Transfer Messi onzeker door Financial Fair Play

Lionel Messi siert de voorpagina’s van de sportkranten in Spanje, Italië en Engeland nu eens niet om zijn voetballende kwaliteiten. De legendarische dribbelaar schijnt het niet meer zo naar zijn zin te hebben bij FC Barcelona en overweegt een vertrek uit Camp Nou. Een transfer deze zomer zal nog een lastig verhaal worden. Niet omdat de oliesjeiks geen geld hebben, meer omdat Financial Fair Play roet in hun eten kan gooien. 

Lionel Messi zijn toekomst bij FC Barcelona is onzeker. De Argentijnse steraanvaller wordt door hoofdcoach Ronald Koeman nog altijd gezien als een belangrijke schakel, maar de sportkranten in Spanje speculeren sinds de blamage tegen FC Bayern München in de Champions League over een vertrek van de 33-jarige dribbelkoning.

Internazionale, Paris Saint-Germain en Manchester City worden als mogelijk nieuwe werkgevers genoemd. De drie clubs, waarschijnlijk ook de enigen die de komst van Messi überhaupt kunnen betalen, hebben naast FC Barcelona nog één geduchte tegenstander deze zomer: UEFA’s Financial Fair Play (FFP).
 

Financial Fair Play 

FFP werd door UEFA in het leven geroepen om het Europese voetbal gezonder te maken (lees: oliesjeiks en andere rijkaards dwingen om de geldkraan soms dicht te draaien). Het principe is simpel: bij elke club mag je niet meer uitgaven hebben (voornamelijk transfersommen) dan inkomsten (kaartverkoop, sponsoring, uitgaande transfers enzovoorts).

Om de clubeigenaren nog een beetje speelruimte te geven, mag er per seizoen zo’n 25 miljoen euro aan extern geld in de club gestoken worden. Daarnaast doet de UEFA niet heel moeilijk als er één seizoen flink verlies gedraaid wordt: zo lang het verlies over drie seizoenen niet meer is dan 45 miljoen euro, loop je als club geen risico. 

Enorme kostenpost 

Het mondiale voetbal lijdt ook onder de corona-crisis, waardoor een groot deel van de inkomsten wegvallen voor clubs. Een leeg stadion kost een organisatie alleen maar geld, terwijl het normaal miljoenen euro’s in het laadje brengt. Omdat voetbalclubs alléén voetbalgerelateerde inkomsten mogen afstrepen tegen de uitgaven, vormt dat het eerste grote probleem voor een mogelijke Messi-transfer deze zomer.

De Argentijnse sterspeler heeft namelijk een afkoopclausule in zijn contract staan van liefst 700 miljoen euro. Barcelona lijkt niet zins om zijn vaandeldrager van de hand te doen en wijst dus nog steeds op dat bedrag. Ook nu Messi een officieel transferverzoek indiende, zal een geïnteresseerde club sowieso honderden miljoenen euro’s moeten neertellen voor een ‘oude’ speler. 

Stel je voor dat Barcelona Messi voor een ‘bedankt-voor-je-diensten-prijsje’ van 222 miljoen euro wil verkopen. Dat kost de kopende club dus zo’n 59 miljoen euro per jaar (uitgaande van de 45 miljoen euro verlies-regel over drie jaar). Tel daarbij nog een salaris van zo’n 45 miljoen euro bij op en je hebt een kostenplaatje van zo’n 104 miljoen euro per jaar. En dan moet je ook nog alle andere (top)spelers en de rest van het personeel betalen. Messi had een speciale clausule in zijn contract staan waardoor hij aan het einde van het seizoen (deadline: 10 juni) kon transfervrij kon vertrekken bij Barcelona. De enige mogelijkheid om een dergelijk vertrek nog af te dwingen – en de Fair Play-regels te ontwijken – is een rechtszaak.   

Snode plannen van topclubs 

Het valt echter niet uit te sluiten dat er snode plannen gesmeed worden in de bestuurskamers van de geïnteresseerde topclubs. Zoals bij elke wet, zijn er ook in het FFP-reglement mazen te vinden. Italiaanse media berichtten over een mogelijke sponsordeal tussen Internazionale en Suning Holding Group, het bedrijf van de Chinese eigenaren van de Italiaanse topclub. Suning zou dan de hoofdsponsor worden van Internazionale, een enorm bedrag daarvoor neertellen waardoor de komst van Messi binnen de regels van FFP valt. 

Een dergelijke constructie gebruikte Paris Saint-Germain in het verleden al eens om Neymar Jr. binnen te hengelen. De Braziliaanse aanvaller overhandigde zelf een cheque van 222 miljoen euro – zijn ontsnappingsclausule in de overeenkomst met Barça – om zijn contract te laten ontbinden. Dit bedrag kwam natuurlijk niet uit zijn eigen zak: de cheque was ondertekend door een hoge pief uit Qatar, het land waar de eigenaren van PSG vandaan komen. Wellicht komt er een soortgelijke constructie voor de afkoopsom van Messi’s contract.

Manchester City houdt zich nog het meest koest van de drie clubs. De Engelse grootmacht kreeg onlangs nog een miljoenenboete voor het tegenwerken van een onderzoek van de FFP en ligt dus onder een vergrootglas. Hoewel een overgang naar City, waar Messi’s oude trainer Pep Guardiola trainer is, het meest voor de hand ligt, is het vooral het risico op een nieuwe controle die The Citizens dwars zitten. 

Kans verkeken 

Het is ook maar de vraag of een club deze astronomische bedragen wíl betalen. Messi’s voetbalkwaliteiten zijn misschien buitenaards; zijn mensenbenen kunnen de last van het topvoetbal niet eeuwig dragen. Toch kan deze zomer zomaar de enige kans zijn voor een Europese club uit een topcompetitie om de legendarische Argentijnse dribbelaar vast te leggen.

Messi heeft altijd uitgesproken zijn carrière bij twee clubs te willen eindigen: FC Barcelona of het Argentijnse Newell’s Old Boys, de club waar Barça hem van overnam. Dat er in één jaar veel kan gebeuren, bewijst 2020 wel weer: wanneer Ronald Koeman Barcelona weer aan de praat krijgt en Messi weer als gewoonlijk kan ronddansen met de bal, verdwijnt zijn vertrekwens – en daarmee de kansen van Internazionale, Paris Saint-Germain en Manchester City – als sneeuw voor de zon.