PSV vergiftigde zichzelf, clubbaas Brands greep niet in

Intern was het bij PSV al geruime tijd onrustig, zo is inmiddels gebleken. Er werden in het geheim gesprekken gevoerd over het functioneren van clubicoon Ruud van Nistelrooij. Van de warme en gemoedelijke Eindhovense club is op dit moment weinig meer over. De sfeer is behoorlijk vergiftigd. Ondertussen roept Marcel Brands als eindverantwoordelijke clubbaas vooral verrast te zijn.

De persconferentie van het duo Brands en zijn technische secondant Earnest Stewart over het vertrek van Van Nistelrooij was er vooral eentje van: er was van alles aan de hand, de club stond in brand, maar we dachten wel dat het weer goed zou gaan komen. Het tweetal directieleden gaf in duidelijke bewoordingen aan verrast te zijn door het besluit van de voormalige wereldspits.

PSV-directie greep niet in toen het nodig was

Dat op zich was al op zijn minst opmerkelijk gezien het feit dat de PSV-top had kúnnen weten dat Van Nistelrooij zich niet zomaar een mes in de rug zou laten steken of anders gezegd: wanneer het vertrouwen in hem als hoofdtrainer beschaamd zou worden door interne kritiek onder andere naar de buitenwereld te lekken, hij dan het spreekwoordelijke bijltje erbij neer zou gaan gooien.

Als speler accepteerde de voormalig goalgetter dat immers ook al niet, en dan nam hij een beslissing gebaseerd op zijn gevoel en handeldeuit zijn emotie. Brands en Stewart dachten echter, uiteindelijk na meerdere gesprekken, met het toespreken van de selectie – met zijn drieën – wel ‘even’ de kou uit de lucht te kunnen nemen.

Een inschattingsfout, zo bleek achteraf dus. Er werd niet ingegrepen toen dat moest. Klagende spelers kun je aanhoren, maar als directie dan verwijzen naar het einde van het seizoen om dan verder te praten. De sfeer was echter al meer vergiftigd dan de warme en gemoedelijke club die PSV doorgaans wil zijn. Brands en Stewart constateerden dit wél.

Maar handelden er zoals gezegd niét adequaat naar. Was dit omdat er nog één heel belangrijke wedstrijd tegen AZ op het programma staat? En wilde men daarom zoveel als mogelijk de rust bewaren? Om zo de zo gewilde kwalificatie voor de voorronde van de Champions League, dus meer geld in kas, eersteilig te stellen?

Vertrouwensbreuk

Dat zou kunnen. De twee directieleden vergaten, zo lijkt het althans, echter daarbij kennelijk het vertrouwen en de support die Van Nistelrooij intern van hen wilde voelen. Hij had geen zin om een of ander toneelspelletje te gaan opvoeren naar de spelersgroep toe, wetende dat dáár sommigen over hem geklaagd hadden.

De ruggensteun aan het adres van de voormalig international op de trainersbank ontbrak. Ruud van Nistelrooij wilde natuurlijk eigenlijk liever helemaal niet opstappen, omdat ook hij op vier vingers kon natellen dat er na zijn besluit de pleuris – intern maar ook extern – zou gaan uitbreken. Ook hij wil immers een groot carrière als trainer.

Tóch koos de vechter ervoor om zijn biezen te pakken. Omdat hij besefte dat zijn draagvlak afgebrokkeld was. Marcel Brands sprak erover op de PC als een soort van geslagen hond. Wie schuldig aan deze hele ontstane situatie was, dat wist de oud-prof niet. Feit is wel dat hij als algemeen directeur eindverantwoordelijk is voor het gevoerde personeelsbeleid binnen de Eindhovense club.

Wéér een clubman via de achterdeur weg

Een enigszins vergelijkbare situatie speelde zich ook al eens af in de top van PSV met het vertrek van toenmalig technische baas John de Jong in september vorig jaar. Die voelde ook geen vertrouwen meer, vooral vanuit de raad van commissarissen van de Eindhovenaren. De voormalig aanvaller koos eieren voor zijn geld.

Ook toen reageerde zijn op dat moment collega-directielid Brands enigszins aangeslagen. De voormalig middenvelder met een brok aan ervaring in de voetballerij vooral op technisch gebied overigens, was echter een soort van overruled vanuit de RvC van PSV. Marcel Brands ging verder en kreeg uiteindelijk Earnest Stewart naast zich op het spreekwoordelijke pluche.

Voelsprieten

Brands zal zich inmiddels terdege (moeten) realiseren dat de functie van algemeen directeur héél iets anders is dan TD zijn. Daar komt wel wat meer bij kijken dan alleen maar de hele dag over potentiële versterkingen praten met bijvoorbeeld de scouting. Het managen van verstoorde relaties hoort daar nu ook bij.

De vraag is nu of de toezichthouders van PSV, die zetelen in de RvC, het functioneren van Brands als eindverantwoordelijk man tegen het licht gaan houden. Binnen nauwelijks acht maanden zijn er immers twee mensen om hem heen vertrokken die een goede historische band met PSV hadden.

De Eindhovense club heeft een sterke man nodig die dit, zoveel als mogelijk, weet te voorkomen. De voelsprieten over wat er zich op de werkvloer allemaal afspeelt, moeten daarom bij een AD áltijd aan staan. Even verslappen, en het kan te laat zijn. Zo is nu gebleken op De Herdgang. Met cruciale gevolgen.