Oud-PSV’er hield Pavlidis in bedwang: “Tot in detail voorbereid”

Hij was niet goed genoeg voor PSV, maar had dit seizoen Vangelis Pavlidis in de tang in Portugal. Justin de Haas geniet momenteel van een mooi avontuur bij FC Famalicão. Na zijn opleiding bij AZ en vertrek bij PSV kreeg de verdediger via Kroatië zijn loopbaan weer op de rit. “Een voetbalcarrière kan raar lopen”, vertelt de voormalig jeugdinternational aan SoccerNews.

Interview met Justin de Haas, verdediger van FC Famalicão in Portugal

Naast Feyenoord is FC Famalicão tot nu toe de enige ploeg die Benfica dit seizoen heeft verslagen. In augustus won de club uit het noorden van Portugal met 2-0 van de recordkampioen. Justin de Haas speelde negentig minuten in de verdediging en hield zich staande tegenover Vangelis Pavlidis, Orkun Kökçü en Ángel Di María. “Het was een mooie test, vooral tegen Pavlidis. Die heeft het goed gedaan in Nederland, dus ik was extra gebrand om mij te laten zien. Ik heb hem goed geanalyseerd en samen met de andere verdedigers hebben we ons tot in detail voorbereid. Het was vooral de bedoeling om de passlijnen naar hem dicht te zetten. Dat lukte aardig.”

Vertrek bij PSV

De trainer van Benifca, Roger Schmidt, kende De Haas nog van zijn periode bij PSV, waar de Duitser destijds hoofdtrainer was. “Ik zat bij Jong PSV en trainde vaak mee met het eerste. Ik ging ook mee op trainingskamp naar Duitsland. Dat zijn ervaringen die je niet vergeet. Uiteindelijk kon ik niet verder bij de club, maar met die beslissing had Schmidt niet zoveel mee te maken. Ik had dan ook geen revanchegevoelens tegen hem.”

Zijn vertrek bij PSV in de zomer van 2021 was het beginpunt van zijn reis in het buitenland, die hem via Kroatië naar Portugal bracht. “Ik was aanvoerder bij Jong PSV en heb op de bank gezeten bij het eerste, maar door corona kwam er een moeilijke periode. Als ik zelf beter had gepresteerd, had ik misschien eerder de kans gekregen, maar nu veranderde er veel binnen de club. De Onder 19 werd doorgeschoven naar Jong PSV en voor vijf jongens was geen plek meer. Er was geen geloof dat we het eerste elftal zouden halen en de club wilde doorselecteren. Dat was niet leuk om te horen, maar achteraf begrijp ik het wel. Als je jezelf niet genoeg laat zien, staat er altijd iemand anders klaar om je plek over te nemen. Die ervaring heeft me geleerd om nog harder te werken en niets aan het toeval over te laten.”

Interesse van Chelsea

Het was een harde klap voor De Haas, die bewust voor PSV had gekozen. Hij had namelijk ook de mogelijkheid om bij Chelsea te tekenen. Na zijn vertrek bij AZ, waar hij vanaf zijn vijftiende in de jeugdopleiding speelde, kreeg hij een uitnodiging om langs te komen in Londen. “Ik ben met mijn familie op bezoek geweest voor een rondleiding en een bezoek aan een wedstrijd. Ze gaven een mooie presentatie met de plannen die ze voor mij hadden. Ook het trainingscomplex was indrukwekkend, ze hebben daar oneindig veel velden. Het was een eer dat zo’n grote club me graag wilde hebben, maar het hele plaatje moest kloppen. Chelsea kreeg op dat moment een transferban, waardoor ik een half jaar alleen maar kon trainen. Daarom koos voor PSV.”

Twijfels over Dinamo Zagreb

Dat het uiteindelijk niet tot een doorbraak kwam in Eindhoven deed De Haas pijn, maar hij moest verder. Het probleem: de wereld stond op zijn kop vanwege corona en voetbalclubs hielden de hand op de knip. Samen met zijn zaakwaarnemer bleef hij zoeken naar de volgende stap. Die vond hij op huurbasis bij Dinamo Zagreb. “Andere clubs pakten niet door en in Kroatië was de transfermarkt langer open. In het begin twijfelde ik heel erg. Kroatië was niet meteen het voetballand waar ik aan dacht. Hoe is het niveau daar? En is het wel betrouwbaar? We hebben het goed gecheckt en ik besloot ervoor te gaan. Ik kwam in het tweede elftal te spelen, op het tweede landelijke niveau. Na een half jaar tekende ik bij een andere club, Lokomotiva Zagreb, maar daar brak ik mijn enkel en lag ik er zes maanden uit. Toen ik weer fit was, speelde ik niet veel meer en moest ik ergens anders op zoek naar meer geluk. Dat werd FC Famalicão.”

Het was een flinke stap: van wisselspeler in Kroatië naar basisspeler op het hoogste niveau van Portugal. De Haas sprong in het diepe en heeft er geen spijt van gehad. “Ik zit goed op mijn plek en ben dit seizoen vaste basisspeler. De resultaten zijn goed en het leven hier is top. Het klimaat is heerlijk en ik woon op een half uurtje van Porto, Braga en het strand. In mijn vrije tijd trek ik veel met Tom van der Looi op, die er in de zomer bij is gekomen. We gaan regelmatig uit eten met onze vriendinnen erbij. Dat maakt het allemaal nog leuker.”

De ultieme droom

Eind goed, al goed, concludeert De Haas. “Een voetbalcarrière kan raar lopen. In Nederland brak ik niet door bij een topclub en daarna wilden andere clubs me niet hebben. Via een omweg ben ik alsnog op een mooie plek beland en dan win je ineens van Benfica. Na die wedstrijd heb ik mijn shirt geruild met Kokcü, met wie ik jeugdinterlands heb gespeeld. Het is mooi om te zien waar hij terecht is gekomen. Ik heb mijn eigen pad moeten bewandelen. Dat was niet altijd makkelijk. In Kroatië vroeg ik me af waar ik het allemaal voor deed. Als je niet speelt en je woont alleen in het buitenland, word je ongelukkig. Voor de buitenwereld lijkt het leven van een voetballer alleen maar super mooi, maar dat is niet zo wanneer je er middenin zit. Achteraf is het gelukkig niet voor niets geweest.”

Maar de 24-jarige centrumverdediger heeft nog lang niet al zijn doelen bereikt. “Ik wil eerst dertig wedstrijden in een seizoen goed spelen. Dan kun je vanuit de Portugese competitie overal naartoe. Ik droom van grotere dingen. Een absolute droom is natuurlijk het Nederlands elftal halen. Ik heb voor de jeugdteams mogen spelen, dat was bijzonder, maar een eindtoernooi met het grote Oranje is natuurlijk het ultieme voor een voetballer. Ik kan alleen maar zorgen dat ik goed speel en hopen dat ik een beetje geluk heb. Dan is alles mogelijk.”