Don Leo Beenhakker verdient een beter adieu

Roem is vergankelijk. Even een dooddoener, om te beginnen. Leo Beenhakker, een grootheid als trainer in het Nederlandse én internationale voetbal, ondergaat dát tegenwoordig tussen vier muren. Vaak zittend in een stoel. Onderweg naar het einde van zijn veelbewogen (voetbal)leven. Deze sympathieke grijsaard met een prijslijst waar je U tegen zegt, verdient een beter afscheid dan via de achterdeur.

Opinie: Triest dat groot voetbaltrainer Leo Beenhakker zich eenzaam en ‘vergeten’ voelt

Uitstraling. Tussen de sigaretten- en, in latere jaren, sigarenrook door. Leo Beenhakker had dat vaak als hij langs de lijn stond, de pers toesprak of zijn spelers trainde. De geboren Rotterdammer werd ooit gekroond tot Don Leo tijdens zijn glorieuze periode als trainer van één van de grootste clubs ter wereld, Real Madrid.

Daar, in Estadio Santiago Bernabéu, gedroeg Beenhakker zich als een ware gentleman. Liefst drie keer werd hij met de Koninklijke kampioen van Spanje, en passant werd ook nog de beker binnengehaald. Werken in de absolute Europese top, hij genoot er zichtbaar van. Van de spotlights, maar ook van het werken met grote voetballers. Was hem op het lijf geschreven.

Kampioen met Feyenoord

Als trainen met ‘zijn’ jongens, zo voelde dat en kwam dat ook over op de buitenwereld. Of dat nou ook in het verre Mexico was, het maakte hem allemaal niks uit. Net zoals bij Ajax, Wim Kieft typeerde hem ooit als een vaderfiguur. Precies dat. Beenhakker had ‘het’ in zijn vingers. Onderwijl werd hij ook nog kampioen met Feyenoord.

In zijn zo geliefde thuisstad, waar hij als kleine jongen groot was geworden. Op de Coolsingel sloeg zijn hart over van trots en vreugde, al liet hij dat niet aan iedereen merken. Leo Beenhakker droeg dat enthousiasme, daar bij de viering van het pakken van de landstitel, vooral over aan zijn spelersgroep.

Bondscoach tot in de zandbak

Voor de camera was de succescoach van weleer vaak op zijn best, vraag dat maar aan Harry Vermeegen. Leo Beenhakker kon zo heerlijk (ver)zuchten, relativerend zijn. Een dolletje was hij nooit vies van. De ervaren trainer had ook iets betrouwbaars, lieflijks. Alsof hij als een soort van goedaardige opa over zijn manschappen waakte.

Dát kon hij in ieder geval als de beste, het managen van het geheel. Niet zomaar werd hij door landen als Saoedi-Arabië, Trinidad en Tobago en Polen overgehaald om bondscoach te worden. Beenhakker was in die tijd, maar zeker ook nu nog tijdens zijn pensioen, een grote naam in het internationale voetbal.

Hoewel niet zo succesvol, stond hij ook tijdens twee periodes aan het roer van het Nederlands elftal. Dan hoor je ook, zeker met zo een palmares als dat Beenhakker heeft, tot de beste vaderlandse trainers aller tijden. Ik moest laatst nog aan hem denken. Hoe zou het toch met ‘onze’ Leo zijn, inmiddels begin tachtiger?

Onzichtbare Beenhakker

In vroegere tijden wilde hij nog weleens op tv een analyse geven over een of andere voetbalwedstrijd. Omdat hij kijk op het spelletje heeft. Maar de laatste jaren niks meer van dat alles. Leo Beenhakker is compleet onzichtbaar geworden. Jammer vind ik dat, omdat hij zo een open en ongecompliceerd persoon is met immer een eerlijke mening. Luisterde ik graag naar.

Die man met aanzien leeft nu alleen nog met zijn eigen herinneringen. In zijn hoofd nog vaak smachtend naar het verleden, vol roem en succes. Toen hij nog meetelde, meesprak en gehoord werd. Deze Don Leo is nu klaarblijkelijk eenzaam. Voélt zich kennelijk zo. De ooit door hem zo geliefde voetbalwereld lijkt hem een soort van vergeten.

Onterecht vind ik dat. Niks uit het oog uit het hart, die man verdient een beter adieu te krijgen. In ieder geval van en door het toneel waar hij decennialang op schitterde.

Over Bjorn Thimister

Bjorn Thimister (1978) schrijft voor SoccerNews.nl onder andere over PSV, Fortuna Sittard, Roda JC, VVV en MVV. Ook richt hij zich onder meer op andere clubs in de Keuken Kampioen Divisie en Bundesliga en andere opmerkelijke zaken in het voetbal. Elke woensdag schrijft hij op SN een opinie. Hij is 24 jaar journalist. Tips? [email protected]