Een onverwoestbare man van glas

Arjen Robben stond na een half jaar weer in een FC Groningen-shirt op de grasmat. De 37-jarige buitenspeler raakte kort na zijn rentree bij FC Groningen geblesseerd en vocht zich in een (nieuwe) maandenlange revalidatie terug naar wedstrijdfitheid. Met de speelminuten tegen sc Heerenveen ging zijn laatste voetbaldroom van start. Maar misschien is het wel het afgelopen halfjaar waarom we de voetballer Arjen Robben nooit vergeten. 

Arjen Robben sloot aan bij de eerste selectie van de ploeg van trainer Danny Buijs om te kijken of hij het gewenste niveau nog had en om te checken of zijn lichaam nog bestand was tegen de klappen van het hedendaagse voetbal. Het was deze zomer een feest in Groningen vanaf plaatselijke FC publiceerde een persbericht waarmee de provincieclub mondiale belangstelling zou krijgen. 

Arjen Robben en FC Groningen

Dat het eerste geen probleem was, kon je op voorhand al uittekenen, maar dat ook zijn lichaam Robben eens niet in de steek liet, bracht een vlaag van hoop met zich mee voor dit seizoen. Na de aankondiging dat Robben een éénjarig contract bij Groningen tekende, vlogen de seizoenkaarten de Euroborg uit. Elke fan met een groen-wit-hart wilde Robben zien schitteren in het shirt waar het voor de 37-jarige dribbelaar allemaal in begon. In alle eerlijkheid: heel voetbalminnend Nederland smachtte naar die sierlijke loop, die zwaaiende armen, die vlugge benen en die voeten die een bal nog altijd strelen alsof het zijn eerste liefde is. 

De voorbereiding verliep als een passage uit een voetbaljongensboek. Robben stond tijdens de eerste wedstrijd van dit Eredivisie-seizoen met de aanvoerdersband om zijn arm aan de aftrap tegen PSV. Ruim een jaar nadat de buitenspeler zijn voetbalschoenen aan de wilgen hing – vanwege blessures in zijn laatste seizoen als speler van Bayern München – stond de 96-voudig international van het Nederlands elftal weer op het veld. In het shirt van de club waar hij zijn jeugdopleiding en eerste stappen in het voetbal genoot, tegenover de ploeg waar hij doorbrak in het internationale topvoetbal. Eén ding ontbrak nog, hoe pijnlijk dan ook: op zo’n moment uitvallen met een blessure. 

De buitenspeler trok na een half uurtje een sprint voor een bal. Zijn gezicht vertrok, zijn pas vertraagde en Robbens grimas verraadde dat er hij voorlopig uit gedarteld was. Daags na de wedstrijd tegen PSV bleek dat Robben een liesblessure had opgelopen en minimaal een aantal weken nodig had om te herstellen. Ruim een maand later mocht de buitenspeler het opnieuw proberen, maar ook zijn tweede Eredivisie-rentree liep niet zoals hij gepland had. Na veertien minuten in de wedstrijd tegen FC Utrecht moest Robben opnieuw geblesseerd afhaken, dit keer met een kwetsuur aan zijn kuit. Heel even leek het erop dat die 18e oktober de laatste keer was dat we Robben op voetbalschoenen zagen in een Eredivisie-stadion. 

Opgeven komt echter ook op zijn 37e niet in het woordenboek van Arjen Robben voor. De buitenspeler won als speler van Chelsea, Real Madrid en Bayern München landskampioenschappen in grootste nationale competities ter wereld, heeft zowel de Champions League als het Wereldkampioenschap voor Clubs achter zijn naam staan en heeft in totaal 32 hoofdprijzen in zijn -kast staan. En toch zat Robben het afgelopen half jaar in het revalidatiecentrum om nog te kunnen schitteren in een (voorlopig) lege Euroborg. 

GOAT van Nederland

Toegegeven: langdurige revalidatie horen bij het voetbal. Memphis Depay zette aan het einde van vorig voetbaljaar alles op alles om op tijd te herstellen voor het EK, Virgil van Dijk doorloopt op dit moment hetzelfde proces na een kruisbandblessure. Toch is voor hen het perspectief als water en vuur van het toekomstplaatje van Robben: Van Dijk en Memphis zijn nog in de bloei van hun carrière en willen prijzen winnen, trofeeën die Robben al in zijn kast heeft staan. De zilvervloot slaat Groningen ook dit seizoen over, maar voor een speler als Robben zijn op dit moment andere dingen belangrijker dan een cup in zijn handen. 

Een e-mail van een opa die hoopt met zijn kleinkind een wedstrijd te bezoeken waar Robben in actie komt, dáár doet de 37-jarige buitenspeler het voor. En hoewel daar geen prijs aan gekoppeld is, bestaat er geen puurdere vorm van prestege. Waar de hele voetbalwereld soms voor zijn eigen geluk lijkt te voetballen, speelt Robben voor de mensen uit de regio en voor de club die hem lief is. En daarvoor gaat de levende legende maar wat graag een halfjaar voor revalideren. 

Het afbreukrisico is daardoor nog steeds groot, maar het zorgt er wel voor dat we Arjen Robben zullen herinneren als de speler die hij werkelijk was. Dat doen we niet alleen door zijn fenomenale dribbels over ons netvlies te laten gaan. Of door die doelpuntencompilatie nog een keer op te zoeken. Doe dat vooral om de afgelopen zes maanden. Dan zie je iemand die vaker aan diggelen werd geschoten dan dat hij zelf op doel schoot, maar zich telkens weer terug knokte naar een niveau waarop hij mensen kon blijven verwonderen. Dat maakt van Arjen Robben op het veld één van Nederlands beste voetballers. Op mentaal vlak (en in het revalidatiecentrum) is hij zonder twijfel de grootste.