Mossou kraakt vrouwenkeepsters: ‘Leek wel typetje uit FC De Kampioenen’

Volgens Sjoerd Mossou heeft het vrouwenvoetbal een serieus keepersprobleem. Dat schrijft de voetbaljournalist in zijn column in het Algemeen Dagblad. Het EK vrouwenvoetbal staat bijna voor de deur, maar Mossou ziet een grote zorg met de keepsters die onder de lat staan bij hun nationale elftallen.

Mossou voorspelt dan ook weer de nodige ketsers. “Je kunt er donder op zeggen, er gaan de komende weken weer op onnavolgbare wijze vrouwen onder ballen door springen, volkomen verkeerd timen, in het luchtledige stompen en plompverloren op hun derrières vallen.” Volgens de columnist ligt de tijd van blunders bij de vrouwendoelmannen nog steeds niet achter ons. “Daarvoor hoefde je vorige week alleen maar naar de oefenwedstrijd te kijken tussen Engeland en Nederland in Leeds. Sari van Veenendaal, op het WK 2019 nota bene de beste keepster ter wereld, leek wel een typetje uit FC De Kampioenen. De ene fout annex blunder volgde op de andere.”

Keepsters blijven een probleem

Volgens Mossou is het vrouwenvoetbal er de laatste jaren echt wel op vooruit gegaan, maar een onderdeel is achter gebleven. “Alleen: steeds wanneer je het vrouwenvoetbal als kritisch kijker serieus wilt gaan nemen, hupst of huppelt er vanzelf weer ergens een keepster onder een bal door.” De voetbaljournalist denkt te weten wat de oorzaak is van de vele fouten. “Het is geen toeval dat vrouwelijke keepsters zich veel vaker dan mannen vergissen in tijd en ruimte. Hoge ballen, voorzetten, ballen vlak achter de verdediging: in veel van de fouten is een patroon te herkennen. Niet zo gek ook. Vrouwen hebben minder sprongkracht, maar het doel dat zij verdedigen is net zo groot. Daarnaast is er genoeg wetenschappelijk bewijs dat er verschillen zijn tussen het ruimtelijk inzicht van mannen en vrouwen.”

Volgens Mossou moet er dan ook gericht gewerkt worden om de keepsters beter te maken. “Dat vraagt een masterplan, een strategie die verder gaat dan simpelweg kopiëren wat de mannen al decennialang doen. Eerst het probleem erkennen en durven benoemen, zonder meel in de mond of een mantel der liefde. Daarna de oplossing.”