De langzame ‘verdwijning’ van de uitsupporters

Het stadion: de uitlaatklep van mensen die zich daar volledig kunnen uitleven en zeggen/doen wat
ze willen. Om het weekend (of misschien zelfs elk weekend) gooien ze zich vol met alcohol – eventueel zelfs met iets sterkers – en proberen ze de week ‘op een goede manier af te sluiten’.  Zodra ze het uitvak binnentreden met een bedekt gezicht en een overloop aan emoties, zijn ze er klaar voor om hun club te ‘steunen’. Maar het ‘steunen’ van hun club gaat gepaard met een allerlei kwaadaardige bedoelingen, die
uiteindelijk leiden tot een uitkomst van frustratie en vernielingen. Die vernielingen, die worden
veroorzaakt door dat kleine groepje, dat vervolgens het gehele publiek in diskrediet brengt. Want
Hoelang worden die misdragingen nog getolereerd in ons voetballand? 

Het gaat vaak wel goed. Supporters die daadwerkelijk echt de relatief lange busreis afleggen, met de
intentie om hun club naar de drie punten te schreeuwen. Maar steeds vaker gaat het ook mis,
supporters die zich laten provoceren en daarmee het clubbelang schaamteloos van zich afschuiven.
Als gevolg van die misdragingen wordt de club ‘getrakteerd’ op onnodige boetes. Maar niet alleen
zijn ze tot last als het gaat om het financiële plaatje, ook beschadigen ze de naam van hun club.
Maar het zwart maken van de club die ze daarin vertegenwoordigen laat ze koud. Want hoewel ze
aanwezig zijn bij een voetbalevenement, zijn dit geen voetballiefhebbers maar egocentrische
aandachtszoekers die zich willen voordoen als hooligans. 

Toekomst van de uitsupporters 

Komt de toekomst van de uitsupporters in gevaar? Want als de misdragingen structureel herhaald
worden door het groepje recidivisten, dan kan niemand de clubs en/of de burgemeester – of wie daar
dan ook over gaat – ten laste leggen dat ze voor de veiligheid uitsupporters verbieden. En misschien
nog wel erger is het feit dat de clubs en supporters daar het meeste baat bij hebben. 

Kijk naar de recent gespeelde wedstrijd tussen FC Twente-FC Utrecht, waar de burgemeester van
Enschede als preventieve voorzorgsmaatregel de uitsupporters heeft verboden. Dat als reactie op de
Utrecht-supporters die een jaar eerder ‘bekers met pis naar beneden gooiden’. Of de Twente
supporters die volgend jaar niet meer welkom zijn op Het Kasteel, door vernielingen die ze hebben
aangericht in het stadion in de eerdere ontmoeting tegen Sparta Rotterdam dit seizoen. Of neem De Klassieker Ajax-Feyenoord/Feyenoord-Ajax die al jarenlang zonder uitsupporters gespeeld wordt. En zo zijn er nog tal van voorbeelden waar de clubs het initiatief in eigen handen nemen (of moeten nemen, op initiatief van de gemeente). Want waarom zou je het onnodige risico nemen als club, als de oplossing
voor het oprapen ligt. Ook al is die oplossing nadelig, gezien het perfectief van de goedwillende
supporters. 

Maar die maatregelen dreigen in de toekomst meer regel dan uitzondering te worden. Wat zonde zou zijn, want uitsupporters horen nou eenmaal bij het voetbal. Daarom zou je denken/hopen dat die raddraaiers
inmiddels zo langzamerhand wel beseffen dat ze hun eigen graf aan het graven zijn. Al is dat helaas
meer hopen dan denken.