De verloren én gewonnen strijd van Jean-Paul Boëtius

Ooit gold hij als een groot talent in De Kuip: Jean-Paul Boëtius . Aan de linkerflank liet hij de harten van menig Feyenoord-fan sneller kloppen. Tegenwoordig speelt JPB in een Europese topcompetitie, maar sportief gezien is dat avontuur dit seizoen een drama. Op een ánder vlak boekte hij echter wél een belangrijke overwinning.

28 oktober 2012 zal voor Boëtius in zijn gedachten aangemerkt staan als een dag om nooit te vergeten. Als echte Rotterdammer, geboren in de havenstad op 22 maart 1994, mocht hij zijn basisdebuut maken in hét walhalla waar menig speler van droomt: De Kuip. Daar waar voetbalgrootheden op hun kicksen over het veld renden en grote successen vierden.

Doelpunt in Klassieker

Precies op die plek kruiste Boëtius op die winterdag elf jaar geleden de degens met aartsrivaal Ajax. Hij scoorde meteen een belangrijk doelpunt waardoor deze Klassieker in een gelijkspel (1-1) eindigde. De wereld lag aan de voeten van het toen jonge Rotterdamse voetbaltalent dat zich een plaatsje had weten te verwerven in de basis van het grote Feyenoord.

A dream came true. In drie seizoenen in het rood-wit speelde Boëtius maar liefst tachtig wedstrijden. In 2014 kwam daar echter gestaag verandering in toen Fred Rutten als trainer het stokje had overgenomen van Ronald Koeman. Jean-Paul Boëtius moest hierdoor steeds meer het welbekende bankje gaan warm houden.

Mede hierdoor besloot hij zijn horizon te gaan verbreden en tekende een lucratief contract bij de Zwitserse topclub FC Basel. Niet de meest voor de hand liggende keuze voor een relatief jonge speler uit de Nederlandse competitie, maar Boëtius zelf zag tussen de bergtoppen kansen om zijn carrière een nieuwe boost te geven.

Zijn sportieve verblijf bij de op dat moment regerend landskampioen van Zwitserland verliep redelijk. Maar toch niet helemaal zoals Rotterdamse Jean-Paul dat precies voor ogen had gehad, waardoor een nieuwe transfer lonkte. Niet naar een exotische plek ergens op de aardbol, maar terug naar zijn grote liefde, naar de club om de hoek bij de moederkloek: Fe-ye-noorddd.

Mainz 05

Jean-Paul Boëtius zette medio 2017 zijn krabbel onder een driejarig contract, als opvolger van de gevierde linksbuiten Eljero Elia die naar de top in Turkije vertrok. Een basisplaats in De Kuip bleek na de voorbereiding de beloning en Boëtius wist in 38 wedstrijden zes keer het doel te laten bollen. Alhoewel langdurig contract, was daar plots Bundesligaclub Mainz 05 die hem wilde inlijven.

Klaarblijkelijk was dit een aanbieding die hij niet kon weigeren, want de aanvaller liet Feyenoord achter zich en toog naar Duitsland. Voor vier seizoenen stond er in zijn nieuwe contract en Boëtius maakte bij Die 05er, in een aanvallende rol, behoorlijke indruk. De mensen stonden op de banken en genoten van de club die inmiddels heel knap een stabiele factor in de 1. Bundesliga is geworden.

Jean-Paul Boëtius besloot medio vorig jaar echter om richting een grotere en nog bekendere Duitse stad te verkassen. Naar Hertha BSC in Berlijn om precies te zijn. Een club met heel veel mogelijkheden, veel euro’s in kas om uit te geven. Een plekje in de middenmoot zou tot de mogelijkheden moeten gaan behoren.

Mokerslag

Dacht men althans aan het begin van dit huidige seizoen. Maar het liep allemaal niet zo naar behoren. In september 2022 kreeg Boëtius overigens nog een onheilstijding te horen: hij had zaadbalkanker. Die boodschap kreeg de nu 29-jarige voetballer ‘even’ voor zijn voeten gegooid. Chemokuren hoefde hij echter niet te ondergaan.

Tot zijn eigen geluk bleek Boëtius deze strijd te gaan winnen. De genezing was een grote zege. Maar op het veld, waar hij op een gegeven moment weer terugkeerde en tot nu toe in negentien wedstrijden negen keer in de basis mocht starten, ging het steeds meer bergafwaarts. Hertha bivakkeert tegenwoordig op de laatste plaats in de Bundesliga. Met nog vier wedstrijden te spelen staan de ‘Boëtius-Berlijners’ zes punten achter op een geheel veilige plek.

Daarmee lijkt dit zo goed als zeker een verloren strijd te gaan worden. Een leven vol tegenstellingen voor JPB, waarin winnen én verliezen nog altijd heel erg belangrijk is.