Three Horse Race: ultiem kunststukje Klopp, eindelijk The Gunners of toch weer City?

De messen worden geslepen voor de laatste acht speelrondes in de Premier League in een van de spannendste titelraces. Niet twee maar drie clubs houden elkaar in de wurggreep tijdens deze titelstrijd: Liverpool, Arsenal en Manchester City. Wie er ook kampioen wordt, aan alle clubs kleeft er een bijzonder verhaal. SoccerNews duidt de in Europa spannendste titelstrijd.

De zinderende titelstrijd in Premier League nadert zijn ontknoping: Liverpool, Arsenal en Manchester City in de titelrace

1. Liverpool – 70 punten

Liverpool is aan een prima seizoen bezig, in tegenstelling tot vorig jaar. Toen eindigden The Reds slechts als vijfde, en bleef het verstoten van Champions League-voetbal. Manager Jürgen Klopp kreeg het deze jaargang weer op de rit bij de Engelse traditieclub. Niks aan het handje zou je zeggen, tot er eind januari nieuws kwam dat insloeg als een bom. Klopp kondigde zijn afscheid aan en zou Liverpool na een kleine tien jaar verlaten.

Sindsdien is het einddoel duidelijker dan ooit aan de Mersey: Klopp verdient de landstitel tijdens zijn afscheidstournee. Hoewel de Duitser de nodige prijzen wist te winnen bij Liverpool, is dat ene kampioenschap in 2020 toch wat aan de magere kant. De schaduwzijde van dat succesverhaal was dat de stadions leeg waren door de coronapandemie. De fans smachten naar een landstitel die gevierd wordt op een bruisend Anfield.

Liverpool is goed onderweg: na 30 speelrondes staat de club namelijk fier aan kop, met 2 punten voorsprong op Arsenal en 3 op City. En dat is een zeer knappe prestatie, zeker als je bedenkt dat de selectie al heel het seizoen met enorm veel blessures kampt. Belangrijke spelers als Alisson Becker, Trent Alexander-Arnold, Andy Robertson, Alexis Mac Allister, Dominik Szoboszlai, Mohamed Salah en Diogo Jota waren in verschillende periodes geruime tijd afwezig.

Klopp was genoodzaakt jonge spelers de kans te geven door de vele afwezigen. Talenten als Conor Bradley, Jarell Quansah en Harvey Elliott grepen hun kans en bewezen dat het met de toekomst van Liverpool wel snor zit. Daarnaast sloop er een onverwinnelijk gevoel in de selectie: zo kwam de grootmacht vaak achter dit seizoen, maar wist het op mentaliteit meer dan eens toch nog de overwinning uit het vuur te slepen.

Aan het begin van het seizoen kreeg Virgil van Dijk de aanvoerdersband om de arm geschoven, nadat Jordan Henderson de club verliet. Gesterkt door de extra verantwoordelijkheid ontfermde Big Virg zich over de ploeg en werd hij weer de rots in de branding die men op Anfield jaren geleden leerde kennen. De rol van andere twee Nederlanders, Cody Gakpo en Ryan Gravenberch, bleef wat kleiner. Ze dragen allebei zeker bij aan de sterkte van de selectie, maar als iedereen fit is zitten ze geregeld op de bank.

Resterend programma Liverpool:

07/04 – Manchester United (U)
14/04 – Crystal Palace (T)
21/04 – Fulham (U)
24/04 – Everton (U)
27/04 – West Ham United (U)
05/05 – Tottenham Hotspur (T)
11/05 – Aston Villa (U)
19/05 – Wolverhampton Wanderers (T)

2. Arsenal – 68 punten

De supporters van Arsenal snakken al sinds 2004 naar de landstitel. In die periode hoorden The Gunners steevast bij de sterkste ploegen van de Premier League; Arsène Wenger had een voetbalmachine gecreëerd waar men vandaag de dag nog altijd met weemoed aan terugdenkt. In de twee decennia die volgden kwamen de Noord-Londenaren er steeds minder aan te pas, en zakte het – op een opleving hier en daar na – af naar de subtop.

Tot vorig jaar. Manager Mikel Arteta mocht blijven zitten tijdens een moeilijke periode en kreeg tijd om een goed elftal te smeden. De puzzelstukjes begonnen op zijn plaats te vallen in het Emirates Stadium, en zo waar troefde het lange tijd de stevige Engelse concurrentie af. Arsenal kon het landskampioenschap al ruiken, maar chokete in de eindfase. Als hyena’s die op hun prooi aasden, rukte Man City op en kon het uiteindelijk toch weer de trofee in de lucht steken. Het was een enorme klap voor alles en iedereen die Arsenal een warm hart toedraagt. Hoe lang zou de club opnieuw moeten wachten voordat het weer zo’n kans kreeg?

Nou, veel korter dan menigeen dacht. De clubleiding hield het elftal goed bij elkaar en winkelde bij de buren – West Ham United en Chelsea – om de selectie met Declan Rice en Kai Havertz te versterken. Met het halen van de nummer één en drie op de lijst van duurste aanwinsten ooit bewees Arsenal met de rijkste Engelse ploegen te kunnen wedijveren. Rice toonde al snel zijn meerwaarde, terwijl de Duitser minder goed van start ging. Vanuit rivaliserende supportersgroepen was er hoongelach over de ‘weggegooide’ 75 miljoen euro. De vorm bij Havertz begint echter te groeien sinds hij voornamelijk als valse spits fungeert. Met recent 4 treffers en 3 assists houdt hij de beoogde aanvalsleider Gabriel Jesus geregeld op de bank.

Waar veel voetbalvolgers Arsenal de minste kansen toedichten in de Three Horse Race, zouden de hoofdstedelingen wel eens kunnen verrassen. Het is niet voor niets dat de ploeg van Arteta de meeste treffers maakte én minste tegengoals hoefde te incasseren. De Baskische strateeg heeft een perfecte mix gebrouwen van creativiteit in de voorhoede en degelijkheid achterin. Het zeer solide verdedigingsduo William Saliba en Gabriel Magalhães zorgt dat er geen muisje richting het doel van David Raya komt. Terwijl aanvoerder Martin Ødegaard met zijn fluwelen traptechniek creatievelingen als Bukaya Saka, Gabriel Martinelli en Leandro Trossard in stelling brengt. Kunnen ze de smachtende fans na twintig jaar weer gelukkig maken?

Resterend programma Arsenal:

06/04 – Brighton & Hove Albion (U)
14/04 – Aston Villa (T)
20/04 – Wolverhampton Wanderers (U)
23/04 – Chelsea (T)
28/04 – Tottenham Hotspur (U)
04/05 – Bournemouth (T)
11/05 – Manchester United (U)
19/05 – Everton (T)

3. Manchester City – 67 punten

Manchester City begon dit jaar weer eens als de grote favoriet aan de race om het kampioenschap. Ook niet zo gek aangezien The Citizens recent alle prijzen pakten die er maar te winnen zijn. In eigen land won het de dubbel met de Premier League en de FA Cup. De kroon op het werk van het laatste decennia kwam er met het binnenhalen van de Champions League. Hierdoor kon het ook een gooi doen naar de Europese Super Cup én Wereldkampioenschap voor clubs. Doordat het kampioensteam van Pep Guardiola ook daar toesloeg, moest het nog wat plaats maken in de recent uitpuilende prijzenkast in het Etihad Stadium.

Waar er vorig seizoen geen maat stond op de lichtblauwe sterrenformatie, is dat deze jaargang toch anders. Op papier is de selectie zeker niet zwakker geworden: tegenover het vertrek van onder meer João Cancelo, Cole Palmer en Riyad Mahrez stond de komst van het dure drietal Josko Gvardiol, Matheus Nunes en Jérémy Doku. Het creatieve brein op het middenveld Kevin De Bruyne liep aan het begin van het seizoen echter een hamstringblessure op. Hierdoor was hij tot half december uitgeschakeld, en dat heeft de ploeg geweten.

De assistkoning van de Premier League werd nodig gemist door Guardiola. Topschutter Erling Haaland werd minder makkelijk gevoed, en kon steeds vaker uit de wedstrijd worden gespeeld. Toen de rentree van De Bruyne eindelijk aanstaande leek, haakte de Noorse topschutter zelf af met een kwetsuur. Niet alleen scoorde City beduidend moeizamer, ook kreeg het gemakkelijker treffers tegen. Deze kwamen vooral tot stand uit de snelle counters van de tegenstander. Het roulatiesysteem en de vele blessures van de diverse verdedigers leek de grootmacht bij tijd en wijlen op te breken.

Tegen de clubs uit het rechterrijtje wist de ploeg uit Manchester over het algemeen wel de punten te pakken, maar in de onderlinge topduels kwamen de problemen het meest tot uiting. De concurrentie wist steeds beter hoe City aan te pakken: probeer het aanvalsspel aan banden te leggen, om vervolgens de verdediging te bestoken met snelle uitbraken. Tegen Liverpool, Arsenal, Tottenham Hotspur en Chelsea wist het dit seizoen niet te winnen. Een schrikbarende statistiek voor de formatie die er in het recente verleden juist in de topwedstrijden (zowel in Engeland als de Champions League) stond.

Waar het seizoen voor Haaland en De Bruyne wellicht iets tegenvalt zijn er andere sterren die op staan. Zo is vooral de ontwikkeling van Phil Foden indrukwekkend te noemen. Het jeugdproduct van Manchester City is ondertussen getransformeerd van een groot talent tot een absolute sterkhouder. Met zijn dribbels, loopacties, oog voor combinatiespel en vlammende schot in de benen, is de 23-jarige international een plaag voor iedere verdediging. De defensie van Aston Villa kan er over mee praten. Zij werden deze midweek nog het slachtoffer van de dadendrang van Foden, die schitterde met een hattrick. Gaat hij dan in zijn eentje de titelstrijd in Engeland beslissen?

Resterend programma Manchester City:

06/04 – Crystal Palace (U)
13/04 – Luton Town (T)
20/04 – Tottenham Hotspur (U)
25/04 – Brighton & Hove Albion (U)
28/04 – Nottingham Forest (U)
04/05 – Wolverhampton Wanderers (T)
11/05 – Fulham (U)
19/05 – West Ham United (T)

Hoe liggen de kansen?

Maar wie gaat er nu uiteindelijk met de felbegeerde titel aan de haal in deze zinderende strijd? Volgens de berekeningen van Opta, overgenomen door de wedkantoren, is Liverpool de favoriet. The Reds hebben een (kleine) voorsprong met nog acht speelrondes te gaan, die volgens de kenners niet zo maar zal worden weggegeven. De kans wordt op 45 procent geschat dat Klopp daarwerkelijk zijn droomafscheid gaat beleven.

Ondanks dat Man City momenteel derde staat is het volgens Opta de naaste belager van Liverpool. Met 33,6 procent staat het een kleine twaalf procent achter de rivaal. Weer met een gat van twaalf procent (21,4 procent winstkans) zien we Arsenal verschijnen. Volgens menigeen gaan The Gunners te kort komen, net als vorig jaar tijdens de eindsprint. Het programma van de Londenaren ziet er op papier ook het zwaarst uit. Er staan ons nog de nodige topduels te wachten, al hoeven deze drie titelkandidaten onderling niet meer tegen elkaar te spelen. Ronde voor ronde neemt de druk toe op Liverpool, Arsenal en City. Een absolute aanrader om deze apotheose te volgen, een spannende titelstrijd die we dit seizoen helaas in Nederland moeten missen.