Feyenoord-helden van 2002 over Europese finale: “Ongekende vreugde”

Twintig jaar geleden stond Feyenoord voor het laatst in een Europese finale. Op 8 mei 2002 werd de UEFA Cup gewonnen door Borussia Dortmund te verslaan in De Kuip. Een onvergetelijk succes uit de clubhistorie, waar dit seizoen mogelijk een vervolg op komt in de Conference League. De spelers van 2002 vertellen in het boek ‘De Europese Helden van Feyenoord’ hoe ze de finale twintig jaar geleden beleefden.

Gaat de finale wel door?

Paul Bosvelt was de aanvoerder en leider van het elftal in 2002. Hij herinnert zich nog goed hoe de voorbereiding op de finale werd getekend door de moord op politicus Pim Fortuyn. “Op maandag, twee dagen voor de finale, trainden we in het stadion. Ik ging daarna naar huis en zette de televisie aan. Ik was ondertussen met iets anders bezig, maar vanuit mijn ooghoek zag ik op het scherm iemand op de grond liggen. Er stonden allemaal mensen omheen en er werd een wit laken over de persoon gelegd. Het bleek Pim Fortuyn te zijn, die was vermoord. Mijn eerste gedachte was: “Gaat de finale wel door?” Het had een behoorlijke invloed op de spelersgroep, maar we wilden voetballen. We waren zo ver gekomen en wilden die beker winnen.” 

Grote stap richting de beker 

De wedstrijd ging door en Feyenoord kon de rouwende stad Rotterdam opbeuren met een Europese prijs. In een kolkende Kuip kwam de ploeg van trainer Bert van Marwijk goed uit de startblokken. Topscorer Pierre van Hooijdonk mocht na een half uur een penalty nemen na een overtreding op Jon Dahl Tomasson, waarbij Dortmund-verdediger Jürgen Kohler rood kreeg. 

“Voor iedere penalty voel je een bepaalde druk, maar bij deze kwam wel iets meer kijken”, blikt Van Hooijdonk terug. “Je realiseert je op dat moment: als die bal erin gaat, staan we 1-0 voor tegen tien man. We hadden de kans om een grote stap richting de beker te zetten. Ik kreeg de kans om te scoren in een Europese finale. Dat ging allemaal door mijn hoofd voordat ik de bal neerlegde. Tijdens mijn aanloop dacht ik nog maar aan één ding: die bal moet erin. Ik schoot hem in de linkerhoek en hoewel Lehmann daarheen dook, ging de bal erin.” 

De Kuip gaf Pi-Air energie 

Van Hooijdonk had Feyenoord dat seizoen met bepalende doelpunten naar de finale geleid. Ook in de eindstrijd was hij doorslaggevend met twee goals. “Niet lang na de 1-0 kregen we een vrije trap op een ideale plek. Het enige wat ik moest doen was de bal over de muur krijgen. Lehmann stond iets meer in het midden, maar ik raakte de bal hard en hij verdween in het doel. Ik wist wat ik moest doen en ik deed het. De supporters gingen weer helemaal los en ik trok uit blijdschap mijn shirt uit.”

Volgens Van Hooijdonk was het absoluut een voordeel dat Feyenoord in het eigen stadion speelde. “De sfeer gaf me de hele wedstrijd lang een geweldige energie. Op de tribunes zaten zoveel Feyenoord-supporters. Er was een geel-zwarte zee van Dortmund, maar je kon zien waar die ophield. Vanaf dat punt was het alleen maar Feyenoord. Het heeft ons zeker geholpen. Ik twijfel of we in een ander stadion hadden gewonnen.” 

Overleven 

Feyenoord gaf de 2-0 voorsprong niet meer uit handen. De rest van de wedstrijd moest de ploeg overleven en de zenuwen in bedwang houden. Dortmund scoorde vlak na rust via een strafschop, maar Tomasson maakte direct daarna de 3-1. Na de aansluitingstreffer van Jan Koller werd Feyenoord nog even bang dat ze het weg zouden geven, maar de ploeg van Van Marwijk trok de overwinning over de streep. De UEFA Cup bleef in De Kuip. 

Feestvieren als een kip zonder kop 

Paul Bosvelt herinnert zich de vreugde na afloop. “Het was een hele krampachtige wedstrijd en spannend tot het eind. Pas bij het laatste fluitsignaal kwam de ontlading. Op dat moment raak je in een roes. Iedereen was in alle staten. Achteraf zag ik beelden dat ik als een kip zonder kop rondliep. Je wilt overal tegelijk zijn. Bij je teamgenoten, bij de supporters, bij je familie. Het was een ongekende vreugde. Vooral het moment dat ik als aanvoerder de beker omhoog mocht houden was geweldig.” 

Het had zo moeten zijn 

Coach Bert van Marwijk is twintig jaar later nog altijd even trots op het veroveren van de UEFA Cup. “Het was een bizar seizoen. Aan het begin hadden we de aanslagen op 9 september, waardoor de wedstrijd tegen Bayern München werd uitgesteld. Aan het eind de verschrikkelijke moord op Fortuyn. Ons feest werd erdoor overschaduwd, maar we konden de stad aan de andere kant vreugde geven met deze uitzonderlijke prestatie. Het was in die tijd al ontzettend lastig voor een Nederlandse club om een Europese beker te winnen. Je moet erin geloven, maar het kan nog steeds, ook bij Feyenoord. Het gaat erom dat je met z’n allen het doel voor ogen houdt. Met de finale in De Kuip leek het alsof het zo had moeten zijn. Na afloop ontstond er een geweldig feest. Iedereen was blij. Ik stond daarvan te genieten. We hadden het met z’n allen geflikt.”

Boek over UEFA Cup-winst van Feyenoord

In het boek ‘2002: De Europese helden van Feyenoord’ komen alle hoofdrolspelers van de UEFA Cup-winst van Feyenoord aan het woord. Onder anderen Bert van Marwijk, Pierre van Hooijdonk, Paul Bosvelt, Robin van Persie, Shinji Ono én supporters vertellen over het Europese succes, dit seizoen twintig jaar geleden. Het boek van sportjournalist Jesper Langbroek is verkrijgbaar via de website van supportersvereniging FSV De Feijenoorder.

Foto’s: John de Pater