“Vrouwenvoetbal even onbevredigend als een aflevering ‘Ik vertrek'”

Als recensent voor dagblad De Limburger keek Patrick Delait het vorige weekend naar vrouwenvoetbal (FC Twente versus PSV, live op FOX Sports), maar het klinkt alsof dat ook gelijk de laatste keer zal zijn.

“Verveeld heb ik me niet tijdens het duel, dat met 3-2 werd gewonnen door de thuisploeg. Er vielen vijf goals, het was spannend en aan goede wil was er geen gebrek”, opent Delait. “Ik zag twee slecht gestemde piano’s tegenover elkaar staan. De valse noten waren niet te tellen. Het liet me denken aan de profeten van het vrouwenvoetbal. Altijd weer hameren zij op de achterstandssituatie van hun sport en de inhaalbewegingen die in ras tempo worden gemaakt.”

En dus is er nog een lange weg te gaan. “De essentie is niettemin nog altijd dezelfde, constateerde ik tijdens Twente-PSV. Als kijksport blijft vrouwenvoetbal even onbevredigend als een aflevering van ‘Ik vertrek’. Na een veelbelovend begin met grootse plannen zie je de vertrekkers aan het eind van de rit ineenschrompelen van frustratie en verdriet. De verhuizing naar een verre plek verloopt doorgaans minder soepel dan vooraf werd gedacht.”

Delait spreekt tot slot over een ‘kruispunt’ voor het vrouwenvoetbal in Nederland. “Op de Spelen in Tokio en het volgende EK moet blijken of de stijgende lijn kan worden voortgezet. Met weinig persoonlijkheden in de selectie, een gebrek aan weerbaarheid en zelfreflectie en een bondscoach die haar vertrek al heeft aangekondigd, wordt dat nog een hele klus.”