Memphis Depay staat voor transferverrassing

Memphis Depay bleef dit seizoen ondanks de interesse van Juventus bij FC Barcelona. De Nederlands international is tweede keuze achter Robert Lewandowski. Aangezien de Poolse superspits zijn doelpunten ook in dienst van de Catalanen blijft maken, komt dat de speeltijd van onze landgenoot niet ten goede.

Memphis Depay heeft naar de buitenwereld toe nog nooit last van een tekort aan zelfvertrouwen gehad. De sterspeler van Oranje bleef dit seizoen ondanks de geringe kansen op speeltijd FC Barcelona trouw. In de zomermaanden was de tachtigvoudig international nog dicht bij een overgang naar Juventus. Depay mocht transfervrij vertrekken, maar kwam er niet uit met De Oude Dame. Inmiddels lonkt er een januari-transfer naar de Serie A, waar naast Juventus ook AS Roma de 28-jarige Nederlander in het vizier heeft gekregen. Met de voorgaande keuzes van Depay in het achterhoofd, maakt dat de droomtransfer van de Nederlander nog niet compleet. Slagen bij FC Barcelona lijkt een lastig verhaal te gaan worden, maar slagen in de Europese top is nog steeds geen utopie.

Memphis Depay

Voor een trainer is een type-Memphis een hemel óf een hel. Er is geen middenweg tussen. Wanneer je het elftal om de kwaliteiten en minder sterke punten van de tachtigvoudig international heen bouwt, is er over het algemeen geen houden aan. Zijn 42 doelpunten in het shirt van het Nederlands elftal zijn daar misschien wel het beste voorbeeld van. Dat Ronald Koeman een belangrijk aandeel had in de productie en de ontwikkeling van Memphis tot één van de leiders van Oranje, leek er ook voor te zorgen dat FC Barcelona de voorkeur kreeg boven de financieel (en sportief) betere aanbiedingen.

Daarmee koos Memphis misschien meer voor de trainer dan voor de club, maar op het zelfde moment óók voor de moeilijkste route. Bij Olympique Lyon (178 wedstrijden, 76 doelpunten en 55 assists) en PSV (124 wedstrijden, 50 doelpunten, 29 assists) was de situatie te vergelijken zoals bij het Nederlands elftal van de afgelopen jaren: Memphis was in aanvallend opzicht de beste speler, dus is het ook logisch dat een trainer de keuze maakt om het elftal rondom de 28-jarige Nederlander te bouwen. Dat Memphis dan ook een speler is die, op het moment dat hij blind vertrouwen voelt val een trainer, ook de spits die een club of (Nederlands) elftal naar een hoger niveau kan tillen. Dat Memphis de inschatting maakte dat hij een dergelijk spel óók bij FC Barcelona voor elkaar kon krijgen, lijkt echter de enige misvatting van onze landgenoot.

Bij Manchester United was Depay nog jong en onbezonnen toen hij vanaf de linkshalfpositie in de Premier League zijn Eredivisie-acties probeerde in te zetten. Sterker nog: in Engeland speelde eenzelfde scenario zich af als bij FC Barcelona het afgelopen jaar. In zijn tijd bij Manchester United werd Louis van Gaal ontslagen en maakte José Mourinho weinig gebruik van de Nederlander. Dat de coach van AS Roma nu geïnteresseerd zou zijn in een hernieuwde samenwerking, is alles behalve een garantie op een herhaling van dat scenario: de situatie bij Roma is immers anders dan in Manchester destijds. Met zijn beste jaren voor de boeg en de lessen uit het verleden in zijn achterzak, is dat misschien een blik in de spiegel in plaats van de (social media-)lens waard.

Nederlands elftal

Depay is in zijn ambities niet anders dan andere spelers van zijn niveau. Voor iemand die zo goed kan voetballen, is het een pijnlijke conclusie dat de clubkeuzes die hij maakte, in twee dezelfde scenario’s eindigde. Dat maakt het Nederlands elftal het enige team waar Memphis de afgelopen zeven seizoenen in zijn gewenste rol én op het gewenste podium stond – met het WK van aankomende winter als nieuwste hoogtepunt. Depay lacht naar de camera’s, stopt zijn vingers in zijn oren en sluit zijn ogen en laat zijn leeuw hem naar zijn volgende bestemming brullen. Daardoor staat de Nederlander bij Oranje met een rechte rug, blijft hij bij elk antwoord bij zichzelf en heeft hij ook die omgeving en de spelersstatus om dat te doen.

Deze omgeving wordt gecreëerd door de hoofdtrainer. Dat Memphis daarom keuzes maakt op basis van de trainers die het beste in hem naar boven halen, Van Gaal en Koeman bijvoorbeeld, is meer dan logisch. De donkere kant van die medaille is dat Memphis daardoor niet kiest voor zijn eigen kwaliteiten, maar voor het vertrouwen van een ander. In het voetbal kan een trainer je carrière maken of breken, maar is de coach ook de eerste die vervangen wordt op het moment dat het niet loopt. Dat is bij een nationaal team een heel ander proces dan bij een club – daar gaat het véél sneller – maar in het geval van Memphis blijft de uitwerking hetzelfde.

De 28-jarige aanvaller is nu eenmaal een speler die zowel als vleugelaanvaller als spits niet binnen de gebruikelijke standaard valt. Los van zijn mindere speeltijd bij United en Barça, is dat ook de reden dat Depay bij deze clubs terecht is gekomen. In dat geval komt Juventus of AS Roma als geroepen. Die tweede misschien nog wel meer dan de eerste. Niet omdat Mourinho al eens met Depay werkte, maar meer om de absolute topvorm die de Portugese manager uit Wesley Sneijder geperst kreeg. Als Mourinho Depay nu wél belangrijk wil maken, is er voor een type aanvaller als Depay geen betere trainer om voor te spelen. Aan de andere kant zijn er ook meer clubs die in de laag van AS Roma zitten, meer potentie hebben om richting ‘Juventus’ te groeien en zelfs daaraan voorbij te gaan.

Transferverrassing

Met alle mogelijkheden die de situatie van Memphis biedt (transfervrije speler in de prime van zijn carrière) komt er opnieuw een complexe keuze voor de Oranje-international aan. Met een mondiaal eindtoernooi op het programma vóórdat de transferwindow open gaat en FC Barcelona Memphis vervroegd van de loonlijst kan schrappen, zorgt mogelijk voor een nieuwe droomtransfer voor onze landgenoot. De vraag is of Depay in deze fase van zijn carrière opnieuw een Europese eliteploeg nodig heeft om het beste uit zijn spel te halen. Of dat Depay weer moet kiezen voor een team met een trainer die hij kent.

Wat Depay onbekend is, is het werken met een trainer die zijn wedstrijden voor clubs als AFC Bournemouth, FC Portsmouth en Swindon Town speelde. Een trainer die zo lang bij één club werkte, ze van de lagere divisies naar de Premier League loodste en daardoor weet hoe een club in opbouw werkt. Maar vooral: hoe één speler het verschil kan maken tussen promotie en de middenmoot. Of in het geval van Eddie Howe en Newcastle United: het verschil tussen vechten voor lijfsbehoud in de Premier League en mee doen om Champions League-voetbal. De 44-jarige Engelsman speelt over het algemeen een 4-3-3-variant in zijn tijd in het St. James´ Park. In de laatste fase van vorig seizoen en vooral bij Bournemouth liet de trainer zien dat een 4-4-2-formatie en variatie tussen tactieken tot Howes basisbeginselen als trainer horen.

Voor een speler als Memphis lijkt dat de belangrijkste voorwaarde te zijn voor een succes bij zijn volgende club: een trainer met het vermogen om, tegen welke tegenstander het ook speelt, ruimte te creëren voor de creatieve spelers. Memphis is niet alleen een creatieve speler is. In het plaatje ‘complete aanvaller’ mist alleen de absolute topsnelheid. Bij het ‘complete clubplaatje’ ontbreekt of de clubstatuur of de keuzes van de trainer tot nu toe bij Depay. Dat daardoor zijn pad naar eeuwige voetbalroem nog open ligt, kan in dit geval alleen maar in zijn voordeel werken. De ambities van Newcastle United zijn zowaar nog grootser dan die van de voetballeeuw van Oranje.