Max Huiberts is de ‘witte flat’ nog niet vergeten

Veel zie je hem doorgaans niet in de openbaarheid, maar op de achtergrond zijn de daden al jarenlang imposant: Max Huiberts. De technische baas van AZ was voor heel even terug op Limburgse grond. Daar waar hij de eerste échte stappen in het eredivisievoetbal zette en vooral groter werd als speler. Om zijn voormalig collegiaal vleugelflitser in nood een hart onder de riem te steken, verliet hij voor even de Alkmaarse burelen. Een weerzien in het zuuje.

Opinie: AZ-td Max Huiberts weet bij terugkeer ‘thuis’ wél hoe zich te gedragen als topman van profclub

De man die hem ooit vanuit het oosten naar Kerkrade wist te lokken, was er niet meer bij op die koude vrijdagavond, de 13e december dit jaar. Bij de skyboxen van het Parkstad Limburg Stadion had Arnold ‘Nol’ Hendriks jarenlang – meer dan terecht – een vast stekkie op de eretribune, maar de geldschieter en onbetwiste ‘redder van Roda JC in vroegere tijden’ is immers al heel wat jaartjes niet meer onder ons.

De wijlen textielmagnaat haalde Max Huiberts in de jaren negentig van het toenmalige FC Zwolle naar Zuid-Limburg. De flankspeler, ietwat verlegen en rustig qua gedrag, groeide met en met uit tot een belangrijke pion die over links liet zien dat Hendriks het – wederom – goed gezien had met zijn oog voor ontluikend talent.

Woning in een bloemenbuurt

Huiberts ging wonen in één van de zogenoemde ‘witte flats’, hemelsbreed één kilometer gelegen van het roemruchte stadion Kaalheide, waar Roda JC vele illustere wedstrijden speelde en ook trainde. In een levensechte volkswijk, de plaatselijke bloemenstraten en -pleinen, had de nieuwbakken vleugelaanvaller zijn nieuwe thuis gevonden.

Samen met een man als Barry van Galen, die beschikte over een fluwelen trap, groeide hij uit tot een publiekslieveling omdat hij wist hoe hij een bal moest strelen om het gewenste eindeffect te krijgen. Het roemruchte Borussia Mönchengladbach klopte na verloop van tijd aan de deur, Max Huiberts kreeg in 1995 een aanbod vanuit Duitsland dat hij simpelweg niet kon weigeren. Een verhuizing volgde.

Bijkans dertig jaar later was hij zeer onlangs voor even weer terug in Kerkrade. Gekleed in een kekke winterjas met capuchon drentelde hij over het veld van Roda JC. Voor het thuisduel van zijn voormalig sportieve werkgever tegen FC Dordrecht was Huiberts in zijn auto gestapt vanuit Noord-Holland. A trip down memory lane.

Huub Stevens terug bij Roda JC

Max had er geen enkele moeite mee, ondanks zijn drukke agenda als technisch vernuft bij AZ. Het werd een ontmoeting met oude bekenden, zo bleek uit foto’s die ik onder ogen kreeg. Daar stonden ze dan bij elkaar: Huiberts met oude klasbakken van weleer als spelmaker Eric van der Luer, goaltjesdief Dirk Jan Derksen en noeste werker René Trost. Maar ook Marco van Hoogdalem en Huub Stevens.

Twee winnaars in een ver verleden, welke Nederlandse prof kan dat tegenwoordig nog zeggen door het daadwerkelijk na te doen, van de prestigieuze Uefa Cup. Door Internazionale te verslaan met Schalke 04. De één, toptrainer in ruste en zeventiger inmiddels, renteniert en zit vaker te genieten onder de Spaanse zon, terwijl de ander samen met zijn vrouw een herberg bestiert in het Zuid-Limburgse Heuvelland.

Warme knuffel voor Baba

Historische grootheden even terug onder elkaar. Oude verhalen van vroeger kwamen weer ter tafel, er werd geginnegapt en gedold als nooit tevoren. Maar ook gesteund omdat voormalig ploeggenoot Tijjani Babangida diep in de penarie zit. Dát was en is immers het grote doel, gezien de prachtige hulpactie SupportBaba. Een warme knuffel van de AZ-topman volgde voor zijn oud-collega die in een poel van ellende terecht is gekomen.

Max Huiberts, een behoorlijke meneer op directioneel vlak tegenwoordig in het Nederlandse voetbal, stond er verder bescheiden en rustig bij, als altijd. Zoals dat ook hoort in zijn functie. Zijn collega’s Van Dop en Bosvelt in Deventer kunnen hier nog een voorbeeld aan nemen. Een man van de voorgrond is Huiberts nooit geweest. Wars van enige kapsones of ander storend gedrag ook. Glimlachend voor de lens van de camera, soms terugdenkend aan vroegere tijden.

Toen hij nog tegenstanders passeerde als een jonge hinde, de krullende haartjes in zijn nek waren wat langer dan nu. In het geel-zwart gekleed, week in week uit. Het blijven mooie herinneringen voor hem en vele anderen. Zou Huiberts trouwens weten dat ‘zijn’ witte flat in Kerkrade inmiddels is afgebroken?

Over Bjorn Thimister

Bjorn Thimister (1978) schrijft voor SoccerNews.nl onder andere over PSV, Fortuna Sittard, Roda JC, VVV en MVV. Ook richt hij zich onder meer op andere clubs in de Keuken Kampioen Divisie en Bundesliga en andere opmerkelijke zaken in het voetbal. Elke woensdag schrijft hij op SN een opinie. Hij is 25 jaar journalist. Tips? [email protected]