Oranje-experiment levert Koeman koppijn op

Ronald Koeman heeft koppijn gekregen van de oefenwedstrijd van Oranje tegen Canada (4-0). Het Nederlands elftal speelde een wedstrijd met twee gezichten: een onwennig slecht begin en een swingende tweede helft onder aanvoering van enkele spelers die zich aandienen. Ook hebben enkele spelers bewezen niet geschikt te zijn voor dit huidige Oranje. De bondscoach trekt zijn lessen over enkele internationals.

Analyse: de wijze lessen die Koeman trekt na EK-oefenpot Oranje – Canada (4-0)

De bondscoach koos ervoor om niet zoals velen doen in een basisopstelling vaste patronen te slijpen, maar om te experimenteren. Een halve 5-3-2 werd in de praktijk een 4-3-3 en we zagen heel wat andere spelers op aparte posities. Zo speelde Micky van de Ven op linksback en was Jeremie Frimpong geen rechterwingback maar meer een rechtsbuiten. Ook spelers als Daley Blind, Jerdy Schouten, Ryan Gravenberch, Georginio Wijnaldum en Brian Brobbey kregen een kans om zich te laten zien.

Het leverde een begrijpelijk slechte eerste helft op. Spelers waren totaal niet gewend aan hun posities en aan elkaar. Canada had het betere van het spel. De Canadezen van de debuterende bondscoach Jesse March speelden wel in hun bekende opstelling en vaste patronen zaten daar veel beter in. Met een gelukje bleef het 0-0 voor de rust in De Kuip.

In de tweede helft kwam Oranje los tegen Canada. Het Nederlands elftal ging meer swingen, liet de vaste patronen even voor wat het was en dreef op de kwaliteiten van enkele uitblinkers. Ook invallers Wout Weghorst, Virgil van Dijk en Donyell Malen droegen hun steentje bij. Er was in ieder geval één speler die zich in de EK-basis werkte of in ieder geval Koeman flinke koppijn heeft bezorgd.

Jeremey Frimpong solliciteert naar basisplaats EK

Dat was natuurlijk Frimpong. De Ghanese Nederlander, die de Nederlandse taal niet meester is, maar de voetbaltaal op het moment het allerbeste spreekt. Vanuit rechts vloog hij de hoek in en zorgde hij met een doelpunt en assist voor de uiteindelijke ruime 4-0 zege. Frimpong geeft Koeman de door hem zo gewenst koppijn. De trainer houdt graag vast aan zijn vaste spelers en zag dit duel als een geschikt moment om de rest een kans te geven en om Memphis minuten te laten maken om speelfit te worden. Wat hij niet had voorzien, was dat Frimpong zomaar de andere ster van vroegere Oranje-jaren, Denzel Dumfries, uit de basis kan spelen. Wat ook interessant is dat de met Bayer Leverkusen kampioen geworden speler niet alleen op rechtsbuiten en rechterwing uit de voeten kan. Ook op links heeft hij al aangegeven een optie te kunnen zijn.

Micky van de Ven is heel goed, maar niet op linksback

Er vielen ook verschillende spelers door de Oranje-mand. Niet zozeer omdat ze zo slecht speelden, wel omdat ze op posities uitkwamen waar ze in de regel niet spelen. Zoals Micky van de Ven. De Tottenham Hotspur-verdediger is lang, sterk en héél snel, maar dat maakt je nog geen uitstekende linksback. Van de Ven had moeite om door te schuiven en risico’s in zijn spel te leggen. Hij heeft de pech dat hij moet concurreren met aanvoerder Virgil van Dijk, maar centraal is hij toch echt drie klassen beter. Van de Ven zou daarnaast met zijn kopkracht en duelkracht een perfecte aanvallende (verdedigende) wissel zijn, zolang hij maar niet op linksback uitkomt.

Geertruida, De Ligt en Blind zeer onwennig

Over de keeper hoeven we het al niet meer te hebben achterin bij Oranje. Bart Verbruggen is de eerste keeper en in niets toonde hij tegen Canada dat dit discussiewaardig is. Koeman kiest doorgaans ook één keer en wijkt daar voor lange termijn niet meer van af. Zo zien we dat met veel oud-internationals. Denk ook aan Daley Blind, die er toch altijd maar weer bij zit. In Oranje moest hij wennen aan de positie die hij tegenwoordig bij Girona FC bekleedt. Samen in de combinatie met Lutsharel Geertruida en Matthijs de Ligt was het nog onzekerder. De bal ging regelmatig naar Geertruida die op rechts het dan maar moest uitzoeken, omdat Frimpong zeer diep speelde kwam de in Oranje normaal gesproken centrale verdediger meer uit als rechtervleugelverdediger. Iets wat hij bij Feyenoord natuurlijk met verve heeft laten zien. Toch zien we in de verdediging verder weinig spelers kans maken op een basisplaats. In een 5-3-2-opstelling komen Geertruida en De Ligt weer om de hoek kijken. Blind zal voorlopig vanuit de kleedkamer zijn ervaring moeten laten gelden.

Schouten en Gravenberch vallen positief op, Wijnaldum zakt weer door de ondergrens

Dan de startende middenlinie. Door personele problemen op het moment is de gewenste tridente Frenkie de Jong-Tijjani Reijnders-Teun Koopmeiners niet beschikbaar. Dus kregen Jerdy Schouten en Koemans favoriet Georginio Wijnaldum een basiskans. Tot zijn eigen verbazing kreeg Ryan Gravenberch de voorkeur boven Joey Veerman. Dat Gravenberch erbij zit heeft vooral te maken met de vele blessures op het Oranje-middenveld. Veerman zal hoogstwaarschijnlijk spelen tegen IJsland en zal nog niet wanhopen dat hij in de pikorde gedaald is naar de bodem.

Daar zien we als het goed is wel Wijnaldum. Al zal Koeman zijn hand nog boven diens hoofd houden. Zoals uit eerdere analyses van SoccerNews bleek is Wijnaldum niet meer geschikt voor dit hoge niveau. Bij Al-Ettifaq kan hij zijn minuten maken en lekker meehobbelen, bij Oranje moet hij het uitsluitend van zijn positionering hebben. Daardoor komt hij nogal eens uit op een goede plek om te scoren. Qua effectiviteit een perfecte invaller, maar qua snelheid en conditie nooit een starter. Ook Wijnaldum profiteert van de vele blessures op het middenveld.

Schouten en Gravenberch lieten zich wel positief zien. Vooral de PSV’er trok zijn binnenlandse niveau door en komt over als een Mats Wieffer bij Feyenoord. Argeloos speelt hij mee op een veel hoger niveau. Schouten zou weleens dé stand-in kunnen zijn van Frenkie de Jong als de Barcelona-middenvelder de race tegen de klok niet haalt. Gravenberch kan met zijn sierlijkheid en dribbels dan voor voetballend gevaar zorgen. Ook hij liet vlagen van zijn kwaliteiten zien en is een gedurfde keuze van Koeman gebleken.

Depay op weg naar basis, Weghorst en Brobbey pinchhitters

Tot slot zien we voorin dat Memphis langzaam weer in zijn Oranje-niveau komt. Hij scoorde niet alleen, maar was ook in de combinatie van waarde. Actief als altijd, deze keer met hoofdband, had hij de bal vaak aan een touwtje. Dat zien we niet vaak. Koemans vertrouwen heeft hem goed gedaan. Misschien blijven zelfs de vingertjes in de oren nu achterwege. Memphis is weer de oude. Zonder club, zonder zekerheid, maar mét vertrouwen. Op weg naar de basis, denkt Koeman.

Andere basisspeler Brobbey stelde vooral teleur. Hij leek zijn Ajax-misère juist mee te nemen naar Oranje. Koeman hoopt op Brobbey en ook Steven Bergwijn, maar voorlopig moeten zij een pas op de plaats maken en richten op sterke invalbeurten. Dat geldt ook voor Wout Weghorst, ondanks dat hij veel meer wil is de Hoffenheim-targetman natuurlijk de ideale pinchhitter (nu Luuk de Jong bedankt heeft). Met zijn invalbeurt bewees Donyell Malen juist weer dat hij met zijn vorm en snelheid samen met Memphis voor aanvallend gevaar kunnen zorgen. Aanvallend blijft het zorgenkindje, maar met straks Cody Gakpo en Xavi Simons er ook nog bij kan het kwartje zo maar gaan vallen.

Gaat luxe koppijn toch zorgen voor veranderingen bij Koeman?

Koeman heeft koppijn, maar beter deze luxe koppijn dan spelers bij gebrek aan beter de basis in. Met deze 26 man moeten we het gaan doen in Duitsland en dat er dan ogenschijnlijke B-spelers uitblinken is mooi meegenomen. Tegen IJsland gaan we zien wat het waard is. Gaat Koeman voor het avontuur door enkele verrassende spelers in vorm een basisplek te geven tegen IJsland (en Polen) of kiest hij toch voor de basis die hij al sinds zijn aanstelling ongeveer in gedachten had? Stiekem weten we het al wel, maar hopen we toch (tegen beter weten in).