Dit is de Nederlandse vangdeskundige van een opgeleefde Duitse voetbalreus

De Nederlandse vijftiger Hans Spillmann heeft inmiddels een aardige status opgebouwd als keepertrainer. Bij Duitse traditieclub Alemannia Aachen stuwt hij de sluitposten tot grote daden onder de lat. En met succes, zo weten ook vele bezoekende fans uit zijn oranjegekleurde vaderland.

Portret: Hans Spillmann is succesvol keeperstrainer bij roemruchte volksclub Alemannia Aachen

Het is een mooie nazomerse zaterdagavond in oktober dit jaar. Terwijl het illustere stadion Tivoli van het Duitse Alemannia Aachen, dat na een behaald kampioenschap uitkomt op het derde profniveau van Duitsland, langzaam vult voor het thuisduel met titelkandidaat FC Ingolstadt, klinkt er applaus van de tribune. Het theater gaat voelbaar beginnen.

Het geklater voor de drie doelmannen van de gastheer die aan de warming-up beginnen, maar zeker óók voor een Nederlander die al jarenlang actief is voor de geel-zwarten: Hans Spillmann. Deze oud-doelman, die onder meer onder contract stond bij Roda JC en verschillende Belgische clubs, is afkomstig uit grensplaats Vaals.

Erik Meijer en Eric van der Luer

Ondanks dat hij tussentijds ook nog werkzaam was voor MVV en KFC Uerdingen, staat de vijftiger inmiddels alweer wat jaren als keeperstrainer onder contract bij het Alemannia waar Erik Meijer – tegenwoordig onder meer analist op de Duitse televisie – nog altijd een voetbalgrootheid (in ruste) is. Zijn provinciegenoot Eric van de Luer was er naast speler ook nog trainer in het verleden. Spillmann oogt fit en afgetraind als hij de goalies van zijn sportieve werkgever stevig onder handen neemt.

Soepel verstuurt hij lange passes en korte worpen om de sluitpost van de avond klaar te stomen voor het belangrijke competitieduel tegen één van de titelkandidaten op het derde niveau van voetbalminnend Duitsland. Spillmann is duidelijk zichtbaar door de wol geverfd als het zijn werk betreft.

Europees tegen AZ

Gemiddeld zitten er elke twee weken 23 duizend toeschouwers in het voetbaltheater Tivoli. De club die de Nederlander betaalt mag met reden een opgeleefde voetbalreus genoemd worden. In het verleden speelden de Akenaren, vlak over de grens bij het Zuid-Limburgse Kerkrade, Europees voetbal tegen onder andere AZ, AEK Athene en Lille.

Dit nadat de club, op dat moment uitkomend in de 2. Bundesliga, de finale van de DFB Pokal had gehaald. Helaas voor de Alemannen werd deze verloren van Werder Bremen, maar plaatsing voor het Europese toernooi was toch een feit. Hierna volgde overigens ook nog promotie naar de prestigieuze 1. Bundesliga.

Diepe Duitse dalen

Stad en club waren in een soort van feestroes. In de periode die volgde ging het sportief en financieel gezien echter bergafwaarts voor Alemannia Aachen. Tot bijna in de krochten van het Duitse voetbal aan toe. Wat opviel was dat er toen toch nog steeds enkele duizenden mensen naar thuiswedstrijden kwamen kijken.

Spillmann was daar, na enige tijd even elders te hebben gewerkt, sinds 2021 wederom bij. De slapende reus leek op een gegeven moment steeds meer te gaan ontwaken. Zoals gezegd geschiedde dit ook daadwerkelijk toen de Akense club eind vorig seizoen de titel op het vierde voetbalniveau, de Regionalliga, in de wacht sleepte.

Kampioenschap in kolkende arena

De tribunes puilden uit met dik 30.000 toeschouwers. Dit waren zeker niet alleen maar Duitsers, want bij elke thuiswedstrijd – vorig én dit seizoen – trekken vele Nederlanders de grens over om te kunnen genieten van een middag of avond cultvoetbal. Dat houdt in: hard werken op het veld door de spelers, terwijl de fans voor een fantastisch sfeer zorgen.

Alemannia Aachen is hot op dit moment. Op de bank naast succestrainer Heiner Backhaus klinkt soms een aanwijzing in het Duits met een beetje Nederlands accent, al is Spillmann zoals gezegd al vele jaren werkzaam bij onze oosterburen. Binnen de club is men erg tevreden over de geboren Limburger, die nog niet zo heel lang geleden even interim-hoofdtrainer was.

Dromen van een keeperskenner

Stiekem, heel stiekem hoopt zijn broodheer op termijn weer te gaan terugkeren naar de 2. Bundesliga. Dan zal er in de huidige competitie echter eerst afgerekend moeten gaan worden met evenzo grote concurrenten als Dynamo Dresden, Hansa Rostock en Arminia Bielefeld. Mocht dit onverhoopt gaan lukken aan het einde van de rit, dan zal Spillmann trots zijn.

En blij natuurlijk ook. Want zijn hart is na al die tijd wel een beetje verpand aan ‘zijn’ Alemannia Aachen. De club die voor kippenvel kán zorgen met de immense supportersschare. Iets wat Spillmann allang en breed weet inmiddels. Een club ook die na barre tijden dus weer helemaal is opgeleefd als slapende voetbalreus.

Op elk moment in de week dat de degens gekruist moeten worden, slibben de wegen rondom het eigen stadion dicht omdat vele duizenden mensen erbij willen zijn. Mét de onvermijdelijke Bratwurst en biertjes, de geur ruik je dan al van verre. Spillmann heeft die treffende kenmerken allang en breed in zijn hoofd geprent. Voor hem is Duitsland zijn tweede thuis geworden. Veel spijt daarvan heeft hij zeker niet.