Antony ‘profiteert’ van rode kaart Tagliafico

Antony komt na zijn debuutgoal tegen Sparta in een illuster Ajax-rijtje. De Braziliaanse buitenspeler, die voor minimaal 16 miljoen euro werd overgenomen van São Paulo, besliste met een afstandsschot de wedstrijd op Het Kasteel. Zonder de rode kaart van Nico Tagliafico, was die goal nooit gevallen. 

Antony Matheus Dos Santos, kortweg Antony, liet in de voorbereiding op het seizoen al zien dat hij over sambasloffen met noppen beschikte. De pas 20-jarige Braziliaan schoot bij zijn officieuze debuut tegen RKC Waalwijk al twee keer raak en was in de rest van de oefenduels voorafgaand aan het nieuwe Eredivisie-seizoen ook al goed op schot.
Dat hij dan ook tijdens zijn debuut, zoals zoveel grote Ajacieden in het verleden, een doelpunt maakte, zou volgens de wijlen Johan Cruijff “logisch” zijn. Maar zo vanzelfsprekend was dat doelpunt van de jonge Braziliaan niet. 

Sparta-poort op slot

Sparta leek precies te weten wat zij moesten doen om de openingswedstrijd van hun seizoen met een resultaat af te sluiten. De Kasteelclub hield de poort potdicht en dwong Ajax, dat in het centrum van het veld de eerste twintig minuten geen ruimte kreeg om te combineren, naar de buitenkanten. 

Het in de voorbereiding zo succesvolle duo Quincy Promes-Zakaria Labyad, dat als aanvallende middenvelder en valse nummer negen speelde, werd daardoor zonder al te veel moeite onschadelijk gemaakt. Promes kón niet in de ruimtes duiken omdat ze er simpelweg niet waren, Labyad verzoop tussen de fysiek sterke centrale verdedigers en had bij een voorzet vanaf de zijkant logischerwijs geen enkele kans in de luchtduels met Bart Vriens en Michaël Heylen. 

Tagliafico 

Je zou bijna stellen dat de rode kaart van Nico Tagliafico een geluk bij een ongeluk was. De Argentijnse linksback maakte volgens de scheidsrechter een handsbal, maar tikte daarnaast ook de doorgebroken Mohamed Rayhi met zijn voet aan. Ondanks dat er nog een goede dertig meter tussen de plek van de overtreding en de goal te vinden was, moest Tagliafico met een directe rode kaart het veld ruimen. 

Belangrijker nog: door die rode kaart voelde Ajax-trainer Erik ten Hag zich gedwongen om zijn defensie te versterken. Labyad, die vorig seizoen slechts een handvol Eredivisie-duels speelde, moest nu opnieuw het veld ruimen en werd vervangen door Sergiño Dest. Daardoor ging Quincy Promes één linie naar voren, waardoor de nummer tien positie vrij werd gelaten.

Antony

Wanneer Antony in de eerste twintig minuten de bal kreeg aangespeeld aan de rechterkant van het veld en hij naar binnen wilde lopen, zag hij een muur van Sparta-verdedigers. Dat kwam omdat aan de ene kant Labyad in de bal kwam en één centrale verdediger in zijn nek had zitten en aan de andere kant ook Promes en zijn directe tegenstander daar nog rondliepen. 

Dat veranderde op het moment dat Ajax met tien man kwam te staan. Daardoor durfde Sparta meer naar voren te voetballen, maar ook bij Ajax veranderde er iets fundamenteels. Doordat de aanvallende middenvelder-positie niet werd ingevuld door een Ajacied, ontstond daar ruimte voor Anthony (en in mindere mate middenvelder Ryan Gravenberch) om in te duiken. Aangezien de jonge Braziliaan de enige buitenspeler was die met regelmaat naar binnen trok – de linksbenige Dusan Tadic stond op linksbuiten – was hij ook de enige die van die ruimte gebruik kón maken als hij zijn directe tegenstander passeerde. 

Wanneer Gravenberch een dribbelactie inzette, stuitte hij automatisch op nóg een tegenstander. Als Antony dat deed, zoals bij zijn enige treffer, vond hij de ruimte die ontstond tussen de centrale verdediger, de back en het verdedigende middenveld van Sparta. Dat de van São Paulo-overgekomen rechtsbuiten enig fortuin kende met de manier waarop zijn schot in het doel vloog, zal zelfs hij niet ontkennen. 

Euforische Ten Hag

Dat Ajax slechts één keer van deze ruimte gebruik wist te maken, kan het zichzelf aanrekenen. Trainer Ten Hag was echter lyrisch over de manier waarop zijn ploeg in verdedigend opzicht had gespeeld. De reden dat Sparta überhaupt meer durfde te voetballen (rode kaart Tagliafico) leek daardoor meer op een voordeel dan een nadeel voor Ajax.
Helemaal in de wetenschap dat Sparta de poort had dichtgehouden als Ajax ‘gewoon’ met elf man op het veld stond. In zo’n geval had Antony zijn doelpunt nooit op deze manier kunnen maken, had hij wellicht niet eens gescoord en had Ten Hag met zijn handen in het spreekwoordelijke haar gezeten omdat de dynamiek van het duo Promes – Labyad overklast werd door het fysieke geweld van de Sparta-defensie. Wellicht was Ten Hag daarom zo blij met de overwinning (lees: met de rode kaart) van Ajax. Maar ja, da’s logisch.