Geen woorden maar daden voor donderend Oranje tegen Roemenië

Na een bewogen week moet dinsdagavond alles eruit komen voor het Nederlands elftal in de achtste finales van het EK. Oranje kan voor het eerst sinds lange tijd weer ver komen op een EK, maar de staat van het elftal is onzeker. Na de drama-wedstrijd tegen Oostenrijk zijn er volgens de selectie en bondscoach Ronald Koeman veel en harde woorden gevallen. Nu is het tijd voor geen woorden maar daden, tegen Roemenië dat in alles toont wat Oranje zou moeten zijn.

Inside: wankel Oranje gebrand om zich te laten zien tegen Roemenië

Woorden na een keiharde werkelijkheid. Na de sterke resultaten tegen Polen (2-1) en Frankrijk (0-0) was nog een beetje onduidelijk hoe Oranje ervoor stond. Kan dit Nederlands elftal echt een gooi doen naar de Europese titel in Duitsland? Het antwoord werd gegeven door de Oostenrijkers. Het eerste land dat Nederland onder druk zette en gelijk leverde dat spektakel en voor Oostenrijk resultaat op. Het was onthutsend wat het Nederlands elftal liet zien. Niet alleen tactisch en kwalitatief, maar vooral op gebied van mentaliteit.

Koeman kon het niet verkroppen. De bondscoach gaf nog een verplichte persconferentie na het Oostenrijkse echec, maar hield zich daarna stil. Voor de buitenwereld althans. Binnen Oranje heeft het gedonderd. Dat gaven aanvoerders Virgil van Dijk en Nathan Aké aan. “We hebben een veel langere nabespreking gehad dan normaal en er zijn harde woorden gevallen”, sprak de Liverpool-verdediger die zelf ook schuldbewust was. “Ik was tegen Oostenrijk niet de leider die ik moet zijn in dit elftal. Ik moet veel beter.”

Ook bij Oranje begint alles met mentaliteit

Het is wel duidelijk dat elke speler, van nummer 1 tot 26, zijn zegje heeft gedaan. Iedereen baalt en weet nu, mede door de harde woorden van Koeman, dat alles begint bij mentaliteit. Drijven op dat beetje meer talent dat sommige spelers van Oranje wellicht hebben ten opzichte van hun tegenstander kan niet meer. Zelfs Spanje had het een tijdje erg lastig met EK-debutant Georgië en moest uit een ander vaatje tappen.

Dat vaatje moet Oranje nu ook gaan aanboren. Koeman accepteert het niet dat een speler van zijn elftal geklopt wordt op inzet. Na de Oostenrijkse wake-up-call kan het bijna niet anders of we krijgen dinsdagavond een totaal Oranje-elftal te zien. Een team dat nu wel de mouwen gaat opstropen om eerst voor die Oranje-kleur te vechten en daarna de balletjes naar diezelfde kleur te spelen met als opzet één doelpunt meer maken dan de tegenstander.

Oranje moet meer kleur krijgen via sluiproute

Dat is ook wat het publiek nu wil zien. De Oranjemarsen zijn mooi, maar als de Oranjefans daarna een uitgeblust Oranje te zien krijgen wordt die kleur snel flets. Als beste nummer drie kreeg het Nederlands elftal een door de UEFA aangeboden sluiproute en met tegenstander Roemenië (nummer 47 op de FIFA-ranking) en met ontlopen van toplanden als Spanje, Duitsland, Frankrijk, Portugal en België zou je zelfs kunnen spreken van een open weg naar de finale.

Alleen begint een weg naar de overwinning altijd met de wil om te winnen. Die wil is tot nu toe groter gebleken bij de tegenstander en alleen uit de woorden van de Oranje-spelers kunnen we opmaken dat het met die wil wel goed zit. De daden ontbreken nog. Ook bij Polen en Frankrijk was de frustratie groter dan de blijdschap van het resultaat. Volgens Van Dijk en zijn ploeggenoten ligt het ook niet aan tactiek en kwaliteit (“We hebben echt een sterk elftal”), maar aan die inzet, oftewel mentaliteit.

Tijd voor Nederland om na lange tijd weer verder te komen op EK

Het is gelukkig nooit te laat (mede dankzij die beste nummer drie-positie) om de knop om te zetten. Laat de woorden voor wat ze waren en laat het nu echt zien op het veld in München. Op de plek waar Oranje nieuwe geschiedenis kan schrijven. Eerder verloor Nederland daar de WK-finale (1974) en won het de EK-eindstrijd (1988). Ook heeft het Nederlands elftal heel wat om voor te winnen. Zo is het twintig jaar geleden dat Oranje voor het laatst een knock-outwedstrijd won op een EK. In de kwartfinale van 2004 versloeg Nederland Zweden via strafschoppen. In 2008 werd voor het laatste de kwartfinales bereikt (toen er nog geen achtste finales waren). Dat jaar speelde Oranje ook de eerste en enige wedstrijd tegen Roemenië. Na twee groepsoverwinningen op wereldkampioen Italië (3-0) en Europees kampioen Frankrijk (4-1) moesten ook de Roemenen buigen voor (een B-team van) Oranje: 2-0. Rusland was daarna in de verlenging met 3-1 te sterk.

Zestien jaar later zitten we met een kwalitatief en tactisch veel minder sterk Oranje en moet juist mentaliteit de doorslag geven. Zeker tegen een Roemenië, dat het juist van die teamspirit moet hebben. Grote vedettes ontbreken en net als bij Oranje zou de focus dus op de teamgeest moeten liggen.

Roemenië laat aan Oranje zien hoe het moet

Daar zorgde bondscoach Edi Iordansecu wel voor. Samen met zijn tactische discipline kreeg hij het voor elkaar om Roemenië ongeslagen de kwalificatiereeks door te leiden en zelfs het sterke Zwitserland onder zich te houden. 6 overwinningen, 4 gelijke spelen en slechts 5 tegentreffers was het resultaat. Op het EK trokken de Roemenen dit door, door verrassend Oekraïne met 3-0 te verslaan en 1-1 te spelen tegen Slowakije. Het was genoeg na de nederlaag tegen België (2-0) om als groepswinnaar te eindigen.

Nederland wordt overal bestempeld als favoriet, maar is eigenlijk veel te wankel om die status met glans te dragen. De Roemenen zijn meer in vorm en we zagen op dit EK hoe ver een land als Slowakije en Georgië hun tegenstander kan krijgen. Nederland is dus gewaarschuwd en moeten nu de daad bij het woord voegen. Er zijn dan wel niet zoveel Feyenoorders in de Oranje-selectie. Het is te hopen dat Lutsharel Geertruida en Justin Bijlow het voor hun bekende gezegde delen met hun ploeggenoten. Want meer dan ooit is het nu geen woorden, maar daden voor het Nederlands elftal.