Ajax na Tadic-exit op weg naar pure middelmaat

Dusan Tadic trekt mogelijk nog deze week de deur van de Johan Cruijff ArenA achter zich dicht. Niet met ruzie, zoals Daley Blind dat ruim een half jaar geleden nog deed, maar wel met dezelfde grote teleurstelling in het Amsterdamse beleid. Waar de Serviër nog met zijn hoofd in het seizoen 2018-2019 zit, is de nieuwe realiteit dat de lat van het clubbestuur laag ligt en dat Europese ambities voor zeker de komende vijf jaar in de ijskast kunnen. Anders had Ajax Tadic namelijk wel behouden.

Pijn bij Tadic

Wie de aanvaller afgelopen seizoen op het veld zag rondlopen, merkte al dat er iets aan de hand was. Voor tegenstanders was Tadic altijd al vervelend met zijn gedrag, maar dat waren Jefferson Farfán (2004-2008 bij PSV) en Klaas-Jan Huntelaar in het verleden uiteindelijk ook. De aanvoerder van Ajax kreeg het jarenlang voor elkaar om de tegenstanders te ontregelen en daarmee ervoor te zorgen dat zijn ploeggenoten meer ruimte kregen om de voetballen. Dat was echter nog wel in de periode dat er bij Ajax veel kwaliteit op het veld rondliep en de club zowel in nationaal als Europees opzicht hoog van de toren af kon blazen.

Het gedrag van Tadic van vorig seizoen was het gevolg van wat er in de bestuurskamer plaatsvond. Met Marc Overmars als technisch directeur voelde hij zich jarenlang gesteund en gehoord. Niet dat de beleidsbepalers dagelijks met Tadic in contact stond om het over de transfermarkt te hebben, maar Overmars was er een ster in om zijn belangrijke spelers een geliefd gevoel te geven. Bovendien deed hij wat hij zei, waarbij hij het intern niet schuwde om het hard te spelen en de raad van commissarissen te overtuigen dat de kwaliteiten binnen het eerste elftal het belangrijkste waren om de club in de toekomst verder omhoog te helpen.

Beleid van Ajax

Hoe anders is dat anderhalf jaar na het vertrek van Overmars. De selectie van vorig jaar, waarmee Ajax niet verder kwam dan de derde plaats in de Eredivisie, is deze transferzomer verder uitgekleed. Jurriën Timber is vrijdag gepresenteerd bij Arsenal, terwijl Edson Álvarez en Mohammed Kudus op de nominatie staan om ook Amsterdam te verlaten. Wat overblijft is nauwelijks iets waarmee Maurice Steijn een serieuze gooi kan doen naar de landstitel. De oefenmeester heeft het al zwaar met zijn eerste meters bij een Nederlandse topclub en wordt daarbovenop totaal niet gesteund door de technische leiding van de club.

Uitsluitend Steven Bergwijn, Brian Brobbey en Steven Berghuis lijken aankomend seizoen spelers te zijn die Ajax bij de hand kunnen nemen. Steijn kan voorlopig echter weinig van het drietal verwachten. Waar Bergwijn en Berghuis vooral met zichzelf in de knoop zitten, moet Brobbey zijn talent eerst nog maar eens bewijzen. Daar komen enkele talentvolle spelers als Owen Wijndal, Devyne Rensch en Kenneth Taylor bij, maar de overtuiging die zij uitstralen, laat nog te wensen over. Steijn zit daarom hard te wachten op versterkingen waarmee hij de balans in de selectie kan terugbrengen, maar ook boven dat plan hangen grote vraagtekens.

De interesse in Jerry St. Juste is misschien nog wel het meest tekenend, want zijn mogelijke komst staat in geen enkele verhouding met 2018 toen Ajax Blind en Tadic verwelkomde. De centrale verdediger heeft in het verleden in Nederland nooit het hoge niveau bereikt om in aanmerking te komen voor een basisplaats bij Ajax. Wellicht dat hij in het buitenland veel heeft bijgeleerd en dat hij de klappen van de zweep beter kent, maar het talent van Timber was van een geheel andere categorie. Voor het vervangen van Álvarez en Kudus tasten de media zelfs nog volledig in het duister, waarmee de onzekerheid in Amsterdam groot is.

Nieuw tijdperk

Terug naar Tadic, die zich donderdag zwaar teleurgesteld op De Toekomst meldde. De Serviër zag tot zijn grote schrik dat Ajax niet, zoals hij voor de zomer al aangaf, bezig was om spelers met grote kwaliteiten naar Amsterdam te halen, maar in plaats daarvan inzette op twee niveaus lager. En zo zag Tadic de bui al hangen. Vorig seizoen was de kritiek op hem groter dan ooit tevoren. Wat de situatie echter vooral aantoonde, is dat zelfs een speler met de kwaliteiten van Tadic afhankelijk is van de spelers om zich heen. Wanneer hij in een elftal speelt met, voor Ajax-begrippen, pure middelmaat, dan staat hij simpelweg elke wedstrijd op een eiland.

Gezien de kwaliteiten van Ajax, is de club met het vertrek van Tadic onbegrijpelijk bezig. Zijn statistieken waren dermate goed dat hij nog altijd meedeed in de top van Europa. Op menselijk vlak is het echter wellicht beter dat beide partijen uit elkaar gaan. Tadic toonde de voorbije jaren op en naast het veld aan dat hij een pure prof is en daarom alleen voor het grootste succes gaat. Hij was het voorbeeld dat ervoor zorgde dat Ajax de halve finale van de Champions League behaalde en de kampioenschappen aaneenreeg. De afgelopen maanden heeft Ajax die mentaliteit ingeruild voor het ‘beter dan ons best kunnen we niet doen’. Dat laatste gaat een groot effect hebben op de prestaties voor de komende jaren.