“Vermoede­lijk is er nooit een RKC-spits geweest die vaker dood wordt gewenst dan hij”

Sjoerd Mossou heeft een zwak voor voetballers die zich in tijden van mediatraining nog uit durven te spreken. Tot die categorie behoort absoluut ook Michiel Kramer, die zich afgelopen weekend weer de nodige woede op de hals haalde door te stellen dat ‘de Ajax-fans pas lawaai gaan maken als ze voor staan’.

‘Kramer verstaat de kunst om net zo vaak onuitstaanbaar te zijn als charmant’

“Slechts een kleine handvol durft nog een klootzak te zijn, of is nog onafhankelijk van geest. Steven Berghuis zegt nog vaak ongefilterd wat hij denkt, Noa Lang is en blijft een grappige vogel, Bas Nijhuis heeft overal schijt aan en dan heb je Kramer nog: een man die de kunst verstaat om net zo vaak onuitstaanbaar te zijn als charmant”, laat Mossou optekenen in zijn column voor het Algemeen Dagblad.

“Je moet daarvan houden, het kan verleidelijk zijn daar moralistisch over te doen, maar in deze tijd is het ook iets om te koesteren. De uitgesproken, irritante, kleurrijke voetballer wordt met uitsterven bedreigd – en niet zo heel vreemd ook. Wie boven het maaiveld uitsteekt, kan een zeis van haat verwachten”, vervolgt Mossou.

‘Niet te beroerd om voortdurend de voetbalwereld ter discussie te stellen’

“Op internet krijgt Kramer de meest vreselijke dingen toegeroepen: vermoedelijk is er nooit een RKC-spits geweest die vaker dood wordt gewenst dan hij. In plaats van weg te duiken, of te piepen, gaat Kramer in dat soort gevallen steeds dapper de confrontatie aan, met open vizier. Dat is niet alleen op sociale media zo. Kramer is niet te beroerd om voortdurend de voetbalwereld ter discussie te stellen, en daarmee indirect zichzelf, als de originele dwarsligger die iedere subcultuur nodig heeft.”

En dus constateert Mossou tot slot: “Michiel Kramer zal niet snel de populariteitsprijs winnen, maar daarin schuilt nou juist de verademing. Doorsnee voetballers zijn er al meer dan genoeg. Liever autonoom en irritant, dan lafjes en kleurloos.”