Hoop voor Wout Weghorst

Wout Weghorst maakte in januari zijn voetbaldroom werkelijkheid. Na zich jarenlang omhoog gezwoegd, gewerkt en gescoord te hebben, bood Erik ten Hag Weghorst de kans om bij Manchester United te komen voetballen. Niemand wist echt wat ze met die bonkige spits van Burnley aan moeten, maar Weghorst veroverde zijn plek. En op basis van de uitspraken van Ten Hag kunnen die lofzangen, ondanks de grote namen die gelinkt worden aan United, ook volgend voetbaljaar doorgaan.

Wie een kleine tien jaar geleden had gesteld dat Wout Weghorst, destijds nog niet eens in de basis van Heracles Almelo, ooit voor Manchester United zou voetballen, had je waarschijnlijk uitgelachen. De spits uit Borne zal ook niet blozen als hij moet toegeven dat er één man verantwoordelijk is voor de jongensdroom die hij sinds januari leeft. Zonder Erik ten Hag had Weghorst zich nooit Red Devil mogen noemen – en had de oersterke aanvaller ook niet de eerste prijs in zijn carrière omhoog mogen houden.

Wout Weghorst en Manchester United

In Engeland gingen de wenkbrauwen in een ultieme fronsstand toen naar buiten kwam dat Manchester United achter de spits van Burnley aanzat. De spits speelde nog maar een half seizoen in de Premier League toen Burnley wegens degradatie afscheid moest nemen van het hoogste niveau. Om het WK te halen waren speelminuten nodig op het hoogste niveau, zo vertelde destijds bondscoach Louis van Gaal aan de spits, dus trok Weghorst naar Turkije om voor Besiktas te spelen.

Met negen doelpunten en vier assists in achttien wedstrijden was Weghorst goed op zijn plek bij The Black Eagles. De Turken spelen aanvallend, zijn over het algemeen de dominante ploeg en konden – net als bijvoorbeeld bij Wolfsburg – wel een sterke afmaker in de punt van de aanval gebruiken. Voor Manchester United was dat niet anders, al spraken de twee doelpunten en drie assists van Weghorst in dienst van Burnley niet tot de verbeelding van de fans.

Dat het winnen van de League Cup, in Engeland de minst prestigieuze prijs, werd gevierd als een Champions League-overwinning, zegt genoeg over de verbeelding van die trouwe United-supporter. Dat werd onder Sir Alex Ferguson verwend met grote namen en nog grootser spel. Dat Ten Hag dat spel terug naar de basis heeft gebracht en winnen weer het belangrijkste heeft gemaakt in het rode deel van Manchester, ligt ten grondslag aan de komst van Weghorst – als je van het tweede elftal van FC Emmen naar het Nederlands elftal speelt, kun je meepraten over hoe je moet winnen.

Dat neemt niet weg dat Weghorst nog steeds de grootste anti-United speler in de Manchester-selectie is – en dat maakt hem zo belangrijk voor Ten Hag. In dat opzicht is het een geluk voor de trainer (en de spits) dat de familie Glazer de club in de verkoop heeft gedaan – en er dus geen grote bedragen uitgegeven mochten worden in de wintertransferperiode. Dan kom je al snel uit bij spelers die transfervrij zijn of huurspelers, bij voorkeur uit het netwerk van de trainer zelf. En in dat profiel paste Weghorst naadloos.

De gevreesde shortlist van Erik ten Hag

Het avontuur van Weghorst bij Manchester United duurt in principe zes maanden. In het huurcontract met Burnley werd geen optie tot koop opgenomen, maar dat is niet de laatste reden dat er vanaf het begin van tijdperk Wout op Old Trafford vraagtekens worden gezet achter een langer verblijf van de Nederlandse spits.

In de Engelse media viel immers te lezen dat Manchester United grootste plannen heeft voor de aankomende transferzomer. Daarop staan ook de namen van twee spitsen: Harry Kane (Tottenham Hotspur), Gonçalo Ramos (SL Benfica) en Victor Oshimen (Napoli). Van die twee spelers(profielen) komt Kane het dichtste in de buurt van Weghorst en is de aanvoerder van The Spurs en het Engelse nationale team ook de meest ‘doelpunt zekere optie’ voor de recordkampioen van Engeland.

Dat dit, ondanks de nieuwe lofzang van Ten Hag na de overwinning in de FA Cup, ook indirecte kritiek op Weghorst is, heeft ook één belangrijke reden. Weghorst is, op de wedstrijden tegen FC Barcelona na, de spits van een elftal dat op de aanval speelt en heeft tot nu toe meer assists (drie) dan doelpunten (één) gemaakt. Dat Daniel Levy, de voorzitter van Tottenham, in de zomer al kenbaar maakte dat hij Kane liever aan een buitenlandse club verkoopt, zal de onderhandelingen echter wel een stuk lastiger maken – twee zomers geleden besloot de flamboyante voorzitter een bod van ruim honderd miljoen (gedaan door Manchester City, red.) niet eens te beantwoorden.

Dat Benfica-spits Ramos ook bij de belangrijkste transfertargets staat, is ook weer terug te vertalen naar het spelersprofiel van Weghorst. Ramos is, net als Kane en de Nederlandse spits, een man met een sterk lichaam en is ook een killer in de zestien. Zijn belangrijkste voordeel op de twee ‘concurrenten’? In vergelijking met Kane en vooral Weghorst is Ramos een pijlsnelle aanvaller en combineer je dat met techniek, kracht én doelgerichtheid, kom je al snel uit bij het prototype Premier League-spits. In dat geval komt Oshimen misschien wel het miste in de buurt, wat hem voor Weghorst de ideale United-aankoop maakt.

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Wout Weghorst (@wout.weghorst)

Geen vrees, maar hoop

Weghorst heeft één groot voordeel op al die grote namen en toptalenten die als toekomstig United-spits genoemd worden: er was er maar één die als spits bewees dat je in eerste instantie geen doelpunten hoeft te maken om van grote meerwaarde voor je ploeg te zijn. Er heeft waarschijnlijk nog nooit zo’n voetbaltechnisch onvolmaakte spits in het duivelse rood van United gespeeld. Die spits heeft ook nog nooit zoveel werklust getoond, vuile meters gemaakt en defensieve duels uitgevochten dan de 31-jarige spits uit Borne.

In de Champions League en tegen de topteams in de Premier League heb je spelers zoals Kane, Oshimen en Ramos nodig. Mannen die aan een halve kans genoeg hebben om het verschil te maken. Weghorst maakte tegen West Ham United op een andere manier het verschil. Hoewel het grote geld de Engelse middenmoot en subtop het geld van een eliteclub op het Europese vasteland geeft, is de basis van de Premier League nog steeds dat felle, snoeiharde hogesnelheidsvoetbal en dat een topclub daar een spits kan gebruiken die in de eerste fase van de opbouw van de tegenstander net zo fel is als Lisandro Martínez in de laatste linie verdedigt, biedt dat vooral hoop voor Weghorst.

De lovende woorden van Ten Hag zijn mooi. Het belangrijkste wat de trainer zei na de overwinning van West Ham was misschien ook een kleine hint naar een langere toekomst voor Weghorst bij United. Ten Hag benadrukte dat Weghorst, ondanks dat hij zijn dertiende duel voor United speelde, nog steeds moet wennen aan zijn nieuwe omgeving. Dat Weghorst tegen de tijd dat hij Manchester zijn sportieve thuis kan noemen ook uit zijn huurcontract loopt én dat de 31-jarige aanvaller een spotgoedkope tweede spits is voor United, maakt het feit dat vooral Ten Hag wegloopt met Weghorst (en dat bij Ajax ook deed toen Sébastien Haller onder vuur lag) plots het minst zware argument om de onderhandelingen met Burnley te openen.