Tragedie voor Van ’t Schip: “Zo’n chaos, niet te bevatten”

Willem Vissers ziet dat de structuur bij Ajax momenteel ver te zoeken is. De voetbaljournalist ziet dat terug in het elftal, maar ook bij trainer John van ’t Schip. Visser ziet dat ook de oefenmeester, mede door een gebrek aan kwaliteit, het huidige Ajax niet aan de praat kan krijgen.

Structuur bij Ajax en Van ’t Schip ontbreekt

“Hij is de dirigent van een experimenteel orkest waarin iedereen maar wat doet en waarin ook hij geen ritme meer krijgt”, schrijft Vissers in zijn column in de Volkskrant over Van ’t Schip. “Na afloop, als hij weer een nederlaag tracht te verklaren, is de twinkeling uit zijn ogen verdwenen, de twinkeling die terugkeerde tijdens de opmars van Ajax onder zijn leiding.”

Vissers gaat vervolgens nog even terug naar het moment dat Van ’t Schip het stokje overnam van Maurice Steijn. “Een paar weken na het overlijden van zijn zieke vrouw Daniëlle. De baan gaf hem ook structuur en hielp hem een handje op de lange weg van de rouwverwerking.” De voetbaljournalist ziet dat die structuur nu is weggeslagen. “Althans, een bepaalde structuur heeft hij nog steeds. Die structuur betreft vooral de logistiek van zijn werk. Hij stapt ‘s ochtends in de auto, rijdt naar het trainingscomplex in Amsterdam, drinkt een kop koffie, praat met zijn collega’s en lacht de lach die hij als weinig anderen beheerst, de lach van een straaltje zonneschijn op een donkere dag.”

Geen lijn in spel Ajax

Volgens Vissers houdt het materiaal waarmee Van ’t Schip mag werken echter niet over. “Hij trekt een trainingspak aan en gaat aan de slag met de selectie van Ajax, een rariteitenkabinet waarin hier en daar iets te veel kwaliteit ontbreekt voor het goede. En dat is het dan, qua structuur. Als de spelers het veld opkomen, dan ontbreekt de laatste tijd juist elke vorm van structuur.” Vissers haalt vervolgens het Conference League-duel van afgelopen donderdag aan als voorbeeld. “Tegen Bodø/Glimt was het afgelopen week, ondanks de zege, zelfs zo’n chaos dat het gewoon niet te bevatten viel. Het is alsof hij een schuur tracht op te ruimen maar telkens weer een kast opentrekt waaruit allerlei rommel valt, of alsof hij elke keer de sleutel kwijt is van de deur. Dat is tragisch, ook voor John van ’t Schip. Verder verwijderd van structuur is het spel van Ajax zelden geweest.”