Feyenoord-rel zorgt voor duivels dilemma

Feyenoord verkeert niet in de beste fase van het seizoen. De Rotterdammers ervaren al wekenlang onrust binnen de selectie. Tijdens en na de wedstrijd tegen FC Emmen (1-1) werd er een nieuw hoofdstuk toegevoegd aan de onrustige periode in Rotterdam-Zuid. Trainer Dick Advocaat en aanvoerder Steven Berghuis staan (alweer) lijnrecht tegenover elkaar. Dat conflict kan grote gevolgen hebben. 

Feyenoord leek heel even met de schik vrij te komen. Gedurende de tweede seizoenshelft van de Rotterdammers nam de onrust achter de schermen toe. De Kuip was lange tijd een onneembare vestiging onder het regime van Dick Advocaat, die sinds zijn aanstelling in 2019 ruim een jaar lang ongeslagen bleef in de Eredivisie. Hoewel er ook tijdens die ongeslagen reeks al kritiek was op het spel van de Rotterdammers, bleef Advocaat uiteindelijk zijn gelijk halen door geen nederlaag te leiden. Op het moment dat het écht een keer misging voor Feyenoord, was het daarna ook niet meer mogelijk om de positieve resultaten tijdens de ongeslagen reeks te evenaren. Het leidde tot frustraties binnen de selectie, waar vooral aanvoerder Steven Berghuis last van had. De rechtspoot leek na een gesprek tussen hem, Advocaat en technisch directeur Frank Arnesen weer in het gareel gezet, maar afgelopen week leek er een nieuwe bom te barsten in Rotterdam-Zuid. 

Feyenoord-rel Berghuis en Advocaat

Opnieuw lijken Berghuis en Advocaat lijnrecht tegenover elkaar te staan. De reden van het conflict is inmiddels een publiek geheim: de speelwijze waarop Advocaat denkt succesvol te zijn, valt niet onder het kopje ‘haalbaar’ van Berghuis. De rechtsbuiten van Feyenoord is verreweg de beste speler van de Rotterdammers, maar komt niet altijd goed uit de verf in het spel van Feyenoord. Dat maakt van Berghuis geen unicum binnen de selectie: wisselvalligheid is voor veel Feyenoorders typerend voor dit seizoen. Maar de manier waarop Advocaat daarmee omging (lees: spelers afkraken in de pers) ging hem te ver. 

De trainer en de aanvoerder gingen om de tafel zitten en klaarden de lucht tussen hen. Sterker nog: Advocaat liet de afgelopen weken zien dat hij bereidt is mee te denken met de Feyenoord-selectie. Niet langer speelde Feyenoord vanuit eigen helft, maar gingen de Rotterdammers hoger op het veld druk zetten om de tegenstander in moeilijkheden te brengen. Het lijkt er echter wel op dat Advocaat, die in zijn hele carrière altijd op resultaat speelde, een aantal zaken onderschat heeft – of over het hoofd zag. 

Hoewel de Kleine Generaal zich de afgelopen weken koest hield in gesprek met de media, was hij na het gelijke spel tegen FC Emmen (1-1) weer de vertrouwde, charmante bromsnor. Volgens de coach was het plan om Emmen vroeg onder druk te zetten, de bal snel te veroveren en daardoor de laagvlieger vast te zetten op eigen helft. Dat gebeurde echter niet, waardoor Feyenoord onnodig in de problemen kwam. 

Quasi aanvallend voetbal

Het was zo nu en dan bijna pijnlijk om te zien hoe de Feyenoord-spelers op twee gedachtes hinkten. Al bijna anderhalf jaar horen de spelers uit de Rotterdamse selectie van Advocaat dat zij niet te diep moeten gaan staan, dat doordekken uit den bozen is en dat de tegenstander eerst moet komen voordat er toegeslagen kan worden vanuit de counter. Tegen FC Emmen was het een omgekeerde wereld: Advocaat verlangde van zijn spelers dat ze Emmen onder druk zette op de eigen helft, maar uiteindelijk deden alléén aanvallers van de Rotterdammers dat. 

Daardoor kwam het vaak voor dat Feyenoord het veld erg groot hield. In de eerste helft wist Emmen nog niet zo goed met die ruimte om te gaan, maar in het tweede bedrijf waren de ruimtes tussen de linies zó groot dat het gemakkelijker was om er wel in te lopen dan niet. Dit kwam doordat de laatste linie van Feyenoord weigerde met veel ruimte in de rug te spelen. Op het moment dat je iemand met de snelheid van Eric Botteghin in de laatste linie hebt staan, is dat ook lastig, maar zeker niet onmogelijk. 

Toch is het niet aansluiten van de laatste linie slechts een onderdeel van het grotere probleem dat Feyenoord had tegen FC Emmen – en andere wedstrijden waarin getracht werd aanvallend(er) te spelen. Doordat de verdediging dichter op de aanval speelt, krijgt de tegenstander automatisch minder ruimte om op te bouwen en heb je als team dus een grotere kans om de bal in een vroeg stadium te onderscheppen. Daar is echter nog een aspect voor nodig om dit succesvol te kunnen doen: counterpressie. 

Dat wil zeggen dat je op het moment dat je balverlies lijdt, je ook meteen druk op de tegenstander zet om deze zo min mogelijk tijd te geven. Door die beslissingstijd te verkorten, vergroot je de kans op fouten en kan je dus sneller aan je aanval beginnen. Bij Feyenoord ontbreekt het niet alleen aan een aansluitende laatste linie, maar óók aan counterpressie op het moment dat de bal in de voorhoede of op het middenveld verspeeld wordt. In plaats daarvan hergroepeerd het team eerst en probeert het dan als één geheel druk te zetten. Dat die laatste stap ook niet helemaal goed ging, leidde tot een soort quasi-aanvallend voetbal van de Rotterdammers. Een waar er veel ruimte tussen de eigen linies werd gecreëerd én een waar de tegenstander ook nog veel tijd kreeg om de juiste oplossing te kunnen vinden. 

Duivels dilemma

Met andere woorden: dat Feyenoord zowel aanvallend als verdedigend geen vuist kon maken tegen een laagvlieger als FC Emmen is volkomen logisch. Dat zowel Advocaat als Berghuis daarna weer met een negatieve ondertoon in de media verschijnen, laat zien dat het interne probleem van de Rotterdammers nog allerminst is opgelost. En dat is, helemaal met de wedstrijden die nog moeten komen, een lastige situatie voor de Rotterdammers. 

Intern beginnen zich nu twee kampen te vormen – of die zijn al ontstaan. Aan de ene kant heb je Dick Advocaat die zijn laatste weken als clubtrainer beleeft. De 73-jarige Hagenees heeft altijd gezegd dat hij op het moment dat er geen vertrouwen meer is in zijn kunnen, de oefenmeester de handdoek in de ring zou gooien. Dat lijkt op dit moment echter geen optie: Advocaat gaat stoppen als clubtrainer en zal het niet over zijn hart kunnen verkrijgen bij zijn laatste job als clubtrainer vroegtijdig te vertrekken. Daarnaast is er niet één, twee, drie een vervanger voor de Kleine Generaal voor handen. Arne Slot begint deze zomer aan de trainersklus bij Feyenoord, waardoor hij eerder moet instappen of de Rotterdammers moeten een tussenpaus vinden die het restant van het seizoen afmaakt. 

In het andere kamp zit Steven Berghuis. Het is een publiek geheim dat de 29-jarige rechtsbuiten na dit seizoen nog één keer zijn kunsten in het buitenland wil vertonen. Het is echter óók ronduit bekend dat Slot de aanvoerder van de Rotterdammers ook volgend seizoen graag in De Kuip ziet spelen. Op dit moment lijkt Feyenoord echter alle goodwill bij Berghuis te verspelen en lijkt een vertrek, helemaal zonder veranderingen in de huidige situatie bij de club, aankomende zomer een zekerheid. 

Het zorgt voor een duivels dilemma in De Kuip. Op het moment dat de clubleiding achter Advocaat blijft staan, dan zorgt dat voor onvrede bij de sterspeler van de club en kan je daardoor met zekerheid zeggen dat Berghuis na dit seizoen niet langer in De Kuip speelt. Op het moment dat je de aanvoerder zijn zin geeft en bij Advocaat afdwingt om meer aanvallend voetbal te spelen, krijg je situaties zoals tegen FC Emmen én een hoofdtrainer die met zijn media-optredens ervoor zorgt dat zowel het zelfvertrouwen als de marktwaardes van de spelers dalen.