De nieuwe ‘Johan’ Gattuso: opperleeuwin Jackie Groenen

Lange blonde manen. Een WK. Met het Nederlands elftal op het veld, aan de andere kant van de wereld. Jackie Groenen, vinnige motor van de Oranje Leeuwinnen, heeft qua spel iets weg van voetbalgrootheid van weleer Johan Neeskens. En van nóg iemand die immer en altijd op het scherp van de snede speelde. Andere haarkleur, maar met eveneens het vuur in de ogen.

Hoe belangrijk is Jackie Groenen voor de Oranje Leeuwinnen als middenvelder op het WK?

Zondagmorgen 22 juli dit jaar, ergens tussen half tien en kwart over elf. Terwijl in haar vaderland de zon lekker schijnt, dendert Jackie Groenen op vele duizenden kilometers afstand in de kou over een Nieuw-Zeelands veld. Dik negentig minuten lang is zij niet van het stuk te krijgen tegen een elftal hardnekkige Portugese vrouwen.

Inzicht

De 28-jarige middenvelder bikkelt over het veld alsof haar leven er van afhangt. Met een stoïcijnse blik. Een pakkende winnaarsmentaliteit, straalt Groenen uit. Immer en altijd op het randje spelen. Niet alleen maar dat, maar óók aan de bal nog goed zijn. Het ronde stuk leer afpakken, overzicht houden en snel strak inspelen. Haar spel heeft iets weg van dat van Johan Neeskens.

De man die Ajax in het verleden – samen met voetbalheld en architect Johan Cruijff – groot maakte en naar prijzen leidde. Bij wereldgrootmacht Barcelona eveneens tot de benodigde olie in de draaiende machine hoorde en ook het Nederlands elftal haalde. Waarin hij opviel door zijn doorzettingsvermogen, speloverzicht en zuivere traptechniek.

Mét wapperende blonde kapsel in zijn nek, speelde de geboren Heemstedenaar liefst twee WK-finales. Neeskens was als het ware wat Jackie Groenen nu is: de motor, aanjager en – soms ook – doelpuntenmaker. De huidige speelster van het steenrijke Paris Saint-Germain is bijkans onmisbaar geworden voor de Oranje Leeuwinnen.

Beest

Omdat ze bepalend is. Door het spel van de tegenstander iedere keer weer te ontregelen ook. Groenen zuigt, irriteert, gooit zich voor ballen. Met het zweet op het voorhoofd van haar guitige kopje. Goedlachs en sympathiek voor de tv-camera’s, maar op de groene mat een soort van ontketend beest.

Een tijdelijke metamorfose van een ideale schoondochter. Naast die ene Johan, heeft de 1.65 meter lange nummer 24 van de Andries Jonker-formatie ook iets weg van Gennaro Gattuso. Vele jarenlang was hij de aanjager van AC Milan en het nationale elftal van Italië. Met een immer ongebreidelde wil om te winnen.

Italiaanse equivalent

Donkere kijkers verwoesten met zijn blik iedere keer weer tegenstanders, zijn benen – Gattuso kon zeker een aardig potje voetballen – deden meestal de rest. Net zoals Groenen speelde deze middenvelder altijd op het spreekwoordelijke randje. Pas als de arbiter van dienst affloot was het ‘einde gevecht’.

De uitstraling van de voormalig trainer van Napoli, AC Milan en Valencia, heeft Jackie Groenen tegenwoordig eveneens in heel haar lijf zitten. Wordt het even moeilijk tijdens een wedstrijd of zijn er opponenten die dreigen de overhand te krijgen? Groenen steekt daar dan – zoveel mogelijk als ze kan – een stokje voor.

Slimmigheidjes

Met slimmigheidjes qua overtredingen. Met assists en doelpunten, niet geheel onbelangrijk ook. Ze is natuurlijk geen Vivianne Miedema, tijdens dit huidige WK geblesseerd, maar doorgaans een goalgetter pur sang, maar heeft zoals gezegd een andere heel belangrijke rol in dit Nederlands vrouwenelftal.

Een dragende kracht in een team dat hoopt op goud, al zou zilver of brons ook al heel erg knap en mooi zijn. Jackie Groenen doet haar haardos in een staart en perst alles uit haar lichaam als het moet. Welke tegenstanders ook voor haar staan. Respect, ja dat is er. Maar je zomaar tijdens een wedstrijd naar de slachtbank laten leiden? Nooit en te nimmer niet.

Zoals Johan Neeskens en Gennaro Gattuso dat ook nooit toelieten. Bijkomend voordeel: zij haalden allebei zeker één keer een WK-finale. Misschien kan Jackie Groenen dát nog in haar oren knopen. Als ze dat niet al lang, met al haar dadendrang en wilskracht, gedaan heeft tenminste. De Oranje Leeuwinnen zullen er dan zeker van profiteren.