Voetbalmoe(ders) bij Oranje en Eus Messi

Het afgelopen EK was voor mij de titelstrijd van vermoeid ogende Oranje-acteurs in hun bovenkamer, olijke Astrid met haar Wout-adoratie en de plotse geboorte van Eus de balvirtuoos. Ik kan niet wachten op het volgende toernooi. Alleen al voor de kleurrijke randzaken.

Opinie: voetbalkunsten van Özcan Akyol en Astrid Weghorst maakten afgelopen EK

De échte voetballers onder de vele SoccerNews-lezers zullen het kunnen beamen: voetbalmoeheid bestaat. Bij recreatievellingen maar zeker onder profs. Soms is de honger naar de bal even verdwenen, meestal aan het einde van een lang seizoen. Dan kun je even de geur van vers gemaaid gras niet meer ruiken.

Kots je bijkans van de zoveelste pass- en trapoefening, de voortdurend gillende trainer langs de lijn. Laat staan dat je zit te wachten op wedstrijd numero vijftig of meer. Ik meende dat ook te bespeuren bij sommige Oranje-internationals. Bij Virgil van Dijk, Memphis Depay en Steven Bergwijn.

Voetbalpsychologie Oranje: mentale tank is leeg

De tank oogde bij enkelen een beetje leeg, vooral de mentale tank dan. En je weet: als het in de bovenkamer even niet goed zit, dan willen de benen nog weleens rare dingen doen. Of zelfs: helemaal niet meer vooruitkomen. Voer voor psychologen? Een gepasseerd station denk ik. Die deskundigen zullen dat probleem vast al eens bij de horens hebben willen pakken.

Maar bepaalde dingen kun je niks aan doen. Omdat de geest, waaronder dus de motivatie, soms hevig tegenstribbelt. Ook al staan daar in het hedendaagse topvoetbal astronomische salarissen tegenover. Soms kunnen de kopjes van de sterren van de groene mat er geen bal meer bij hebben, is het alleen maar tijd voor heel even niks.

Astrid Weghorst

Ik durf niet te beweren dat dit ook voor de moeder van Wout Weghorst geldt. Haar zoon heeft zijn enthousiasme niet van een vreemde, dát weet ik inmiddels zeker. Deze goedlachse Astrid had tijdens het afgelopen EK oranje vlaggetjes uitgedeeld bij haar in de straat. Om haar directe buren deelgenoot te laten maken van haar eigen trotsheid op zoonlief. Of ik hier moe van werd?

Nee, helemaal niet eigenlijk. Ik vond de betrokkenheid van mama Weghorst eigenlijk best wel leuk. Ze draafde niet door, zoals Woutje dat wel nog eens wil doen, maar was gewoon even ‘naar linkssss, naar rechtssss’ in haar hoofd. Zulke momenten maakten voor mij het voorbije EK nog een stukje mooier.

Vandaag Inside-Eus

Ben ik klaar met mijn lofzang? Ik dacht het lang van wel. Maar door een openbaring van jewelste moet ik nog even doorgaan. Van een man waarvan ik dacht dat hij een stijve hark was met nul voetbalkunde. Blunder, Thimister! Het was een doodnormale gang in een tv-studio ergens midden in het land. Daar gebeurde onlangs iets waar ik compleet door verrast werd.

Mijn ogen zagen een man die normaliter best grappig praat, plots goochelen met een bal alsof hij solliciteerde voor een prominent plekje in het plaatselijke circus: Özcan Akyol. Onze eigen Eus Messi. Stukje hooghouden, bal in de nek, door de knietjes en al balancerend opdrukken maar. Een waar kunststukje.

Soms verketterd, verguisd, opgehemeld en weet ik wat nog niet allemaal meer. Om zijn gesproken of geschreven teksten als mede-columnist. Maar ik steek hem vanaf deze plek een flink veer in zijn kont. Omdat Eus een ware voetbaltechnicus blijkt te zijn. Had hij in ieder geval voor mij heel lang verborgen weten te houden.

Voetbal kijken kan zo mooi zijn. Ook al gebeurt dat dan maar op een of andere gang.

Over Bjorn Thimister

Bjorn Thimister (1978) schrijft voor SoccerNews onder andere over PSV, Fortuna Sittard, Roda JC, VVV en MVV. Ook richt hij zich onder meer op andere clubs in de Keuken Kampioen Divisie en Bundesliga en andere opmerkelijke zaken in het voetbal. Hij is 24 jaar journalist. Tips? [email protected]