Mauro Junior onmisbaar als Oranje-rechtsback

Louis van Gaal maakte deze week de voorselectie van het Nederlands elftal bekend. De bondscoach verraste vriend en vijand door PSV’er Joey Veerman thuis te laten en Jordy Clasie (AZ) wél een uitnodiging te sturen. Dat debutant Jeremie Frimpong (Bayer Leverkusen) daardoor ondergesneeuwd werd, laat één onderwerp voorlopig helemaal onbesproken: Mauro Junior, maar niet als linksback. 

Louis van Gaal kreeg de duimen weer op het Twitter-toetsenbord na de bekendmaking van de voorselectie van het Nederlands elftal. De bondscoach had twee grote verassingen voor de Nederlandse voetballiefhebber: niet alleen kreeg Jordy Clasie de voorkeur boven de man die PSV de afgelopen weken steeds meer bij de hand neemt, Joey Veerman. Hoewel er veel te zeggen valt over het onbegrip rondom de beslissing van Van Gaal, is het vanuit het proces waar Oranje op dit moment in geen heel gekke gedachten om Veerman voorlopig nog niet te belonen voor zijn goede vorm na een korte aanpassingsperiode. Vooral de positie waar die goede vorm door ontstaat, is op dit moment nog een sta-in-de-weg voor een plek in de Oranje-selectie. Maar wat niet is, dat kan zeker nog komen. 

Nederlands elftal 

De rol die Veerman op dit moment vertolkt bij PSV, bestaat niet bij Oranje. De voormalig speler van sc Heerenveen begon zijn tijd bij PSV op het defensieve middenveld, maar schoof (noodgedwongen) één linie naar voren. Eerst mocht de middenvelder het als nummer tien proberen, maar de laatste weken maakt Veerman vooral indruk in een vrije rol vanaf de linkerflank. Vanuit die positie krijgt Veerman wél de ruimte om te kunnen zwerven over het veld, zich aanspeelbaar te maken voor zijn ploeggenoten en vervolgens zijn traptechniek en inzicht te laten spreken. 

Dat levert PSV op dit moment veel (meer) dynamiek in de aanval op dan wanneer aanvallende middenvelder Mario Götze geflankeerd wordt door een andere vervanger van sterspeler(s) Cody Gakpo en/of Noni Madueke. Dat Veerman hoogstwaarschijnlijk ook weer uit de basis verdwijnt als Gakpo volledig fit is, lijkt ook de reden te zijn dat Veerman (nog) niet bij de Oranje-selectie zit. 

De middenvelder heeft zich, in tegenstelling tot een Frenkie de Jong, nog niet bewezen op het niveau dat je een (vaste) Oranje-klant maakt. Daar komt nog bij dat Van Gaal voor de komende interlands tegen Denemarken (26 maart) en Duitsland (29 maart) weinig tot geen tijd heeft voor een persoonlijke aanpak. Dat de bondscoach eerder al met Clasie werkte, dat de kleine middenvelder de voetballende architect is van de wederopstanding van AZ én dat Clasie dat doet in een rol die hij één op één kan overnemen in Oranje, zorgt ervoor dat de voormalig middenvelder van Feyenoord, Southampton en Club Brugge op dit moment nog de voorkeur krijgt boven de PSV-uitblinker van de afgelopen weken.

Jeremie Frimpong

En om eerlijk te zijn: de discussie rondom het centrale middenveld is helemaal niet zo interessant. Het staat al met potlood geschreven dat Frenkie de Jong op zes staat, Wijnaldum op acht of op tien geposteerd wordt en dat de derde centrale middenvelder of een defensief slot op de deur (Marten de Roon, red.), een verbindingsspeler (Davy Klaassen, red.) of dat Van Gaal de dribbels en de stuwkracht van Ryan Gravenberch wil gebruiken om de organisatie van de tegenstander uit elkaar te spelen. Dat zijn spelers die noch Veerman, en Clasie al helemaal niet, uit het elftal gaan spelen. Dat Clasie nu nog de voorkeur krijgt van Van Gaal, zegt echter niets over de toekomstige keuzes van de bondscoach. 

Dat Van Gaal kijkt naar spelerskwaliteiten in plaats van namen, laat de voorselectieplek van Jeremie Frimpong zien. De 21-jarige linksback van Bayer Leverkusen speelde, net als derde doelman Mark Flekken (sc Freiburg) nog geen minuut in de Eredivisie. De linksback verhuisde op jonge leeftijd met zijn ouders naar Engeland en werd daar opgepikt door Manchester City. Via Celtic kwam de jonge verdediger in de Bundesliga terecht, waar Bayer Leverkusen deze zomer 14 miljoen euro op tafel legde om de Nederlandse back, die de taal niet helemaal machtig is omdat Nederlands nooit de voertaal is geweest bij Frimpong thuis. 

Kijk je naar het spelersprofiel, dan kom eerder uit bij een vervanger voor AZ-back Owen Wijndal dan een back in de lijn van Daley Blind. De selectie van Frimpong kan wijzen op een tactiekaanpassing bij Oranje: in de voorbereiding op het EK 2020 kwam pijnlijk naar voren dat Wijndal als wingback niet de impact heeft die hij als ‘gewone’ vleugelverdediger heeft. Dat kan een belangrijk voordeel zijn voor Frimpong, die als één van de snelste spelers van de Bundesliga genoeg power in zijn benen heeft om grote afstanden in korte tijd, korter dan Blind én Wijndal, af te leggen. Daardoor past het spelersprofiel van Frimpong een stuk beter bij de 5-3-2-strategie, die nog altijd een voorkeur lijkt te hebben bij Van Gaal. 

Joker op sambasloffen 

De belangrijkste WK-joker van Oranje is echter nog niet beschikbaar voor Louis van Gaal. PSV’er Mauro Junior werd door meesterscout Piet de Visser al opgegooid als potentiële linksback voor Oranje. De geboren Braziliaan kwam uit noodzaak op de backpositie bij PSV terecht, maar vulde dit dermate goed in dat Phillip Max niet meer zeker van zijn basisplaats is. Mauro Junior hoopt nog steeds op een interlandcarrière in het shirt van Brazilië. Dat de PSV’er een Nederlands paspoort aanvraagt, kan ook te maken hebben met een toekomstige transfer: helemaal binnen de EU is het gemakkelijker om een transfer te maken als je een Nederlands paspoort hebt. 

Dat Junior indruk maakt als linksback is meer in het nadeel dan in het voordeel van de PSV’er. Blind kreeg tot nu toe ook van bondscoach Van Gaal de voorkeur als linksback. De toptrainer heeft naast de Ajacied ook nog Owen Wijndal (AZ), die bij uitstek in het Oranje-shirt een transfer kan afdwingen, en nu dus Jeremie Frimpong achter de hand. Daarnaast heeft de bondscoach ook Tyrell Malacia (Feyenoord) nog achter de hand. Dat zijn niet alleen spelers die zich al bewezen hebben in Oranje, maar het zijn ook de namen die wekelijks (veel langer) als linksback in actie komen. Daardoor heeft Van Gaal eigenlijk op die positie al genoeg alternatieven. Op andere plekken is dat een ander verhaal. 

Dat de PSV’er dit seizoen niet alleen als linksback (13 wedstrijden, één goal, twee assists) ook als rechtervleugelverdediger (vijf wedstrijden, één goal, één assist), rechtsbuiten (vier wedstrijden), aanvallende middenvelder (twee wedstrijden, één assist) én als linksbuiten (twee wedstrijden) in het veld kwam, zegt niet alleen dat de geboren Braziliaan joker op sambasloffen is en daarmee een bruikbare kracht is voor elke trainer. Tijdens een WK, waar veel wedstrijden in korte tijd worden gespeeld, is zo’n speler extra waardevol. 

Belangrijke WK-schakel

In het geval van Mauro Junior komt dat alleen niet omdat het zo´n goede linksback is gebleken. Dat komt vooral omdat het van nature een aanvallende middenvelder is die pas door Roger Schmidt op de backpositie(s) is gezet. In het voetbal dat het Nederlands elftal wil spelen, en hier maakt het niet uit in welk spelsysteem Van Gaal Oranje wil laten spelen op het WK, is een groot deel van het succes afhankelijk van de individuele kwaliteiten van bijvoorbeeld een Depay.

Dat neemt niet weg dat Van Gaal in beginsel al geen verrassingselement kan inbouwen in zijn team. Dat kan de bondscoach doen om Mauro geen back-up als linksback, maar misschien zelfs de voorkeur te geven boven Denzel Dumfries en/of Jurriën Timber als rechtsback van het Nederlands elftal. Niet omdat Mauro Junior zo goed kan verdedigen, maar omdat hij als aanvallende middenvelder in de offensieve zones van het veld, waar je als (wing)back van het Nederlands elftal vaak te vinden bent, niet alleen betere keuzes, maar ook veel sneller handelt dan een Dumfries, Timber of welke andere pure verdediger je op die positie neerzet. 

Helemaal in een 5-3-2-systeem, iets waar je gezien het vorige eindtoernooi met Van Gaal als eindverantwoordelijke ondanks de successen met 4-3-3 altijd rekening mee moet houden, kan een speler zoals Mauro Junior de creatieve geesten van de ploeg in de rechter aanvallende zone aanspelen in plaats van die ruimtes dichtlopen omdat je de achterlijn ‘moet’ halen geven als (wing)back. 

Een type Mauro Junior kan niet alleen voor vlotte combinaties vanuit die positie zorgen, de Braziliaan heeft altijd de mogelijkheid om op de plek waar de ruimtes liggen tegen defensief ingestelde tegenstanders (op de flanken, rond de middellijn), heeft een individuele actie waarmee de ‘aanvallende middenvelder’ in hem weet om te gaan en kan met dat verleden vanuit deze positie ook een (steek)pass geven of de bal op doel schieten. 

Daarmee heb je niet alleen een onvoorspelbare troef in handen, iemand die voor variatie in het aanvalsspel kan zorgen op de plekken van het veld waar ruimtes daadwerkelijk liggen. Met een speler met de traptechniek en het inzicht zoals Blind of de drive en lichtvoetigheid van Wijndal aan de andere kant, heeft Oranje geen vleugelspelers meer nodig om oud-Hollands te domineren.

Het eerste doelpunt van Mauro Junior tegen FC Utrecht is 8.5x je inzet waard!