Het ‘team’ van PSV als toverdrank

Hoe het niet moest zag PSV toen Feyenoord tegen Atletico Madrid kansloos verloor. De Eindhovenaren togen zelf naar Spanje toe en troffen aldaar van Sevilla. Dit werd een avond vol met extase, waardoor overwintering in de Champions League een feit is geworden.

Hoe gretig PSV een Spaans stadion bijkans stil wist te krijgen

Noa Lang was er afgelopen weekend eventjes bij op het veld bij FC Twente, maar daarna kwam alsnog de terugslag in de revalidatie na de spierblessure. De aanvaller moest daardoor verstek laten gaan voor wat betreft het uitduel in Sevilla. Een teleurstelling voor de speler en ook PSV, maar de ploeg van Peter Bosz moest deze bittere pil meteen wegslikken en aan de bak.

Terwijl de Brabanders nog een klein dagje hadden om zich in Spaanse temperaturen te kunnen voorbereiden, zullen de spelers met staf in de avonduren gezien hebben hoe moeilijk aanstaand tegenstander van komende zondag Feyenoord het in eigen huis had tegen Atletico Madrid. De Rotterdammers verloren zoals bekend terecht en waren hierdoor meteen uitgeschakeld in het kampioenenbal.

De verliespartij tegen de Madrilenen was tevoren niet door iedereen verwacht, terwijl PSV eigenlijk in hetzelfde schuitje zat. Winnen in en tegen andere La Liga-club Sevilla zou moeten kunnen, zo vonden ook meerdere kenners. Terwijl de meeste kijkers in Nederland het avondeten net achter de kiezen hadden, ging de Bosz-formatie een groot aantal kilometers verderop op zoek naar drie punten.

Blessure Lozano

Het eerste bedrijf was vooral een schouwspel waarin de thuisclub meerdere grote kansen kreeg en zelfs ook twee keer scoorde. Alleen het doelpunt van ervaren rot Sergio Ramos telde echter, waardoor er 1-0 op het scorebord kwam te staan. Hirving Lozano had de gelijkmaker op de schoen, maar zijn afstandsschot eindigde op de vuisten van de gastherendoelman. De Mexicaan moest vlak daarna met een blessure het veld verlaten.

Om daarna met een beteuterd gezicht vanaf de zijlijn te moeten toekijken hoe zijn team het moeilijk had tegen een aardig acterend Sevilla. De Eindhovenaren mochten tijdens het rustsignaal overigens blij zijn dat het ‘maar’ één keer in het eigen doel had moeten vissen, want als er op dat moment iemand aanspraak had mogen maken op een ruimere voorsprong, dan waren dat wel de Spanjaarden geweest.

De thuisclub kreeg meteen na de thee wél loon naar werken. Een diepe bal vanaf de andere helft werd niet op waarde geschat door de achterhoede van PSV en En-Nesyri haalde genadeloos de trekker over oog in oog met de weifelend uitkomende Walter Benítez. Wat hierbij opviel was dat de Brabantse club veel ruimte vrijliet áchter de laatste lijn, waar de rappe aanvallers van Sevilla gretig gebruik van maakten.

Ocampos

Maar toen dacht Sevilla-speler Ocampos de hoofdrol even te moeten opeisen. Na twee oerdomme gele kaarten, eentje voor praten en eentje voor een lompe tackle, mocht hij vertrekken. Dit was hét sein voor alles en iedereen, Peter Bosz incluis, dat PSV een warm hart toedraagt, om een tandje hoger te gaan schakelen. Het teamgevoel stak de kop op. Het was namelijk een drietal invallers, samen met het hardwerkende ándere deel van het elftal dat de thuisclub bij de strot pakte.

Een dikke twintig minuten in de tweede helft was daar plots de van de bank gekomen Ismael Saibari die een voorzet op schitterende wijze afwerkte in de kruising van het Sevilla-doel: 2-1. Nieuwe hoop bij de vele fans uit Eindhoven die hun club achterna waren gereisd was hiermee geboren. Maar ook binnen de witte lijnen gaf deze aansluitingstreffer een soort van boost. Yorbe Vertessen, eveneens niet vanaf minuut één begonnen, kopte hierna de gelijkmaker binnen.

Steenharde kopbal

Bosz voorvoelde aan de zijkant een eventuele (nog grotere) stunt. En die kwam er ook. Wederom Vertessen rende zijn tegenstander er aan de linkerkant compleet uit en gaf een puntgave voorzet af op Ricardo Pepi, eveneens ingevallen. De Amerikaan zorgde met een rake kopbal voor grote vreugdetaferelen: 2-3. PSV had hiermee op bijzonder knappe wijze iets heel moois gepresteerd, vond ook Bosz na afloop.

Op zijn gezicht viel enige vorm van trots af te lezen. Die zal ongetwijfeld nog groter zijn geworden nadat Arsenal later op de avond RC Lens van de mat veegde. Waardoor de Eindhovenaren na vele jaren nog eens zijn doorgedrongen tot de laatste zestien van de Champions League. Met dank een groepje bankzitters, maar zeker ook door de teamspirit.