Instabiel Ajax haalt ondanks negatief clubrecord opgelucht adem

Ajax leed zondagmiddag voor de vijftiende keer dit seizoen puntverlies in de Eredivisie. Ditmaal was het Sparta Rotterdam dat de Amsterdammers dwars zat. Lang leek het op een nederlaag af te stevenen, maar dankzij Chuba Akpom en Steven Bergwijn hield het alsnog een punt over aan het duel. Het waren daarmee de twee grote uitblinkers in het team.

Analyse: Bergwijn en Akpom brengen energie bij Ajax

Waar John van ‘t Schip aan het einde van het seizoen enig vuur in het elftal hoopt te ontdekken, was dat in het eerste uur nauwelijks aanwezig. Ajax speelde in balbezit besluiteloos. De bezoekers wisten tot aan het middenveld behoorlijk te combineren, maar zodra de bal richting het strafschopgebied van de Rotterdammers kwam sloeg de twijfel toe. Voorzetten die niet aankwamen, steekpasses die net te hard waren en kansen die om zeep werden geholpen: Nick Olij was in de eerste helft nauwelijks in de problemen terechtgekomen. De technische staf wist dan ook dat er iets moest veranderen en brachten na 56 minuten Bergwijn én Akpom binnen de lijnen.

Van ‘t Schip gebruikte Akpom precies waar hij goed in is. Wie verwacht dat een aanvaller van Ajax tussen de linies vrijloopt en de combinaties aangaat, komt bij de Brit bedrogen uit. Maar in het strafschopgebied is hij dodelijk, zo liet hij vorig seizoen nog zien in de clubkleuren van Middlesbrough. Ook tegen Sparta toonde hij deze kwaliteiten aan. De thuisploeg had grote moeite om de voorhoedespeler in toom te houden en kon niet voorkomen dat Akpom de aansluitingstreffer op het scorebord zette. Met een assist op Bergwijn was hij bovendien belangrijk bij de gelijkmaker van Ajax, waardoor hij van meerwaarde was.

Ook Bergwijn kon zeer tevreden zijn over zijn invalbeurt. De Oranje-international was er lange tijd uit en had nog geen wedstrijd in de benen, maar met het blote oog waren er al grote veranderingen in het spel van Ajax merkbaar. De tegenstander stelde zich in op de kwaliteiten van Bergwijn, waardoor in balbezit ploeggenoten meer vrijheid hadden om te bewegen. Met zijn aanvallende kwaliteiten en de druk die hij op de tegenstander zette, zorgde hij er bovendien voor dat er meer energie binnen de lijnen kwam. Het resulteerde in de gelijkmaker en geeft hoop voor de komende weken, wanneer Ajax zal moeten strijden voor de vijfde plaats.

Hard werkende Taylor op het middenveld

Lang klonk bij Ajax de kritiek dat Kenneth Taylor niet hard genoeg voor zijn team werkte, maar daar is al langere tijd geen sprake meer van. De voorbije weken liet de middenvelder zich al meermaals positief zien en ook tegen Sparta verdiende hij een grote pluim. Niet omdat hij zo waanzinnig goed speelde, want dat deed het gehele team van Ajax niet, maar wel door zijn werklust, waarmee het volgens trainers allemaal begint. Taylor kreeg van Van ‘t Schip de opdracht mee om als wingback, als vervanger van Borna Sosa, voor diepgang te zorgen en voorzetten af te leveren. Het was een rol die hij nooit had bekleed, maar waar hij wel vol voor ging.

Een aantal keer kwam Taylor er goed door en kreeg hij het voor elkaar om in het strafschopgebied van de tegenstander op te duiken. Zo was hij in de eerste helft dichtbij een assist door voorbij een Spartaan te glippen en voor te geven op Brian Brobbey, die van dichtbij op Olij stuitte. Daarmee werd Taylor niet beloond voor de dreiging die hij bij tijd en wijle bracht. Met de huidige blessures zal Van ‘t Schip de verrichtingen van de middenvelder meenemen in zijn beslissingen voor de komende weken, wanneer stuk voor stuk belangrijke wedstrijden op het programma staan. De hoofdtrainer zal dan hardwerkende spelers op het veld willen hebben, en daar is Taylor er vrijwel zeker een van.

Snoeiharde cijfers tonen verdedigende problemen

De enkeling die nog dacht dat met de huidige verdediging van Ajax hoop aanwezig is, werd zondagmiddag snoeihard op de feiten gedrukt. Door twee doelpunten van Sparta kwam Ajax dit seizoen op een totaal aantal tegendoelpunten van maar liefst 72 uit, een absoluut record. Meegerekend dat we pas in maart zitten, en er dus nog acht speelronden te gaan zijn, moeten de Amsterdammers vrezen dat het negatieve clubrecord veel verder op scherp wordt gezet. Vooral hoe de doelpunten tegen Sparta vielen, dwars door het centrum van de defensie heen, geeft te denken hoe het momenteel bij Ajax staat.

De rode kaart die Ahmetcan Kaplan in de slotfase van de wedstrijd kreeg, toonde de verdedigende instabiliteit aan. De restverdediging was jarenlang een van de grote krachten in Amsterdam, maar levert al twee jaar lang een groot probleem op, Europees en nationaal. Verhelpen kunnen trainers het amper. Komende zomer moet er een ervaren, centrale verdediger bijkomen die grote talenten als Jorrel Hato en Kaplan wegwijs moet maken met wat er defensief voor nodig is om in de top te spelen. Tot die tijd zullen de problemen niet ophouden. Volgende week ontvangt PEC Zwolle Ajax, en ook die tegenstander zal weten waar de zwakke plekken van Ajax zitten.