Geen enkel wondersysteem opgewassen tegen Oranje-fouten

Het Nederlands elftal won strijdend in Dublin van Ierland (1-2) en behaalde zo zes punten in twee cruciale wedstrijden op weg naar het EK 2024. De moeizame overwinning van de ploeg van bondscoach Ronald Koeman leverde niet alleen gejuich, maar ook vooral veel leermomenten, verbeterpunten en onzekerheden op. Wat viel op aan Ierland-uit en hoe moet Nederland nu verder?

Analyse van de wedstrijd van Oranje bij Ierland (EK-kwalificatie)

Koeman had enkele verrassingen in petto in het Aviva Stadium in Dublin. Matthijs de Ligt, Mats Wieffer en Donyell Malen kregen een basisplaats. Dat ging ten koste van de geblesseerde Lutsharel Geertruida, Marten de Roon en Wout Weghorst. Het systeem van de wedstrijd tegen Griekenland (3-4-3) bleef wel gehandhaafd.

De wedstrijd begon belabberd voor Oranje. Pierre van Hooijdonk noemde het zelfs de “slechtste twee minuten ooit van Oranje”. Nederland leverde gelijk de bal in en Ierland ging er vol op en over. Achterin heroverde Oranje wel weer de bal, maar een balletje terug naar Mark Flekken had catastrofale gevolgen. De Brentford-doelman die zo geroemd wordt om zijn meevoetballende kunsten leverde de bal zo in bij de tegenstander. De Ieren slaagden er met drie man sterk in niet te scoren, maar het doelpunt viel alsnog uit de corner die volgde. Aanvoerder Virgil van Dijk maakte op knullige wijze hands en Flekken kon zijn fout niet redden door de gegeven penalty te keren.

Lekker doorcombineren tot de onvermijdelijke Oranje-fout

Het was duidelijk dat Oranje weer in de aloude val van het Hollandse voetballen viel. Nederlanders willen altijd door combineren tot op de achterlijn. Koeman zag al snel dat het fout zat. Soms moet je gewoon een bal weg kunnen rossen, daar was hij zelf in zijn tijd als speler ook een meester in. Het tweede probleem wat aan het licht kwam was dat Oranje wilde voetballen, maar daar niet in slaagde. Het balletje ging maar niet rond en Nederland had het erg lastig met de bevlogen druk zettende Ieren. Af en toe moet dan de lange bal gehanteerd worden, maar dat werd niet of nauwelijks gedaan. Spelers konden de bal niet naar het juiste kleur shirt (oranje) spelen en de derde (bijsluitende) man was niet te vinden. Daarom gingen Oranje-spelers met de bal lopen, leverden ze de bal pardoes in, of lieten ze het kaas van het brood.

De gelijkmaker veranderde de wedstrijd, voordat de grote verandering in de rust plaatsvond. De aanloop naar de gegeven penalty door een overtreding op de andermaal uitblinkende Denzel Dumfries was uitstekend. Cody Gakpo zag dat er vanuit het middenveld maar weinig doorvoer was en ging zelf de bal maar halen. Hij versnelde, stak Dumfries weg, die goed het gat zag dat even daarvoor was getrokken door Donyell Malen. Precies zoals Koeman het voor ogen had. Als Malen daarna bij twee goede acties nog iets beter had ingeschoten had Oranje al voor de rust op voorsprong gestaan en hadden we het nu niet weer over 4-3-3 gehad.

Koeman kiest pas in de rust voor betere opstelling tegen Ierland

Want daar is waar Koeman na de rust toch weer naar terugschakelde. Op links deed Daley Blind aanvallend weer lekker mee, maar verdedigend liet hij steken vallen. De Girona-speler moest er dus uit, net als de in fouten grossierende Mats Wieffer. De Feyenoord-middenvelder is duidelijk nog zoekende naar zijn vorm. Tijjanni Reijnders en Wout Weghorst kwamen erin, maar belangrijker alles werd weer rustig neergezet tegen het 3-4-3 van Ierland.

Want als je systeem tegen systeem speelt, zoals Koeman dat in zijn nabeschouwing ook zei, dan moet je wel de overhand hebben. Als je balletjes niet bij je medespelers krijgt kan je nog zo’n mooi systeem bedacht hebben, dan gaat het al snel mis. En dus moest Koeman terug naar vastigheid. Matthijs de Ligt is al niet in beste doen en moest in de eerste helft ook nog in de voor hem onwennige driemansdefensie spelen. De Ligt maakte nog meer fouten dan Wieffer en was daarom heel erg opgelucht toen Koeman terugschakelde naar het bij hem en aanvoerder Virgil van Dijk geliefde 4-3-3.

Dumfries, De Jong en Weghorst stralende lichtpuntjes bij Oranje

Voor Dumfries maakte het niet zoveel uit, hij blijft toch wel over de rechterflank denderen. Hij zag Frenkie de Jong een achteloos mooi balletje geven, schatte die goed in en kopte zo op het hoofd van de inlopende Weghorst: 1-2. Oranje kwam in de tweede helft anders voor de dag en vond vooral de rust in de voor Nederlanders zo logische 4-3-3. Ierland had daar moeite mee, maar bleef in de wedstrijd omdat Oranje de trigger niet wist over te halen voor 1-3.

Het Nederlands elftal bleef overeind en sleepte met veel passie en strijd de drie punten over de streep. Dat was het grote pluspunt van de wedstrijd. In de tweede helft toonden de Oranje-spelers aan dat het met de mentaliteit wel goed zit. Wat veel meer zorgen baat zijn de basisprincipes. Als Oranje onder druk wordt gezet, weet het niet hoe ze er onderuit moeten voetballen. Extreem slordig speelde de ploeg van Koeman en pupillenfout na pupillenfout deden pijn aan de ogen. Nederland had heel veel geluk dat de Ieren niet in staat waren om de blunderende Oranje-internationals af te straffen. Een sterker land als pak en beet Frankrijk, Kroatië en Italië lieten al zien wat er dan gebeurt. We kunnen het nog zoveel over systemen hebben, tegen sommigen fouten is geen wondersysteem bestand. Terug naar de tekentafel is niet meer nodig, terug naar het trainingsveld wel.

Aanbevolen artikel

Koeman wilde al sneller anders spelen: “Dat was het belangrijkste”