Engelaar blikt terug op PSV-tijd: “Club wilde van me af”

Orlando Engelaar kijkt terug op een succesvolle spelersloopbaan, waarin hij onder meer vier seizoenen lang voor PSV uitkwam. Aan zijn periode in Eindhoven kwam een ruw einde, zo herinnert Engelaar zich in een exclusief interview met SoccerNews nog goed.

Interview met Orlando Engelaar, die speelde voor Feyenoord en PSV

Als kind had Engelaar ooit de grote droom om bij een topclub te spelen. In de jaren ’80 pikte Feyenoord hem op en gaf het hem een kans in de jeugdopleiding. Hoewel hij het aardig deed, lukte het hem nooit om zijn debuut bij Feyenoord te maken. Dat de Rotterdammers nog door met hem wilden gaan, maakte voor Engelaar op dat moment weinig uit. “Ik zat destijds redelijk tegen het eerste aan, alleen ik had het gevoel dat ik niet doorkwam. Vervolgens maakte ik de keuze om een stap terug te doen om ergens anders speelminuten te maken, zodat ik op niveau zou komen te spelen”, legt hij uit.

Hij ging niet bij de pakken neer zitten en zocht naar speeltijd bij een eredivisionist. Hoofdtrainer Henk ten Cate geloofde in hem en besloot hem in 2000 naar NAC Breda te halen. Daar groeide Engelaar uit tot een bepalende speler, wat hem langs Racing Genk, FC Twente en Schalke 04 bracht. PSV pikte hem in 2009 op. Waar Engelaar hoopte op een definitieve doorbraak in het topvoetbal, eindigde de periode in een deceptie.

De voetballer moest het veelal doen met invalbeurten en kreeg, toen PSV in een financiële crisis terechtkwam, ook nog eens te horen dat hij moest vertrekken. Hij had daar alleen geen oren naar. “Toen ik bij PSV speelde, was ik al dertig toen de problemen naar buiten kwamen en de club van me af wilde”, legt Engelaar uit. “Ik wilde toen wel weg, maar er kwam geen club waar ik graag naartoe wilde. Als je dan een bepaalde leeftijd hebt, dan maak je niet zomaar meer keuzes en doe je niet zomaar een stap terug. Daar wil je dan goede redenen voor hebben.”

Zaakwaarnemer met eigen ervaringen

Engelaar neemt de ervaringen die hij in zijn carrière opdeed, mee in zijn huidige werk als zaakwaarnemer. Hij begeleidt diverse spelers, waaronder Feyenoorder Thomas van den Belt. De middenvelder heeft eveneens de mogelijkheid om te vertrekken, maar heeft besloten om voor zijn kans in Rotterdam te gaan. Hoewel Engelaar hem adviseert, dringt hij zijn mening niet op. “Het zijn ervaringen die je kan delen met je spelers. Maar uiteindelijk heeft iedereen zijn eigen route. Voor mij heeft het destijds goed uitgepakt, alleen je weet het nooit.”

Al voordat Van den Belt transfereerde naar De Kuip, had hij volgens Engelaar mogelijkheden om het zichzelf makkelijker te maken. “Thomas wilde naar Feyenoord, maar kon ook nog naar heel veel andere clubs. Hij had ook een tussenstap kunnen nemen, bij bijvoorbeeld FC Twente of AZ. Alleen hij wilde zijn kans niet laten lopen. Daar valt ook wel iets voor te zeggen, dat je gewoon voor je kans gaat. Beide routes kunnen succesvol verlopen. Stel dat het hem lukt om de plek van Quinten Timber of Mats Wieffer af te dwingen als ze vertrekken, dan heeft hij het toch niet verkeerd gedaan.”

Geen last van zwart gat

Negen jaar geleden besloot de voormalig Oranje-international om een punt achter zijn loopbaan te zetten. Waar een hoop spelers moeite hebben om deze beslissing te maken, was het voor Engelaar geen probleem om een andere weg in te slaan. “Op een gegeven moment raakt je hoofd vol. Er wordt gedurende de jaren zoveel in gestopt met druk, media en supporters. Je moet winnen, zeker als je in de top speelt. Die druk maakte me lange periode ook beter, dat heb je zeker nodig als je topprestaties wilt leveren. Maar aan het einde heb je het ook wel gezien.”

Engelaar had het aan het einde van zijn loobpaan vooral lastig wanneer hij met zijn ploeg in de competitie moest spelen tegen de lager geklasseerde clubs. Na zijn lange loopbaan, waarin hij een hoop topwedstrijden achter zijn naam zette, kon hij kortom niet meer de energie opbrengen om elke week scherp voor de dag te komen. Het was voor Engelaar een teken dat het tijd was om een stap terug te doen en zich op andere doelen te richten. “Soms ben je drie dagen van huis en zie je de kinderen niet. Het is dan wel mooi geweest.”