The Champ verwikkeld in rechtszaak: “Ze maken er een puinhoop van”

De Afrika Cup is in volle gang en zit elke keer vol verrassingen. Hoog tijd om die exotische verhalen naar ons koude kikkerlandje te halen. In de serie ‘Koningen in Afrika’ spreekt SoccerNews met Nederlandse trainers die op het moedercontinent hebben gewerkt. In aflevering 4: Pieter de Jongh, sinds zijn virale video’s de bekendste Nederlandse trainer in Afrika. “Als je het hier volhoudt, houd je het overal vol.”

Interview Pieter de Jongh, alias ‘The Champ’, coach in Afrika

Er bestond een kans dat er een Nederlandse trainer deel zou nemen aan de huidige Afrika Cup. Pieter de Jongh (53) was tijdens de kwalificatie namelijk bondscoach van Somalië. Veel kans had hij niet, maar The Champ ging de uitdaging aan. “Het was gedoemd te mislukken”, vertelt de avontuurlijke trainer. “We gingen op trainingskamp in Tanzania, maar de bond had de visums niet op tijd geregeld. Ik had de eerste dagen maar zeven spelers en geen enkele fysiotherapeut tot mijn beschikking. Het was daar ook nog eens 42 graden.” De nationale ploeg kon de wedstrijden in 2022 niet in Somalië zelf spelen, omdat het daar te gevaarlijk was. De Jongh kwam er alleen om zijn contract te tekenen. “Somalië is een oorlogsgebied. Er worden regelmatig aanslagen gepleegd. Daarom werd ik constant omsingeld door vier beveiligers. Die begeleidden me van het vliegveld naar het hotel en weer terug.”

De Jongh bleef liever in Kenia wonen, zijn uitvalsbasis sinds hij in 2014 naar Afrika vertrok. Hij verblijft er momenteel in zijn tweede huis, niet ver van Nairobi, in afwachting van zijn volgende klus. Na de mislukte kwalificatie met Somalië was hij trainer van Silver Strikers in Malawi, maar die club ontsloeg hem vorige week en kan een rechtszaak verwachten. “Ik had nog een eenjarig contract, maar dat heeft de club beëindigd. Daar zijn mijn advocaten nu mee bezig, want het gaat om veel geld. We presteerden goed, werden tweede en haalden de finale van de beker. Maar de club maakte er een puinhoop van. Ze lieten mijn werkvergunning verlopen, betaalden salarissen te laat en gaven me een onverzekerde auto. Het bestuur wilde mij controleren, maar er is niemand die mij kan controleren. Ze hebben het persoonlijk gemaakt. Die rechtszaak ga ik makkelijk winnen. Ik ga ook een schadevergoeding eisen voor het vervuilen van mijn naam, want zo kunnen ze The Champ niet behandelen.”

Heldenstatus

De afgelopen tien jaar bouwde De Jongh een heldenstatus op in verschillende Afrikaanse landen. De excentrieke voetbaltrainer uit de Betuwe werkte voor clubs en nationale bonden in Kenia, Zuid-Afrika, Rwanda, Swaziland, Zimbabwe, Somalië en Malawi. “Ik krijg in die landen veel respect. In Zimbabwe heb ik bijvoorbeeld twee bekers gewonnen in vier maanden tijd. Mijn eerste club daar, The Highlanders, vocht voor mijn komst tegen degradatie, maar wij wonnen de beker en waren zeventien duels ongeslagen. Toen ik wegging, zat het stadion weer vol. Ik stond altijd op de voorpagina’s en mijn status was groter dan die van de president. Hij zou naar de bekerfinale komen, maar zei af, omdat hij bang was dat alle aandacht naar mij zou gaan. Vier maanden later haalde hij me naar zijn team, FC Platinum. Hij zei tijdens de onderhandelingen overal ‘ja’ op en gaf me een ongelooflijk salaris, het meeste wat ik ooit heb verdiend. Een jaar later kochten ze mijn contract af voor een aardig bedrag.”

Jarenlang beleefde De Jongh zijn avonturen buiten het zicht van Nederland, totdat hij in 2021 viraal ging met een interview in steenkolenengels. “Dat filmpje heeft mijn leven veranderd. Ik heb nu vierhonderdduizend volgers op Instagram. Daarvoor waren dat er twintigduizend. Ik heb mijn eigen boek en heb in alle kranten gestaan. Ze zijn nu bezig met een documentaire, die volgend jaar in Nederland in de bioscoop komt. Twee gasten hebben me vier weken lang gevolgd in Malawi. Nou, ik zal je vertellen: dat zijn sensationele beelden.”

Dieptepunt

Via een onvoorstelbare omweg werd De Jongh toch een bekende naam in Nederland, terwijl hij die ambitie allang had laten varen. Hoger dan analist bij FC Den Bosch en assistent-trainer bij FC Dordrecht kwam hij in zijn geboorteland niet. Na een tocht langs verschillende amateurclubs zat hij in 2012 op een dood spoor. “De resultaten bij mijn laatste twee clubs, ASV Dronten en SDC Putten, hielden niet over. Daarnaast was ik verwikkeld in een nare echtscheiding. Op mijn dieptepunt had ik geen club, geen huis, geen relatie en geen geld meer. Ik had in Nederland weinig meer te zoeken. Het buitenland was mijn enige uitweg. Mijn eerste klussen waren in Moldavië en Hongarije, daar heb ik veel van geleerd. Daarna ben ik via Clemens Westerhof in Kenia terechtgekomen. Ik had toen onmogelijk kunnen bedenken wat ik allemaal zou meemaken. Ik zit in een achtbaan die voorlopig nog niet stopt.”

Waar zijn volgende trainersklus hem heenbrengt, gaat De Jongh de komende tijd ontdekken. Hij is in contact met clubs uit Tanzania, Egypte en Zuid-Afrika. “Eén van de grootste clubs van Zuid-Afrika wil me hebben als technisch directeur. Daar zijn we al heel lang mee bezig. Dat is typisch Afrika. Op het moment dat je het niet meer verwacht, gebeurt het toch. Ook een andere club in Malawi wil me hebben, maar dat is lastig door de rechtszaak die eraan komt. Zij weten om hoeveel geld het gaat, dus dat schrikt ze mogelijk af. Verder is een agent voor me aan het kijken in Amerika en Qatar. Ik zou het wel eens ergens anders willen proberen. Dat moet geen probleem zijn, want als je het in Afrika volhoudt, houd je het overal vol.”

Koning in Afrika

Nederlandse clubs hoeven niet naar Kenia te bellen. Het zou een geweldig script zijn voor een volgende documentaire – The Champ als hoofdtrainer in Nederland – maar De Jongh heeft die ambitie definitief laten varen. “Ik weet dat ik de kwaliteiten heb om Ajax, Feyenoord of PSV te trainen, maar die komen niet voor mij. Ik ben indirect wel eens benaderd door andere clubs, maar werken in Nederland is geen doel meer. Het leven in Afrika is te mooi. In Kenia is het altijd lekker weer, de mensen zijn vrolijk en de belasting is beter. De laatste keer dat ik in Nederland was, was het koud en mistig.”

Ondanks de slechte voorzieningen, de gebrekkige organisatie, corruptie en vriendjespolitiek is De Jongh van Afrika gaan houden. “Ik hoef hier niet in de rij te staan bij de bank. Zodra ze horen dat de coach binnen is, kan ik meteen naar het kantoor van de directeur. Als ik ga eten, hoef ik nergens te reserveren. Ze hielden in Malawi de keuken na sluitingstijd speciaal voor mij open. Heerlijk toch? In mijn vak ben ik heel serieus, maar daarnaast geniet ik van het leven. Een hapje en een drankje op zijn tijd, een dolle duikavond als de kans zich voordoet. Ik vermaak me hier uitstekend. Ik ben liever koning in Afrika dan trainer in Nederland.”

Lees hier de eerdere afleveringen uit onze serie ‘Koningen in Afrika’:

• Nederlandse Afrika Cup-winnaar in het nauw: “Kogels vlogen langs de dug-out
• Nederlandse trainer al 25 jaar succesvol in Afrika: “Je ziet de gekste dingen”
• Deze amateurtrainer maakte zich onsterfelijk in Namibië