitbleven, werd hij in december 2017 prompt de laan uitgestuurd. Beide partijen, die meer van deze innige omarming hadden verwacht, bleven teleurgesteld achter.

Bosz bleef geloven in zijn eigen voetbalfilosofie: verzorgd en attractief voetbal spelen. Met de punt én met zoveel mogelijk druk naar voren. Als hij al in de media verscheen, verkondigde hij dat immer en overal in duidelijke bewoordingen. De buitenwereld hoorde dit graag, Bosz was volgens hen een ‘vernieuwende’ trainer. Daarmee had hij klaarblijkelijk behoorlijk wat populariteit gewonnen.

Medicijnenclub

En hij bleef daardoor in het vizier van andere, vooraanstaande clubs. Toch moest Bosz tot in december 2018, dik een jaar na zijn congé in Dortmund, wachten op een nieuwe werkgever. Het wederom Duitse Bayer Leverkusen had zich kennelijk verdiept in zijn werkwijze en hapte toe. Peter Bosz streek neer bij deze club die financieel al sinds jaar en dag op de been wordt gehouden door een steenrijke medicijnenfabrikant.

In zijn eerste jaar bij Bayer 05 wist hij zich met zijn formatie te kwalificeren voor Champions League-voetbal door als vierde te eindigen, het seizoen daarop werden de Duitsers vijfde in de Bundesliga. Bosz bouwde met die prestaties weer aardig wat krediet op. Maar de voetballerij bleef ook toentertijd de voetballerij, want na een reeks dramatische resultaten volgde tóch de spreekwoordelijke achterdeur.

In het voorjaar van 2021 werd Bosz door de Leverkusen-top op de keien gezet. Ontslag nummer twee achterelkaar was dus een feit. De Nederlander in den vreemde accepteerde dit en keerde terstond terug naar zijn vaderland om even tot rust te komen na een hectische periode bij de oosterburen. Hij bleef echter hopen op een nieuwe kans in de top; dus niet élke geïnteresseerde club hoefde hem te bellen.

Franse uitdaging

Keiharde constatering was op dat moment wel dat Bosz de voorbije periode bij drie clubs in de Europese top had gewerkt, maar geen enkele prijs had weten te pakken. Hoewel cliché, draait het daar natuurlijk om als trainer. Toch maar eens een ánder land proberen dan? Bosz kreeg die kans van het vermogende Olympique Lyon. In Frankrijk was hij de eerste Nederlandse trainer deze eeuw die daar, het was inmiddels 2021, aan de slag ging.

Belangrijk: wéér eens kampioen worden met OL. Zoals vaker nam Bosz wat Nederlandse rechterhanden, waaronder oud-prof Rob Maas mee, op zijn nieuwe avontuur. Voetbalgek Lyon had alle hoop gevestigd op de nieuwe hoofdtrainer, ook al had deze bij zijn vorige twee sportieve werkgever het einde van zijn contract nimmer gehaald. Het verhaal van Peter Bosz over hoe hij ‘het spelletje’ zag had schijnbaar indruk gemaakt op de top van Olympique.

Presentatietalent

Blijkbaar een sterke kant van Bosz: hij kan goed praten, weet heel duidelijk en vakkundig onderbouwd zijn ideeën op tafel te leggen. Een presentatietalent. Waardoor hij (ook) mensen voor zich weet te winnen, qua populariteit welteverstaan. In France pakte hij wederom echter geen prijzen. In zijn eerste seizoen eindigde de ‘trainer van de toekomst’ zeer teleurstellend op de achtste plek in Ligue 1. Tóch mocht hij van de clubleiding op zijn post blijven.

Zijn tweede seizoen in dienst van de op dat moment gevallen topclub duurde echter niet lang. Nadat de druk na de start steeds meer toenam én nadat zijn formatie vijf wedstrijden op rij niet had gewonnen, volgde er voor Bosz ontslag nummer drie in serie. Hij moest daardoor noodgedwongen zijn koffers pakken. Wéér was zijn missie elders in Europa niet gelukt. Een waar gelag voor hem.

Sindsdien, oktober vorig jaar, was het stil aan het trainersfront voor wat betreft een nieuwe aanstelling van de voormalig speler van onder andere Feyenoord, RKC, NAC, het Duitse Hansa Rostock en JEF United in Japan. Hij solliciteerde wel hier en daar, hoopte stilletjes op een terugkeer als trainer bij Ajax, maar zover kwam het echter niet. Klaarblijkelijk waren er toch niet zoveel clubs die nog in zijn aanvallende en verzorgde voetbalfilosofie geloofden.

FC Twente

Bij de grotere clubs in Europa, die Bosz ambieert, voor alle duidelijkheid. FC Twente hengelde nog niet zolang geleden ook naar zijn diensten, maar daar zag de Apeldoorner echter zelf niks in. Hij gokte nog altijd op een stapje hoger. Met PSV lijkt deze door hem zo gewilde uitdaging er waarschijnlijk alsnog te komen. Een laatste kans die hij dan met beide handen zal moeten gaan aangrijpen. Qua het pakken van prijzen dan althans.

Anders rest niets anders dan de constatering dat Bosz de geschiedenisboeken ingaat als trainer die het met bescheidenere clubs als AGOVV en Heracles aardig deed en Ajax bijna naar een Europese prijs loodste. Bijna dan. Maar dát telt natuurlijk niet, ook niet in de voetballerij. In station Eindhoven ligt misschien nog iets nieuws in het verschiet. Aan de voorkant heeft hij behoorlijk, zo is immers inmiddels al naar buiten gesijpeld, wat eisen op tafel gelegd.

Bij PSV geldt ook: wie niet wint, moet vertrekken. Dát zal Bosz zelf ongetwijfeld weten. Met alleen maar de directeuren Marcel Brands en Earnest Stewart voor zich winnen, zal hij niet weg gaan komen.