Prima presterend Fortuna toch meer een broeinest dan een gouden succesformule

Fortuna Sittard lijkt zich, ruim voor het einde van het seizoen, al zo goed als veilig te hebben gespeeld in de Eredivisie. Waarvoor hulde. Toch praat dáár zo goed als niemand over. De laatste maanden gaat het alleen maar over een geldschieter in opspraak, woede-uitbarstingen, betalingsproblemen en een topspits die kennelijk iets lijkt te willen verraden wat zich achter de schermen afspeelt.

‘Noa veure Fortuna, Fortuna loat goan’. Deze Limburgse woorden uit het oeroude clublied klinken iedere thuiswedstrijd weer als het eerste elftal van de Sittardse club en de tegenstander van die dag het veld op paraderen. Fortuna is één brok voetbalhistorie dat zich, na vele jaren van grote kommer en kwel, weer een vast plaatsje heeft weten te veroveren in het Nederlandse voetbalwalhalla: de Eredivisie.

Woede

Tijden die doen terugdenken aan illustere namen als wijlen Wout Holverda en Hans Engbersen, Huub Smeets, Fernando Ricksen, Mark van Bommel, Henk Duut en Ruud Hesp. Zitterd leeft weer, op voetbalgebied dan in ieder geval. Maar ondanks dat het voetbal dit seizoen al het mooie aantal van 32 punten opgeleverd heeft, broeit er klaarblijkelijk van alles en nog wat achter én voor de schermen. Eerst was het hele gedoe rondom de woede-aanvallen van trainer Julio Velásquez.

De Spanjaard bleek vaker niet de baas over zijn eigen emoties langs de lijn tijdens wedstrijden. Van met uitpuilende ogen schreeuwen met handgebaren, tot als een bezetene op de dug-out meppen. Bijkans half voetbalgek Nederland lachte hierover stiekem in het vuistje. Velásquez werd er intern vermanend over toegesproken door de beleidsbepalers en lijkt, vooralsnog, zichzelf in bedwang te kunnen houden als de adrenaline bij hem begint te stijgen.

Geldschieter in opspraak

Maar toch: het leidt af van de prestaties van Fortuna die tot nu toe op de mat zijn gelegd. Toen was er de aankondiging van het nog altijd lopende onderzoek naar de zakelijke handel en wandel van gelschieter Atilla Aytekin. Hoewel dit de Limburgse eredivisionist tot op heden niet direct en dus financieel lijkt te raken, zorgde dit naar de buitenwacht toe ook wederom voor veel commotie en onrust.

Plots bleken er interne betalingsproblemen te zijn. De spelerssalarissen over de maand maart konden niet op tijd worden betaald. Door hoge kosten die gemaakt moesten worden in verband met het stadion. Algemeen directeur Ivo Pfennings, de zoon van voormalig Fortuna-crack Huub Pfennings die zich het snot voor de ogen rent als directielid, gaf ergens toe een verkeerde beslissing genomen te hebben.

Bommetje van Burak

Fouten maakt iedereen, laat dat duidelijk zijn. Maar: ook dit betalingsverhaal, inmiddels opgelost door alsnog de salarissen over te maken, heeft in de voorbije dagen wederom onrust veroorzaakt binnen en rondom de roemruchte Zuid-Limburgse club. Als kers op de spreekwoordelijke taart liet topspits Burak Yilmaz zich onlangs vlak na de gewonnen wedstrijd tegen concurrent FC Groningen op social media wel heel vaag uit over zijn aanstaande toekomst in Limburgse dienst.

Vanuit de club zelf bleef het echter, veel te lang in ieder geval, stil over het hoe en waarom van de desbetreffende Instagram-post van de goalgetter. Voorzitter Isitan Gün en zijn eveneens Turkse rechterhand Ogan Tarhan, die overigens geen officiële functie binnen de Limburgse eredivisionist bekleedt, hulden zich – niet voor het eerst overigens – in stilzwijgen.

Zelden of nooit hoor je iets van dit duo, zeker van iemand als Gün zou je dit mogen verwachten. Maar transparantie staat klaarblijkelijk bij hen niet al te hoog in het vaandel. Zo blijkt het jaren geleden door nieuwe beleidsbepalers opgestarte ‘project-Fortuna’, ondanks de sportieve successen die ondersneeuwden, toch meer een broeinest te zijn geworden dan een gouden succesformule.