Dessers deelt prachtige Slot-anekdote: ‘Denk er vaak aan terug’

Cyriel Dessers zal zijn tijd met Arne Slot niet snel vergeten. Dat vertelt de Rangers-spits in gesprek met Voetbal International. In een mooie anekdote over hun tijd bij Feyenoord komt het karakter van Arne Slot duidelijk naar voren.

Cyriel Dessers vertelt over samenwerking met Arne Slot en deelt tekenende anekdote

In een uitgebreid interview met Voetbal International blikt de Rangers-spits terug op zijn tijd bij Feyenoord. Uiteraard komt daarin ook Arne Slot aan bod. Dessers koestert warme herinneringen aan de trainer en spreekt lovend over hem. “Arne beheerst de kunst om heel soepel, heel vlot met de pers om te gaan. Journalisten hingen in Nederland aan zijn lippen en in Engeland is het niet anders. Hij kan moeilijke dingen eenvoudig vertalen, dat maakt hem zo goed. En dat hij naast een hoog IQ een hoog EQ heeft”, klinkt de spits.

Om het karakter van Slot goed neer te zetten, deelt de Belg een mooie anekdote uit zijn tijd bij Feyenoord. “We speelden de laatste wedstrijd voor de winterstop uit bij Heerenveen, op een bevroren veld. Normaal gezien wordt de opstelling de dag voor de wedstrijd wel duidelijk op de training. Die keer was het nog een beetje 50/50: Bryan Linssen of ik. Ik had een week eerder gescoord in de beker, tegen FC Twente, voelde me sterk en dacht: mijn moment is gekomen. Maar drie uur voor de wedstrijd, in het hotel, liet Arne weten dat Bryan zou spelen. Ik was zo teleurgesteld”, begint Dessers zijn verhaal.

“Ik viel in, tien minuten voor het eind. Het was ijskoud, de wedstrijd al gespeeld, niemand wilde echt nog vooruit. Ik viel echt heel matig in. Omdat ik zo teleurgesteld was dat ik niet mocht starten”, gaat de goalgetter verder. “Op de terugweg riep Arne me naar voren. Ik heb trainers gehad die boos werden in zo’n situatie. Maar hij zei eigenlijk op een heel normale en rustige manier dat hij begreep hoe ik me voelde. Ook legde hij uit waarom hij zijn keuze had gemaakt. Ik verontschuldigde me, hij zei nog eens dat hij zich mijn emoties kon voorstellen. Ik wandelde terug naar achteren in die bus en had het gevoel dat het uit mijn systeem was. En bij hem óók. Daarna hebben we samen nog fantastische dingen meegemaakt.”

“Aan dat ene gesprekje denk ik nog weleens terug”, besluit Dessers. “Daar bewees Arne voor mij dat hij naast een goede trainer ook een goed mens is. Die empathie mis ik weleens in het voetbal. De voetbalwereld is hard, soms onredelijk. Dan is het goud waard als je een trainer hebt die normaal, eerlijk en begripvol met je omgaat. Op die manier hield hij mij aan boord, en betrokken bij het teamproces. En op het moment dat ik er moest staan, was ik er klaar voor.”