Vernederlandste Uruguayaan Jones ging van spelen tegen Neymar naar de Tweede Divisie

Matías Jones is een exotische verschijning bij HHC Hardenberg. De Uruguayaan met een geschiedenis als prof bij onder meer FC Groningen speelt zijn wedstrijden tegenwoordig in de Tweede Divisie. Hij is de enige in de competitie die ooit tegenover Neymar stond en in Colombia en Argentinië speelde. Na jaren vol avontuur is Jones terug in Nederland, waar hij een toekomst wil opbouwen. “Nederland is mijn land”, vertelt hij aan SoccerNews.nl.

Interview met Matías Jones, oud-prof van FC Groningen en speler van HHC Hardenberg

Matías Jones (32) valt tijdens wedstrijden op sportpark De Boshoek in Hardenberg snel op. De Uruguayaan dribbelt met korte passen over het veld, haalt sierlijk uit met zijn linkerbeen en schreeuwt het uit bij elke ingooi of vrije trap die de scheidsrechter aan de tegenpartij geeft. Af en toe glipt er een scheldwoord in het Spaans tussendoor. “Ja, dat is Zuid-Amerikaans temperament”, vertelt hij na de wedstrijd tegen Quick Boys, glimlachend en uiterst koeltjes. “Ik kan niet zo goed tegen verliezen of verkeerde beslissingen van de scheidsrechter. Ik zou iets rustiger kunnen doen, maar dit is wie ik ben.”

In de laatste wedstrijd van vorig seizoen kostte zijn temperament hem een rode kaart, waardoor hij de eerste twee wedstrijden van dit seizoen moest missen. “Het ging niet zo goed met het team en ik was boos en teleurgesteld. Ik kon ons verlies niet accepteren. Ik maakte een domme beslissing en kreeg een rode kaart voor natrapen. Dat was een leermoment. Niet goed voor het team en ik probeer het te controleren, maar dat fanatieke zit nou eenmaal in mij.”

Tegenover Neymar

Je kunt de latino wel uit Zuid-Amerika halen, maar Zuid-Amerika niet uit de latino. Door zijn uitstekende beheersing van de Nederlandse taal zou je bijna vergeten dat Jones van een ander continent komt, maar hij bracht de eerste achttien jaar van zijn leven toch echt door in Montevideo. De linkspoot voetbalde bij Danubio FC en speelde met de Onder 20 van Uruguay op de Copa América tegen Neymar, Casemiro en Lucas Moura. “Dat was echt een gek team van Brazilië. Op dat moment was Neymar nog niet de speler die iedereen kent, maar je zag wel dat hij veel kwaliteit had. Hij was een speciale voetballer. Dat toernooi scoorde hij negen keer en Brazilië werd kampioen.”

Tijdens die wedstrijden wist Jones al van de interesse van FC Groningen, de club die eerder zijn landgenoten Luis Suárez en Bruno Silva naar Nederland haalde. “Voor iedere Zuid-Amerikaanse speler is het een droom om naar Europa te gaan. Ik was negentien jaar en kreeg een kans die mijn leven zou veranderen”, herinnert Jones zich twaalf jaar later. “Mijn eerste seizoen bij Groningen ging best goed. Ik had me snel aangepast en kreeg minuten van Pieter Huistra, maar daarna werd Robert Maaskant de trainer en heb ik eigenlijk geen eerlijke kans meer gehad. Ik speelde niet en werd verhuurd aan FC Emmen. Zo raakte ik uit beeld bij FC Groningen.”

Avonturen in Zuid-Amerika

Jones keerde met zijn Nederlandse vrouw terug naar zijn geboorteland. Het seizoen erna trok het stel naar Colombia, vervolgens naar Argentinië en weer terug naar Uruguay. “We hebben in die jaren op verschillende plekken gewoond en veel meegemaakt. Colombia is een prachtig land, waar ze het voetbal heel intens beleven. In Argentinië woonden we midden in de woestijn, vlakbij Chili. Daar hebben we veel mooie natuur gezien. Naast het voetbal heb ik enorm genoten van het avontuur met mijn vrouw. Ik ben haar dankbaar dat ze altijd met mij meeging en mij steunde. Dat is voor iedere speler belangrijk.”

Bij CA River Plate in Montevideo beleefde Jones de beste periode van zijn carrière. De middenvelder speelde veel en rook aan het hoogste niveau tijdens wedstrijden in de Copa Libertadores. Toch wilde de voormalig jeugdinternational van Uruguay het nog één keer in Nederland proberen. “Ik wilde revanche, een tweede kans. Daarom ging ik naar SC Cambuur. Het begon goed en ik speelde mijn wedstrijden onder René Hake. Maar daarna liep mijn contract af en de nieuwe trainer, Henk de Jong, wilde met jongere spelers verder. Zo zie je hoeveel invloed trainers hebben op de carrière van een speler. Soms moet je geluk hebben dat mensen het in je ziet zitten.”

Barbecueën in de winter

Jones pendelde weer terug naar Uruguay, maar na drie jaar besloot hij met zijn gezin dat hun toekomst in Nederland ligt. “Vanaf het moment dat ik wegging bij FC Groningen, voelde ik dat ik ooit terug wilde naar Nederland. Nederland is mijn land. Ik heb hier mijn vrouw leren kennen, we zijn inmiddels twaalf jaar samen. Natuurlijk mis ik Uruguay en mijn familie, maar ik ben hier heel blij. Je hebt hier alles om te groeien en iets op te bouwen. Er is een groot verschil met het leven in Zuid-Amerika, dat soms moeilijk is. Na al die avonturen zochten wij stabiliteit en dat hebben we gevonden.”

Niet alleen op het voetbalveld, maar ook daarbuiten komt de latino in Jones op onbewaakte momenten naar boven. Hoewel hij met lange mouwen speelt, zegt hij dat de kou hem niet zoveel doet. Het Nederlandse eten is wel een thema. “In Zuid-Amerika genieten wij meer van eten. In Uruguay houden we van goed vlees van de barbecue. Dat is in de Nederlandse winter wat moeilijker. Soms ben ik zo fanatiek dat ik in december nog wil barbecueën, maar met vijf graden buiten is dat geen goed idee. Ik wil mijn tradities in stand houden, maar me ook aanpassen aan Nederland.”

Het heen en weer reizen tussen twee continenten is inmiddels voorbij. Jones hoop dat HHC Hardenberg, op het hoogste amateurniveau, zijn laatste team is. “We willen niet meer zoveel verhuizen. Ik heb een mooie club gevonden, waar ik met veel plezier speel. Het voelt als een familie. Ik had op mijn vijftiende niet kunnen bedenken dat ik nu in Nederland zou wonen en bij HHC zou voetballen, maar ik kan er alleen maar van genieten.”