Amateur werd prof via LinkedIn, Transfermarkt en louche zaakwaarnemers

Hoe komt een jeugdspeler van Alphense Boys in Litouwen terecht? En wat valt er voor hem te halen in de tweede divisie van Bulgarije? Het verhaal van Xavello Druiventak is er één over doorzettingsvermogen en je eigen kansen creëren. De Rotterdammer begon met een achterstand en werd door schade en schande wijs in de wereld van Transfermarkt-statistieken, LinkedIn-contracten en louche zaakwaarnemers. “Ik heb de donkere kant van het voetbal meegemaakt.”

Interview met Xavello Druiventak, Nederlandse voetballer in Bulgarije

“Laat ik bij het begin beginnen. Ik had op jonge leeftijd talent voor voetbal, maar ik heb nooit op hoog niveau gevoetbald. We hadden een moeilijke situatie thuis. Mijn ouders zijn gescheiden, mijn moeder heeft geen rijbewijs en mijn vader werkte hard. Ze hadden geen tijd om mij weg te brengen naar trainingen. Ik woonde in Beverwaard, dus bleef ik bij Bolnes en later Charlois spelen. Daar word je niet zo snel gescout, dus ging ik op mijn vijftiende zelf op zoek naar een kans om prof te worden.”

“Als niemand mij zou helpen, moest ik het zelf doen. Ik meldde me aan voor een talentendag bij de amateurs van Sparta Rotterdam. Daar werd ik aangenomen en ik mocht zelfs stagelopen bij de profafdeling. De club nam me niet, maar mijn ogen waren geopend. Ik zag het niet als een afwijzing, maar als een begin. Eén van de trainers nam me vervolgens mee naar Alphense Boys, waar de jeugd op hoog niveau speelt. Met de Onder 18 speelde ik tegen Ajax, AZ, Willem II en Sparta. Dat ging goed, dus ging ik verder zoeken naar een kans bij een profclub.”

Bijzondere overstap naar Litouwen

“Op internet kwam ik Michel Otte tegen, eigenaar van voetbalacademie Progress Cantera. Met zijn team speelden we een oefenwedstrijd tegen RKVV DEM uit de Derde Divisie. We wonnen met 3-2 en ik scoorde twee keer. Michel stuurde de beelden naar Be1 Jonava in Litouwen, een club met wie hij samenwerkte, en zij gaven mij direct een contract. Zo maakte ik op negentienjarige leeftijd een transfer van een beloftenteam bij de amateurs naar de tweede divisie van Litouwen.”

“In Litouwen kreeg ik een appartement van de club, drie maaltijden per dag en een prima salaris. Alles werd voor me geregeld en ik trainde elke dag. Dat was een nieuwe situatie voor me. In het begin maakte ik veel fouten, omdat ik nog niet de mindset had van een profvoetballer. Ik kwam te laat op trainingen en verloor mijn basisplek. Dat opende mijn ogen. Ik moest deze kans niet verspelen. Ik maakte het seizoen goed af. Samen met twee andere Nederlanders, Tayrell Wouter en Ishan Kort, voorkwamen we dat Be1 Jonava degradeerde.”

Waarom Transfermarkt.com zo belangrijk is

“Ik werd vervolgens verhuurd aan FK Tauras, ook in de tweede divisie, maar het niveau was erg laag en de omstandigheden waren niet top. Ook worden de statistieken van die competitie niet bijgehouden op Transfermarkt.com, wat voor zaakwaarnemers en clubs erg belangrijk is. Ik besefte dat ik als speler zonder betaald voetbal-ervaring snel een cv op moest bouwen. Ik deed een half jaar mijn ding bij die club en keerde terug bij BE1, maar zij wilden vervolgens mijn salaris verlagen. Daar was ik het niet mee eens, dus liet ik mijn contract ontbinden. Het spoor in Litouwen liep dood en ik ging op zoek naar een nieuwe stap.”

“Als transfervrije speler zonder achtergrond bij een profclub grijp je alles aan om een kans te krijgen. Ik heb gedurende mijn carrière veel berichten gestuurd naar allerlei zaakwaarnemers op LinkedIn. Ook daar is een profiel op Transfermarkt handig voor. Ik deelde altijd een video met hoogtepunten uit mijn wedstrijden. Ik kreeg positieve reacties en aanbiedingen van stages, maar sommige agenten vragen daar geld voor. Als je vijfhonderd euro betaalt, kun je een contract tekenen bij die zaakwaarnemer of bij een club die hij kent. Het is maar de vraag of dat ook daadwerkelijk gebeurt. Zo werd ik op zestienjarige leeftijd opgelicht door een Italiaanse agent via LinkedIn.”

Opgelicht door zaakwaarnemer in Italië

“Ik vertel dit verhaal eigenlijk liever niet, maar ik wil er andere spelers mee waarschuwen. Toen ik nog jeugdspeler was bij mijn amateurclub in Rotterdam, kreeg een vriend van me contact met een Italiaanse zaakwaarnemer via LinkedIn. Hij nodigde ons uit in Italië voor een proeftraining waar clubs uit de Serie A, B en C zouden komen kijken. We moesten vooraf vierhonderd euro betalen voor het hotel en de stage zelf. We zagen onze grote droom uitkomen, dus overtuigden onze ouders van dit plan en vlogen daar met z’n tweeën heen.”

“Na die training wilde Cattolica Calcio 1923, een club uit de Serie D, ons een contract geven. Daarvoor moesten we tweeduizend euro betalen. Ik was jong en dacht: ‘Als ik presteer, verdien ik dat weer terug’. Dit was een kans om in een jeugdopleiding in Italië te komen. We hebben allebei betaald, maar daarna is het contract nooit gekomen. Elke keer kwam die agent met smoesjes om het uit te stellen. Ik heb nog twee maanden in Italië zitten wachten, totdat corona kwam en ik het land uit moest. Ik was veel geld en mijn grote droom kwijt.”

“Voetbal is een harde business. Je moet goed oppassen met wie je in zee gaat. Er zijn genoeg mensen die misbruik maken van de ambities van jonge spelers en die willen verdienen aan stages en neppe contracten. Dat is de donkere kant van het voetbal. Na mijn vertrek uit Litouwen moest ik terugdenken aan die vervelende situatie. Ik heb ervan geleerd en werk alleen nog met betrouwbare agenten met een licentie. Via LinkedIn kwam ik een paar maanden geleden uit bij een zaakwaarnemer uit Cyprus die me naar Bulgarije kon brengen. Ik liep twee dagen stage en tekende bij mijn huidige club, Fratria, op het tweede niveau.”

Eindelijk het gedroomde profleven 

“Ik leef nu het leven dat ik altijd voor ogen had. Ik heb een appartement van de club en krijg voor mijn leeftijd een goed salaris met bonussen. Ik word er niet rijk van, maar het leven in Bulgarije is goedkoper dan in Nederland en ik krijg alles vergoed. Ik woon in Varna, een mooie stad aan de Zwarte Zee en speel in een competitie die ook op Transfermarkt.com te zien zijn. We zijn momenteel op trainingskamp in Turkije, omdat de competitie volgende week weer begint. De club heeft vertrouwen in me, mijn agenten helpen me en mijn ouders steunen me onvoorwaardelijk. Er zijn genoeg mensen die in me geloven. Ik wil hen en mijzelf niet teleurstellen.”

“Ik heb veel moeten doorstaan om te komen waar ik nu ben. In de voetbalwereld moet je je eigen kansen creëren, want niemand gaat je helpen. Veel mensen zeiden dat ik het niet zou redden. Ik was vorig jaar zogenaamd niet goed genoeg voor de tweede divisie van Litouwen. Nu is er interesse van clubs op het hoogste niveau van Bulgarije en andere landen. Als ik goed blijf presteren, bepaal ik zelf waar mijn plafond ligt. Ik ben pas twintig jaar en wil het maximale uit mijn carrière halen. Ik ben al zover gekomen, waarom zou ik nu opgeven?”