Sporting Limburg: de club die er nooit kwam met Thijs Slegers

Thijs Slegers is overleden. Plots doemde dit vreselijke nieuws op in het scherm van mijn telefoon. Ik schrok. Moest even diep slikken ook. En dacht terug aan de tijd dat er in het zuiden van Nederland gewerkt werd aan Sporting Limburg. Een fusieclub die werd geboren maar er uiteindelijk toch nooit kwam. Een kwestie die ik samen coverde met Slegers, een woeste fanatiekeling met een snelle pen.

“Thimisterrrrr, we moeten alles uit de kast halen om de feiten op een rij te hebben”, klonk het aan de andere kant van de lijn. “Als eerste natuurlijk. Gas erop.” Dit waren de woorden die Thijs Slegers begin 2009 aan mijn oor toevertrouwde. Duidelijk, maar o zo waar. Samen met de Brabander, altijd in voor een dolletje, werd ik geacht voor een landelijk dagblad de fusieperikelen in Limburg op de voet te volgen.

Fanatiek

Samen haalden we álles uit de kast om de onderste steen boven te krijgen. Twee nieuwsjagers die tot het gaatje gingen om alles te checken wat wij in de welbekende wandelgangen hoorden. En dat was veel, heel veel. Of het nu zondagmorgen om pakweg half negen was: Thijs Slegers stond altijd ‘aan’ als ik hem belde. Een journalist van het zuiverste soort, die – net zoals ik – zijn werk als zijn passie zag op dat moment.

Dat was duidelijk merkbaar. We bespraken tactieken om mensen aan het praten te krijgen. Er waren immers genoeg betrokkenen, maar niet iedereen was echter van plan om dingen te laten uitlekken over het samengaan tussen Fortuna Sittard en Roda JC. Slegers dacht mee en samen belden we talloze mensen om nieuws over de zeer geruchtmakende fusie te kunnen melden.

Dat lukte, meerdere malen. De lezer smulde van stukkies over het rollebollen voetbalgekonkel in het diepe zuiden. Ondanks dat er in een chique hotel in Valkenburg zelfs een persconferentie werd gehouden waarin de club gepresenteerd werd en de champagneglazen werden gevuld, kwam Sporting Limburg er overigens nooit.

Thijs Slegers en ik lachten er uiteindelijk smakelijk om. “Wat een gedoe allemaal om niks uiteindelijk”, spraken we hardop tegen elkaar uit. We gingen daarna ieder onze eigen weg bij verschillende werkgevers, Thijs onder andere bij PSV. De gedachte aan de geboorte van een profvoetbalclub die een luchtballon bleek, kreeg ik bij het overlijden van een fijne collega die Thijs Slegers was. 46 jaar nog maar.