Wim Kieft Wim Kieft is een Nederlandse voetbalanalist en columnist. Als voetballer kwam hij uit voor Ajax, PSV, een aantal buitenlandse clubs en het Nederlands elftal. Kieft schuift regelmatig aan als voetbaladviseur De Amsterdammer laat zich daarnaast horen in een podcast en een column Hij worstelde na zijn voetbalcarrière met een alcohol- en drugsverslaving Kieft speelde voor Ajax, AC Pisa, Torino, PSV en Girondins de Bordeaux In 1988 werd hij Europees kampioen met het Nederlands elftal De mens Wim Kieft Willem Cornelis Nicolaas (Wim) Kieft werd op 12 november 1962 geboren in Amsterdam. In zijn geboortestad groeide hij op in de Indische Buurt, waar hij op straat leerde voetballen. Kieft werd aangemeld bij amateurclub VV Madjoe, dat na een fusie en een naamswijziging momenteel DTA Fortius heet. Op twaalfjarige leeftijd maakte de aanvaller de overstap naar de jeugdopleiding van Ajax. Kieft heeft tijdens zijn leven in binnen- en buitenland gewoond. Hij bouwde een reputatie op van een geslaagde spits, maar kreeg ook te maken met tegenslagen. De geboren Amsterdammer onthulde in 2014 dat hij maar liefst achttien jaar verslaafd is geweest aan cocaïne als gevolg van prestatiedruk. Schrijver Michel van Egmond heeft over zijn alcohol- en drugsverslaving een boek geschreven (Kieft). Kieft heeft vier kinderen op de wereld gezet: Robbin, Mattia, Mauri en Feline. Eerstgenoemde speelde in de periode 2005-2007 kortstondig in het betaald voetbal bij FC Groningen, waar hij drie officiële wedstrijden in actie kwam. Voetbalcarrière Wim Kieft De voetbalcarrière van Kieft ging van start in het shirt van VV Madjoe. Op twaalfjarige leeftijd maakte hij de overstap naar de jeugdopleiding van Ajax. De Amsterdammer maakte op 4 mei 1980 zijn debuut als profvoetballer in de met 1-0 gewonnen thuiswedstrijd tegen Sparta Rotterdam. Dit debuut werd hem gegund door trainer Leo Beenhakker. Het betrof zijn enige optreden in het seizoen 1979-1980, maar daarmee mocht hij het kampioenschap wel op zijn naam zetten. Doorbraak bij Ajax Kieft wist in de daaropvolgende seizoenen definitief door te breken bij Ajax. De spits veroverde niet alleen een basisplaats in Amsterdamse dienst, maar scoorde ook nog eens aan de lopende band. Tussen 1980 en 1983 maakte hij achtereenvolgens 26, 33 en 19 doelpunten als Ajacied. Met zijn 32 Eredivisie-doelpunten kroonde Kieft zich in 1982 zelfs tot jongste topscorer van Europa ooit. Hij hield landgenoot Kees Kist (AZ) achter zich, die een gedeelde tweede plaats noteerde met 29 treffers. Als speler van Ajax bouwde Kieft een mooie erelijst op. Zijn bijdrage aan het kampioenschap van 1980 was nihil te noemen met één schamel optreden, maar in 1982 en 1983 had de spits een grote rol in het behalen van de landstitel. In 1983 won hij tevens de KNVB Beker door NEC in de dubbele finale opzij te zetten (3-1 thuis, 1-3 uit). Daarentegen gingen de bekerfinales van 1980 en 1981 verloren. In zijn tijd bij Ajax speelde Kieft samen met een aantal grote namen, waaronder Johan Cruijff. Later verklaarde hij in Voetbal Inside: “Ik was zeventien jaar oud en Cruijff kwam een beetje meetrainen. Dat had een gigantische impact op me. Hij was nog steeds verschrikkelijk goed. De wedstrijd waarin hij zijn rentree maakte, tijdens Ajax – Haarlem, is me altijd bijgebleven. Ik dacht: ‘Het zal toch niet verkeerd gaan?’ Het was een idool, een geweldige en aardige gozer. Iedereen keek verschrikkelijk tegen hem op. Toch was er angst: ‘wat als het verkeerd gaat? Maar het ging geweldig.” Italiaans avontuur Ajax raakte in 1983 zowel Cruijff als Kieft kwijt. De legendarische nummer 14 koos voor een beladen overstap naar Feyenoord, waar Kieft zijn jawoord gaf aan het Italiaanse AC Pisa. In zijn debuutseizoen produceerde de spits acht doelpunten in 28 officiële wedstrijden voor i Rossocrociati, maar daarmee kon hij niet voorkomen dat het team degradeerde uit de Serie A. In het seizoen 1984-1985 maakte Kiefst negentien doelpunten in 44 officiële wedstrijden, waarvan vijftien competitietreffers. Mede dankzij diens doeltreffendheid veroverde Pisa het kampioenschap in de Serie B. In zijn derde jaar eindigde Kieft met tien doelpunten in 36 duels opnieuw in de dubbele cijfers, maar opnieuw degradeerde Pisa uit de hoogste divisie van Italië. Wel boekte hij een nieuw succesje door de Mitrocup van 1986 te winnen. Na drie seizoenen Pisa koos Kieft voor een transfer naar Torino. In Turijn werd hij belangrijk met zestien doelpunten in 32 officiële wedstrijden. Tegen Avellino en Udinese maakte de Amsterdammer een hattrick, waar hij in de UEFA Cup ook meermaals doel wist te treffen. Torino werd in de kwartfinales verrassend uitgeschakeld door het Oostenrijkse FC Tirol (0-0 thuis, 2-1 uit). Met PSV voorafgaand aan de Europacup I-finale van 1988 Topschutter bij PSV In de zomer van 1987 keerde Kieft terug naar Nederland. Ondanks zijn Ajax-verleden koos de spits voor een transfer naar PSV, waar hij de rest van zijn carrière zou verblijven. Tussendoor maakte de geboren Amsterdammer alleen nog een uitstapje naar het Franse Girondins de Bordeaux, waar hij drie doelpunten maakte in het seizoen 1990-1991 (31 officiële wedstrijden). Kieft presteerde wisselend bij PSV. In de seizoenen 1987-1998 (33 keer), 1989-1990 (26 keer) en 1991-1992 (twintig keer) toonde hij zich een productieve spits in Eindhoven, maar in de drie overige seizoenen kwam hij niet verder dan maximaal twaalf treffers in alle competities. In zijn laatste seizoen als profvoetballer (1993-1994) bleef Kieft zelfs steken op een schamel aantal van vier doelpunten in 35 wedstrijden. Kieft zal vooral terugdenken aan het seizoen 1987-1988. Niet alleen evenaarde hij zijn beste seizoen ooit door 33 keer doel te treffen, maar hij won ook meteen de treble met PSV: de landstitel, de KNVB Beker en de Europacup I. In het Europese clubtoernooi maakte Kieft maar één doelpunt, maar in de finale tegen het Portugese Benfica toonde hij zich wel trefzeker vanaf de penaltystip. Trainer Guus Hiddink kon daarnaast een beroep doen op spelers als Hans van Breukelen, Ronald Koeman, Eric Gerets, Berry van Aerle, Søren Lerby en Gerald Vanenburg. Gedurende zijn PSV-verblijf speelde Kieft ook samen met Romário, waar Guus Hiddink en Aad de Mos onder meer tot zijn trainers behoorden. Na het succesvolle seizoen 1987-1988 won hij nog tweemaal de landstitel (1989 en 1992), tweemaal de KNVB Beker (1989 en 1990) en de Nederlandse Supercup (1992). Kieft speelde zijn laatste wedstrijd op 8 mei 1994 tegen FC Volendam. Voorzitter William Mayer zette hem op straat om een frisse wind te laten waaien, waarna flirts met Ajax en KV Mechelen op niets uitliepen. Hij beëindigde daarop zijn carrière. Wim Kieft als PSV-speler (Pro Shots / Voetbal International) Interlandcarrière Wim Kieft Kieft debuteerde op 1 september 1981 onder bondscoach Kees Rijvers als international van het Nederlands elftal. Na een doelpuntloze eerste helft tegen Zwitserland (2-1 nederlaag) werd de toenmalig Ajax-spits vervangen door Cees van Kooten. Ook zijn tweede interland ging met 2-1 verloren, maar op 23 maart 1982 tekende hij in het vriendschappelijke onderonsje met Schotland wel voor zijn eerste interlandtreffer. De interlandcarrière van Kieft ging op en af. De spits werd regelmatig buiten de Oranje-selectie gehouden, waardoor hij in de periode 1986-1987 welgeteld één interland speelde. Kieft maakte zijn comeback op 1 juni 1988 de vriendschappelijke confrontatie met Roemenië en scoorde prompt. Voor bondscoach Rinus Michels was dat voldoende reden om hem mee te nemen naar de eindronde in de Bondsrepubliek Duitsland. EK-winnaar Kieft bleef op de bank tijdens de confrontaties met de Sovjet-Unie, waaronder de gewonnen EK-finale op 25 juni 1988. Tussendoor gunde Michels hem in drie wedstrijden een invalbeurt. Kieft maakte in de derde groepswedstrijd met enig fortuin het winnende doelpunt tegen Ierland, waardoor het Nederlands elftal zich kwalificeerde voor de halve finale. De rest is voetbalgeschiedenis… Op het WK van 1990 en het EK van 1992 was Kieft eveneens te bewonderen. In zijn eerste WK-duel wist de spits zelfs te scoren tegen Egypte (1-1), maar nieuw succes bleef uit. Na zijn laatste interland tegen San Marino (0-7 zege) op 22 september 1993 stond diens teller op 43 wedstrijden in Oranje-tenue en elf doelpunten. Mediacarrière Wim Kieft Kieft was na zijn voetbalcarrière enige tijd assistent-trainer van Jong PSV, maar hij koos niet voor een loopbaan als trainer. In plaats daarvan koos hij voor de media. Kieft werd voetbalanalist van Sport1, Ziggo Sport en werd een regelmatige gast in Voetbal Inside. Door zijn exclusieve contract met Ziggo Sport mocht de oud-international enige tijd niet aanschuiven in het laatstgenoemde televisieprogramma, maar later maakte hij zijn comeback. Tegenwoordig schuift hij regelmatig aan in Veronica Offside. Voor De Telegraaf schrijft Kieft wekelijks een column over ontwikkelingen in de voetbalwereld. Hij is daarnaast te horen in de podcast KieftJansenEgmondGijp, Laatste update: 6 augustus 2024