Pikant Voetbal: Boze beveiligers bij de Copa América

In de rubriek Pikant Voetbal deelt sportjournalist Jesper Langbroek verhalen uit de voetbalwereld van Latijns-Amerika. Tijdens de finale van de Copa América in Brazilië werd hij bijna het stadion uitgezet door boze beveiligers terwijl hij live op tv was. Het levert op z’n minst een goed verhaal op. 

Spetterende halve finale 

Na het korte interview met Lionel Messi, reisden we de Argentijnse superster achterna naar Belo Horizonte, een miljoenenstad op ruim vierhonderd kilometer van Rio de Janeiro. Hier speelden gastland Brazilië en rivaal Argentinië in 2019 de zwaarbeladen halve finale van de Copa América. De Braziliaanse president was aanwezig in Estadio Mineirão en liep voor de wedstrijd een rondje over het veld. Jair Bolsonaro werd omringd door bodyguards en sloeg de tribunes waar hij werd uitgefloten snel over. Voor een ander vak liet de president zich uitgebreid toejuichen terwijl hij met een Braziliaanse vlag zwaaide. Toen hij van het veld was verdwenen, zongen de Braziliaanse fans Pelé en Diego Maradona toe. Pelé iets positiever (‘Duizend goals, duizend goals’) dan Maradona (‘Maradona is een snuiver’). De stemming zat er goed in. De kraker kon beginnen.

In een volgepakt Mineirão zorgde de verzameling topspelers voor een spetterende wedstrijd met veel mooie acties en zeven gele kaarten. Brazilië trok aan het langste eind dankzij doelpunten van Gabriel Jesus en Roberto Firmino. Niet Messi was de uitblinker, maar zijn vriend Dani Alves, die aan het eind van het toernooi als 36-jarige zou worden uitgeroepen tot de beste speler. Eerst wachtte ons nog de finale. De eindstrijd tussen gastland Brazilië en Peru in Maracanã beloofde een groot voetbalfeest te worden. Terug naar Rio de Janeiro. 

Boze bewaker 

FOX Sports wilde aandacht besteden aan de Copa América en vroeg of ik via een videoverbinding in de uitzending wilde komen om te vertellen over mijn reis van negen maanden vol voetbal, met deze finale als hoogtepunt. Ik kwam vier uur voor de wedstrijd aan bij het stadion en belandde in een gekkenhuis met supporters die hun haren groen-geel hadden geverfd en met trommels en replica’s van de beker rondliepen. De internetverbinding op mijn telefoon was slecht toen ik vijf minuten voor de aftrap werd gebeld door de redactie van FOX Sports. Ik stond op de tribune en had met een kolkend Maracanã een mooi beeld op de achtergrond. Precies op het moment dat ik door presentator Milan van Dongen werd aangekondigd en in de uitzending kwam, kwam er een tierende bewaker naast mij staan. Ik verstond hem niet, maar begreep hem wel. Ik mocht hier niet filmen.

Ik wilde mijn moment of fame niet verpesten en zocht al pratend een rustige plek in de gangen van het stadion, maar de boze bewaker kwam achter mij aan. Terwijl ik het gesprek met de presentator gaande hield, bleef de bewaker op dreigende toon tegen me praten. Hij was overduidelijk niet blij en haalde er een persmedewerker van het toernooi bij. Terwijl de twee in mijn nek hijgden, probeerde ik zo goed mogelijk over te komen op tv. Ik kon het gesprek met FOX drie minuten rekken totdat de persmedewerker aan m’n arm trok en zei: “Je moet nu stoppen met filmen, anders zetten we je het stadion uit.” Ik nam deze waarschuwing serieus en meldde aan Van Dongen dat ik het interview moest afbreken. “Er staat hier een boze bewaker naast me en die wil dat ik stop met filmen.” De presentator reageerde begripvol: “Oh, dat lijkt me beter dan. Het gaat er daar in Zuid-Amerika vaak niet zachtzinnig aan toe. Bedankt voor je verhaal.” We verbraken de verbinding en ik stopte met filmen. 

Strikt verboden 

De persmedewerker was woedend. “Heb je de regels niet gelezen? Dit is strikt verboden”, zei hij boos. Ik bood driemaal mijn excuses aan. Ik wist niet dat je als schrijvende pers geen video’s mocht maken, iets dat alleen voorbehouden was aan rechtenhouders. Ik had de regels wel doorgelezen, maar in mijn enthousiasme had ik daar niet bij stilgestaan. Mijn excuses werden geaccepteerd en ik liep terug naar mijn stoeltje, vol verwarring over wat er zojuist was gebeurd. Ik zag op mijn telefoon direct berichten binnenkomen van vrienden en familie in Nederland die het hadden gezien en moesten lachen om de boze bewaker. Eigenlijk had ik hem in beeld moeten brengen om voor nog betere televisie te zorgen. 

David Neres 

Brazilië won de finale gemakkelijk van Peru (3-1) en de supporters kregen het nationale feest waar ze op hoopten. In de mixed-zone werd ik genegeerd door Renato Tapia (ex-Twente) en Cassio (ex-PSV), maar een dolblije David Neres stond open voor een interview. De vorige keer dat ik hem sprak was hij trots om in zijn geboortestad São Paulo de openingswedstrijd voor Brazilië te mogen spelen. Zijn familie zat op de tribune en hij dacht terug aan hoe hij op straat was begonnen met voetballen. Nu stond hij hier als Copa América-winnaar met een tas vol gebruikte voetbalschoenen in zijn ene hand en een biertje in zijn andere. “Eén biertje mag als je iets te vieren hebt”, vertelde de toenmalig Ajacied met een grote glimlach.

Neres begon de Copa América als basisspeler, maar moest na twee wedstrijden zijn plek afstaan aan Everton. Toch was zijn trots niet gekrenkt en genoot hij volop van de winst. “Het is geweldig om deze prijs te pakken met het nationale team. Een droom voor mij en alle andere spelers. Nu gaan we het vieren”, zei Neres. Hij had vijf minuten de tijd voor me genomen, stond me vriendelijk te woord en bedankte me na afloop voor de felicitaties. 

De open houding waarop Neres meewerkte bleek tijdens de Copa América geen vanzelfsprekendheid, maar eerder een uitzondering. Veel spelers liepen de journalisten in de mixed-zone voorbij zonder iets te zeggen. Verslaggevers moesten smeken om nietszeggende quotes, terwijl een interview een kleine moeite is en voetballers op deze manier communiceren met hun fans, die uiteindelijk zorgen voor hun hoge salarissen. Als verslaggever mag je hopen op toestemming en medewerking. Als je de regels een beetje buigt en een foto van Lionel Messi maakt of filmt voor FOX Sports, loop je tegen problemen aan. Het is de voetbalwereld van tegenwoordig, waar ego’s, belangen en geld leidend zijn. De ontwapenende David Neres was daarin een lichtpuntje; een menselijke voetballer zonder sterallures, die de vreugde uitstraalde die het voetbal zo mooi maakt.

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door David Neres Campos (@davidneres)