Wonderkinderen van weleer moeten Eredivisie veiligstellen

Na het vertrek van culthelden Lex Immers en Tom Beugelsdijk heeft ADO Den Haag een nieuw profiel voor haar versterkingen: wonderkinderen van weleer. Bilal Ould-Chikh speelde al in de Hofstad, maar daar kwamen deze zomer Ricardo Kishna en Ravel Morrison nog bij. Met een beetje geluk kan ADO straks ook nog een vierde voormalig supertalent verwelkomen. 

ADO Den Haag was vorig seizoen één van de twee Eredivisie-ploegen met een great escape. Samen met RKC Waalwijk wist de club uit de Hofstad een gedwongen afdaling naar de Keuken Kampioen Divisie te ontlopen omdat de competitie door de corona-crisis niet werd uitgespeeld. Voor de Haagse club was dat een groot voordeel, maar dat gold niet voor Andrew Pardew. De Engelse trainer werd bedankt voor zijn bewezen diensten; in Den Haag gingen ze het helemaal anders doen. 

Afscheid nemen bestaat wel 

Wanneer je ADO Den Haag zegt, dan zeg je Tom Beugelsdijk en Lex Immers. Het was dan ook een grote verrassing dat juist die twee clubhelden hun vertrek aankondigden. Welke reden er ten grondslag aan ligt, is nog steeds een raadsel; het feit dat deze twee Haagse clubiconen vertrokken bij de club, liet wel zien dat er een nieuwe wind achter de duinen waait. Het vertrek van Beugelsdijk en Immers creëerde namelijk ruimte in het (salaris)budget van ADO, waardoor er een aantal verrassende namen gehaald konden worden. 

Er lijkt een heuse trend te zijn in de aankopen van dit jaar. Een lijn die vorig seizoen eigenlijk al werd ingezet; destijds kwam voormalig toptalent Bilal Ould-Chikh al transfervrij over. De buitenspeler stond na zijn doorbraak bij FC Twente in de belangstelling van de Nederlandse top, maar koos uiteindelijk voor een teleurstellend avontuur bij Benfica, waar hij nooit doorbrak. In deze transferzomer lijkt ADO dat profiel te zoeken in zijn aanwinsten. 

Ricardo Kishna

Niet alleen in de degradatiestrijd, ook op de transfermarkt namen ADO en RKC het tegen elkaar op. De nummer zeventien en achttien van het voorgaande Eredivisie-seizoen hadden allebei Ricardo Kishna op de korrel. De linksbuiten, die in het verleden al op huurbasis in Den Haag speelde en in zijn jongere jaren door Ajax werd weggeplukt uit de Haagse jeugdopleiding, koos voor een contract bij de club uit zijn geboortestad.

Dat Kishna op zijn 25e bij een Nederlandse degradatiekandidaat speelde, had hij waarschijnlijk een paar jaar geleden niet verwacht. De linksbenige buitenspeler maakte onder Frank de Boer zijn debuut in Ajax 1 en leek een gouden toekomst tegemoet te gaan. Nadat de jongeling een aantal keer clashte met de oefenmeester, leek een breuk onafwendbaar. De clubs stonden echter voor hem in de rij en uiteindelijk koos Kishna voor een overstap naar Lazio Roma.

In de Serie A bleef een doorbraak uit. Na uitleenbeurten bij LOSC Lille (Frankrijk) en ADO Den Haag (twee seizoenen) liep zijn contract af en vertrok Kishna met 16 Serie A-wedstrijden voor de Romeinen achter zijn naam om een éénjarig contract te ondertekenen bij de club waar hij al twee jaar voor speelde. 

Ravel Morrison

Naast Kishna tekende er wellicht een nóg groter wonderkind van weleer een contract bij ADO. Ravel Morrison werd als jeugdspeler van Manchester United steevast één van de grootste talenten uit de jeugdopleiding van de recordkampioen van Engeland genoemd. Van een wedstrijd op Old Trafford kon de toenmalige jeugdinternational alleen maar dromen: nog voordat hij bij de eerste selectie kon aansluiten, had hij het al verpest door zich buiten het veld te misdragen. West Ham United bood hem een uitweg, maar dat bleek niet de ingang naar een grote voetbalcarrière. 

De overgang naar West Ham was voor Morrison eerder het startschot van een nomadetocht langs Europese en Zuid-Amerikaanse velden. Nadat West Ham Morrison vier seizoenen uitleende aan Engelse clubs, vertrok hij naar Mexico (Atlas), tekende hij in Italië (Lazio Roma) om daar weer verhuurd te worden aan Atlas. Verder vond hij nog emplooi in Zweden (Östersund) voordat Sheffield United hem oppikte. Bij die club speelde hij één wedstrijd in de Premier League.

Bij ADO gaat de 27-jarige aanvallende middenvelder opnieuw proberen een basisplek te veroveren. Of ja, opnieuw; wanneer Morrison zich in de eerste elf van trainer Aleksandar Rankovic weet te spelen, zal dat zijn eerste échte basisplek zijn bij een club waar hij daadwerkelijk eigendom van is. 

Luc Castagnios

Na de komst van Kishna en Morrison is ADO nog niet klaar op de ‘wonderkinderen van weleer’-markt. Een week geleden maakte De Telegraaf bekend dat de Hofstadclub een derde gevallen supertalent aan zijn gelederen wil toevoegen: Luc Castaignos. Het lijkt een eeuwigheid geleden dat de destijds zeventien jarige spits De Kuip in vuur en vlam zette. De sterke opmars van de jonge aanvaller was voor Serie A-ploeg Internazionale reden genoeg om in 2011 drie tot vier miljoen euro voor Castaignos neer te tellen. 

Die overgang bleek te vroeg te zijn: de spits speelde maar weinig en rondde amper een jaar na zijn overgang naar Internazionale zijn terugkeer naar Nederland af. Bij FC Twente bloeide Castaignos in drie seizoenen op, waarna hij via (mislukte) avonturen bij Eintracht Frankfurt, Sporting Lissabon en Vitesse bij de Zuid-Koreaanse tweedeklasser Gyeongnam FC terecht kwam. Na het nieuws dat Castaignos zijn contract in Azië heeft ontbonden, lijkt er niets meer in de weg te staan om voor de derde keer terug te keren naar de Eredivisie.