Tadic-bubbel staat op klappen

Ajax was lang het team waar Dusan Tadic een grote glimlach op zijn gezicht van kreeg. Dit seizoen is dat een ander verhaal. Ook na de verloren topper tegen PSV, deed de Servische aanvoerder zijn beklag in de media. Bij Ajax draait het spel nog steeds om de 34-jarige vedette. Tadic is daarmee nog steeds belangrijk, maar misschien vooral als de Ajax-bom die moet ontploffen.

Ajax en Dusan Tadic

Op vrijwel elk niveau van Ajax heerst er op dit moment onrust. Prominenten als Sjaak Swart en Keje Molenaar, die zich met een groep andere grote Ajax-namen verzetten tegen de hoge vergoedingen voor de raad van commissarissen. Na PSV-uit lijkt Champions League-voetbal een droom. Na de bekerfinale moeten de Amsterdammers ook nog maar winnen van AZ om die derde plaats veilig te stellen.

Ondertussen wordt er alle kanten wordt er gezaagd aan de troon van de kaartenhuiskoning van Amsterdam. Van der Sar is wel wat hectiek in de doelmond gewend, dus zal waarschijnlijk rustig wachten totdat hij zijn laatste troef kan spelen.

Die troef heet nog steeds Dusan Tadic.

Keizer van de ArenA

De Servische aanvaller maakte zijn onvrede over de selectie nog maar eens kenbaar na PSV-uit. Er moesten aankopen komen. Er was te weinig kwaliteit in de selectie. Iets wat Tadic eerder al kenbaar maakte door te stellen dat de reserves van vorig seizoen dit voetbaljaar speeltijd kregen.

Met andere woorden: het ligt aan veel mensen, maar niet aan de keizer van de ArenA.

Als één van de spelers zeventien assists en negen doelpunten levert in dertig wedstrijden bij een ondermaats presterende club, valt daar vanuit Tadic’ perspectief wel wat voor te zeggen.

Vanuit het Ajax-perspectief valt dan ook te zeggen: het recente verleden toont aan dat Tadic als centrale man maar even werkt.

De strijd die Ajax niet wint

Het is een terugkerend fenomeen aan het worden bij de Amsterdammers. De aanvallende succesformule die Ajax tot aan de halve finale in de Champions League bracht, viel of stond bij de kunsten van de Servische aanvaller in de punt van de aanval.

Ten Hag was ook de eerste die dit naar de Eredivisie haalde. De tegenwoordig trainer van Manchester United was ook de eerste die erachter kwam dat dit in de vaderlandse competitie een onbegonnen strijd is. Desalniettemin probeerden zowel John Heitinga en in mindere mate Alfred Schreuder alsnog met een hangende spits of een valse nummer negen te voetballen.

Dat de twee Ajax-trainers op een andere manier tegen hetzelfde probleem aanlopen, heeft meer te maken met de Tadic-bubbel waar Ajax al jaren in opgesloten zit dan de alternatieven voor de trainers.

De pijn van Bergwijn

In de keuzes voor Kudus en Tadic als Ajax-spitsen, zit een groot deel van de pijn van Steven Bergwijn. De buitenspeler werd voor een recordsom naar Amsterdam gehaald. De destijds Oranje-uitblinker begon in de Johan Cruijff Schaal vliegend aan zijn tweede Ajax-tijd.

Inmiddels voetbalt de vleugelflitser meer als een boer met kiespijn dan de buitenspeler die het publiek op de banken krijgt.

De 31 miljoen euro kostende aankoop werd het tot nu toe ook niet gemakkelijk gemaakt. Bergwijn is een speler die op twee manieren echt gevaarlijk wordt. Als je hem in de diepte wegstuurt en/of in een één op één met een speler of doelman, zijn er weinig verdedigers die hem af kunnen stoppen.

Bij Ajax is van ruimte achter de defensie van de tegenstander alleen in de topduels aanwezig. Bergwijn heeft echter meerdere manieren om zich te onderscheiden. Zijn korte dribbels komen in de Ajax-systemen echter niet zo lekker uit zijn voeten als dat vorig seizoen bij Antony aan de andere kant wel gebeurde.

Het verschil? Tadic maakt met zijn inzakkende spel het aanvallende veld klein, terwijl Antony met Sébastien Haller een spits had die voor dribbelruimte zorgde.

Tadic-bubbel op klappen

Haller profiteerde op zijn beurt weer van het spel van Tadic, die aan de linkerkant van de aanval voor genoeg aanvoer zorgde. Dat element haalde Ajax eigenlijk al weg voordat de Ivoriaans international verkocht werd.

Met een linkspoot op rechts en een rechtspoot op links is de kans op een actie buitenom en een haarfijne voorziet immers veel kleiner dan wanneer Tadic op de linkerflank de bal kreeg.

Met Tadic in de spits, heeft Ajax vanaf geen van de flanken de dribbeldreiging die het had. Aan de andere kant heeft het ook niet meer de puntspeler die, nadat op basis van positiespel de zestien van de tegenstander is bereikt, een voorzet kan binnen knikken.

Zonder ‘linkspoot op links’ een spits als Brobbey te vaak in een luchtduel moet aangaan terwijl hij in het verleden vaak ‘in de loop’ werd aangespeeld door Tadic en daarna kon juichen.

De meest aanwezige dienende speler van Nederland

Daarmee kom je eigenlijk tot één conclusie: Tadic is niet meer de speler die zijn teamgenoten een paar klassen beter en effectiever maakt. Misschien zijn de teamgenoten van Ajax, van Matthijs de Ligt tot aan Lisandro Martínez en van Frenkie de Jong tot aan Ryan Gravenberch, die ervoor zorgde dat Tadic vooral in die gevaarlijke zones van het veld in balbezit kon komen.

Nu de Servische aanvoerder de man is die anderen in die stelling moet brengen, loopt het op een gegeven moment vast. Ajax heeft niet met Brian Brobbey, maar met Lorenzo Lucca in theorie de spits die Ajax-buitenspelers zoals Tadic, Bergwijn, maar ook Steven Berghuis, Mohammed Kudus en Fabio Conceição het afspeelpunt of de ruimte kunnen geven die ze nodig hebben.

Tadic is door zijn statistieken (236 wedstrijden, 103 doelpunten, 111 assists = 0,91 beslissende acties per wedstrijd) als dé ster van Ajax aangewezen, terwijl de Servische aanvaller meer dan ooit bewijst dat hij niet de speler is die zijn teamgenoten voetballend naar een hoger plan brengt.

Dat is vooral voordelig voor de Ajax-tegenstanders: elke extra vertragende opbouw-factor is meegenomen en als Ajax in de defensieve trechters van de tegenstanders blijft lopen, zal Tadic’ klaagzang voorlopig niet stoppen – zelfs niet wanneer hij als puntspeler óók de meest vertragende factor in de Ajax-aanval blijft.

Dat Ajax en Van der Sar nog steeds een troef in handen hebben met de Servische aanvaller, maakt Tadic zelfs dit seizoen duidelijk. Of een laatste jaar Tadic-op-linksbuiten of een vroegtijdig vertrek van de 34-jarige aanvoerder die kaart belichaamt, zal (op basis van Tadic’ woorden) afhangen van de transferactiviteiten van de Amsterdammers.