Het laatste nieuws over Jordan Henderson

Jordan Henderson is een Engelse middenvelder. De international van Engeland verruilde Al-Ettifaq in januari 2024 voor Ajax.

• Henderson speelt momenteel voor Ajax
• De middenvelder maakte jarenlang furore met Liverpool
• Met ‘The Reds’ won hij onder meer de Champions League en de landstitel
• Henderson debuteerde in 2010 voor de Engelse ploeg
• Hij speelde in 2021 mee in de EK-finale tegen Italië

Clubcarrière Jordan Henderson

Jordan Brian Henderson werd op 17 juni 1990 ter wereld gebracht in Sunderland. Het gezin bestond daarnaast uit moeder Liz, vader Brian en zusje Jody. Zijn vader werkte voor de politie en was een echte kettingroker. Senior kreeg te maken met mond- en keelkanker, waardoor hij in de periode 2013-2014 zware behandelingen onderging. Als gevolg daarvan verliet hij het gezin voor maar liefst tien maanden.

Henderson bouwde een goede band op met zijn vader. In 2003 bezochten zij samen met de Champions League-finale tussen AC Milan en Juventus op Old Trafford. Onderweg naar huis beloofde de rechtspoot aan zijn vader ooit op hetzelfde podium te spelen. De middenvelder lanceerde zijn voetbalcarrière reeds in 1996 bij Fulwell Juniors en maakte na twee jaar de overstap naar de jeugdopleiding van Sunderland AFC.

Debuut voor Sunderland

In juli 2008 ondertekende Henderson als Sunderland-talent zijn eerste profcontract. Later dat jaar, op 11 november, mocht de middenvelder in de kansloos verloren uitwedstrijd tegen Chelsea (5-0) debuteren door halverwege in te vallen voor Steed Malbranque. Elf dagen later maakte hij eveneens zijn basisdebuut in de League Cup-wedstrijd tegen Blackburn Rovers. In het Stadium of Light gingen The Black Cats eveneens ten onder: 1-2. De technische staf deed in het restant van het seizoen 2008-2009 geen beroep meer op hem.

Henderson maakte zijn eerste doelpunt namens Sunderland AFC op 22 september 2009 in de League Cup-wedstrijd tegen Birmingham City (2-0 zege). Bijna drie maanden later, op 19 december, wist de middenvelder voor het eerst toe te slaan in de Premier League. Op bezoek bij Manchester City tekende hij voor de 2-2, maar dat zorgde niet voor het gewenste resultaat: 4-3. Gedurende het seizoen 2009-2010 steeg zijn aandeel naar 38 officiële wedstrijden (twee doelpunten, zes assists).

In december 2010 maakte Henderson het winnende doelpunt in de Premier League-wedstrijd tegen West Ham United (1-0). Later dat seizoen produceerde de getalenteerde rechtspoot zelfs een dubbelslag in de thuiswedstrijd tegen Wigan Athletic (4-2). Daarnaast fungeerde hij in 39 officiële wedstrijden nog eens viermaal als aangever. Zijn prestaties vielen in de smaak bij voetbalgrootmacht Liverpool, dat in de zomer van 2011 zestien tot twintig miljoen pond voor hem neertelde.

Uitgeleend aan Coventry City

Gedurende zijn periode bij Sunderland AFC speelde Henderson ook nog enige tijd voor Coventry City. Tussen eind januari en begin april 2009 mocht de middenvelder zijn voetbalkunsten vertonen in de Ricoh Arena. Hij debuteerde op 31 januari in de met 2-1 verloren uitwedstrijd tegen Derby County. Ruim een maand later maakte hij zijn eerste officiële treffer als profvoetballer tijdens de met 1-2 gewonnen uitwedstrijd tegen Norwich City. In de twintigste minuut verscheen de openingstreffer achter zijn naam.

Met Coventry City speelde Henderson tien wedstrijden in het Championship. Daarnaast mocht hij driemaal aantreden in het FA Cup-toernooi. Zijn team wisten de kwartfinale van het prestigieuze bekertoernooi te bereiken, maar groter succes werd gedwarsboomd door toedoen van Chelsea (0-2). “Ik heb van iedere minuut genoten”, vertelde hij later aan de Coventry Telegraph. “Voor mijn gevoel ben ik daar gegroeid als voetballer.”

Eerste succes met Liverpool

Met zijn opgedane ervaring bij Sunderland AFC (79 wedstrijden) en Coventry City (dertien wedstrijden) streek Henderson medio 2011 neer bij Liverpool. Manager Kenny Dalglish liet de nieuwkomer op 13 augustus van datzelfde jaar debuteren in de thuiswedstrijd tegen zijn jeugdliefde Sunderland. Op Anfield bleef men steken op een teleurstellend 1-1 gelijkspel. In de volgende weken wist men wel af te rekenen met Arsenal (0-2) en Bolton Wanderers (3-1). Tegen laatstgenoemde club maakte de middenvelder op 27 augustus 2011 zijn eerste treffer voor The Reds.

Tijdens zijn debuutseizoen voor Liverpool mocht Henderson 48 keer opdraven in alle competities (twee doelpunten). De rechtspoot hield hier zijn eerste trofee als profvoetballer aan over: de League Cup. In de finale tegen Cardiff City, dat pas na de strafschoppenreeks over de knie ging, werd hij na een klein uur vervangen door Craig Bellamy vanwege een dreigende tweede gele kaart. Zijn eerste jaar op Anfield had nog mooier kunnen eindigden, maar Chelsea wist de FA Cup-finale in eigen voordeel te beslissen (1-2).

Henderson begon zijn tweede contractjaar bij Liverpool op de reservebank. Gaandeweg het seizoen wisselde hij basisplaatsen en invalbeurten met elkaar af, maar desondanks noteerde hij prima statistieken: 44 officiële wedstrijden, zes doelpunten en vijf assists. De Engelsman scoorde onder meer in de uitwedstrijden tegen Arsenal (2-2) en Newcastle United (0-6, tweemaal). Liverpool mocht ondertussen niet tevreden zijn over de prestaties. Met een zevende plaats wist de club zich niet eens te plaatsen voor Europees voetbal.

Hoofdprijzen blijven uit

Met veertig officiële wedstrijden (vijf doelpunten) wist Henderson in het seizoen 2013-2014 een vaste basisplaats af te dwingen. Liverpool wist zich te ontpoppen tot een serieuze titelkandidaat, maar een thuisnederlaag tegen Chelsea en een gelijkspel tegen Crystal Palace bleken fataal. Eerstgenoemde club ging er uiteindelijk met de landstitel vandoor. Een jaar later zwaaide clubicoon Steven Gerrard met een teleurstellende zesde plaats af op Anfield. Henderson eindigde dat jaargang met 54 officiële wedstrijden, zeven doelpunten en veertien assists op de teller.

Door een gebroken middenvoetsbeentje en een gescheurde knieband bleef Henderson in het seizoen 2015-2016 steken op 26 officiële wedstrijden (twee doelpunten). Door het vertrek van Gerrard naar de Verenigde Staten wist de middenvelder desondanks een fraaie status te bereiken: aanvoerder. Liverpool bereikte de finale van de Europa League, maar ging door toedoen van Sevilla met 1-3 ten onder. Manchester City bleek daarentegen na strafschoppen te sterk in de League Cup-finale.

Henderson moest door een voetblessure eveneens veel wedstrijden missen tijdens het seizoen 2016-2017. Ditmaal bleef hij steken op 27 wedstrijden en één treffer. Pas in het daaropvolgende seizoen wist de rechtspoot weer eens de veertig wedstrijden te overschrijden. Voor het eerst in zijn carrière mocht hij een Champions League-finale spelen, maar opnieuw bleef een absolute hoofdprijs uit. Twee flaters van doelman Loris Karius gaven de doorslag in het voordeel van Real Madrid: 1-3.

Gloriejaren met Liverpool

Met 44 officiële wedstrijden (één treffer) bleef Henderson in het seizoen 2018-2019 een zekerheidje in Liverpool-tenue. Ten koste van FC Barcelona bereikte men opnieuw de finale van de Champions League en ditmaal wist men de eindzege wel binnen te slepen: 2-0 tegen Tottenham Hotspur. Onder leiding van manager Jürgen Klopp deed men ook tot het einde mee om de landstitel, maar Manchester City trok nipt aan het langste eind in de Premier League. Het verschil bedroeg uiteindelijk één punt.

Liverpool wist in het seizoen 2019-2020 opnieuw de topvorm aan te tikken. Klopp leidde zijn manschappen alsnog naar de Premier League-titel, waar men eveneens de Europese Supercup en de wereldbeker voor clubteams wist te bemachtigen. De club doorbrak daarmee een periode van dertig jaar zonder landstitel. Henderson fungeerde op Anfield nog altijd als de fiere aanvoerder. Hij speelde dat jaargang in totaal veertig wedstrijden voor The Reds, waarin hij vier doelpunten en vijf assists liet aantekenen.

Laatste jaren op Anfield

Het seizoen 2020-2021 verliep teleurstellend voor Liverpool en Henderson. De Premier League-gigant wist geen nieuwe prijs binnen te slepen, waar de middenvelder door een liesblessure bleef steken op 28 wedstrijden (één doelpunt). Een schril contrast met het seizoen 2021-2022. Liverpool won zowel de FA Cup als de League Cup ten koste van Chelsea, waar de Champions League-droom pas in de finale strandde dankzij Real Madrid (0-1). Met 57 wedstrijden (drie doelpunten) fungeerde de routinier weer als vanouds als sterkhouder.

Henderson won in 2022 eveneens voor het eerst de Community Shield. Gaandeweg het seizoen 2022-2023 liep zijn aandeel op naar 43 gespeelde wedstrijden. Het bleek zijn afscheidscampagne, aangezien de middenvelder na twaalf seizoenen besloot om te vertrekken. “We gaan elkaar missen, dat weet ik”, verklaarde manager Klopp in een afscheidsvideo. “Het is tot ziens, geen vaarwel. We blijven elkaar volgen. Je bent mijn langst dienende aanvoerder. Ik ga je missen, ik ga onze gesprekken missen en ik wens je het beste op je reis. Ik weet dat het woord vaak gebruikt wordt, maar jij bent met recht een legende.”

De statistieken van Henderson onderstreepten dat. Tussen 2011 en 2023 speelde de middenvelder maar liefst 492 officiële wedstrijden in het Liverpool-shirt, waarvan 360 in de Premier League en 56 in de Champions League. Op de eeuwige ranglijst kwam hij terecht op een gedeelde vijftiende plaats. Alleen Jamie Carragher en Steven Gerrard speelden meer Premier League-duels namens Liverpool, maar daarbij moet worden aangetekend dat recordhouder Ian Callaghan (857 duels) al ver voor de introductie van de hedendaagse competitie actief was.

Ongelukkig bij Al-Ettifaq

Henderson stond tijdens zijn Liverpool-periode bekend als voorvechter van de lhbtiq+-gemeenschap. De Engelsman zorgde in de zomer van 2023 dan ook voor een grote schok door zijn voetbalcarrière voort te zetten in Saudi-Arabië, dat niet bekend stond om het accepteren van homoseksualiteit. Zijn keuze voor Al-Ettifaq betekende een hereniging met voormalig teamgenoten Gerrard (inmiddels hoofdtrainer) en Georginio Wijnaldum, maar had ook een negatief effect. Hij werd zelfs uitgejouwd door aanhangers van Engeland.

Gerrard besloot Henderson meteen tot aanvoerder van Al-Ettifaq te benoemen. Op 14 augustus 2023 maakte de middenvelder zijn debuut voor de Saudische club in de thuiswedstrijd tegen Al-Nassr (2-1 zege). Tot en met december van datzelfde jaar mocht hij in totaliteit negen keer opdraven voor de manschappen van Gerrard. Scoren wist de rechtspoot niet voor de club, maar hij fungeerde wel vijfmaal als aangever.

Transfer naar Ajax

Waar Henderson twaalf seizoenen voor Liverpool voetbalde, daar bleef zijn aandeel bij Al-Ettifaq beperkt tot een halfjaar. Op 18 januari 2024 maakte Ajax melding van een akkoord met de geroutineerde middenvelder. In de dagen daarvoor wist hij zijn contract met de Saudische club te ontbinden. Met de Amsterdammers besloot hij een dienstverband van tweeënhalf jaar aan te gaan. In de competitietopper tegen PSV (1-1) gunde trainer John van ’t Schip hem op 3 februari 2024 zijn eerste Eredivisie-minuten.

Door een spierblessure bleef Henderson in zijn eerste halfjaar steken op twaalf wedstrijden voor Ajax. De hoofdstedelingen maakten een moeizame fase door, maar wisten als nummer vijf alsnog een Europees ticket binnen te slepen. Teamgenoot Steven Bergwijn maakte medio 2024 juist de overstap naar de Saudische competitie (Al-Ittihad), waardoor de Engelsman werd aangewezen als nieuwe aanvoerder.

Interlandcarrière Jordan Henderson

De interlandcarrière van Henderson kwam relatief laat op gang. Waar de grootste talenten van Engeland al op jonge leeftijd mochten aantreden voor vertegenwoordigende jeugdelftallen, daar speelde de middenvelder slechts één interland voor zowel de Onder-19 als de Onder-20. Pas in de Onder-21 wist hij zich te ontpoppen tot een vaste waarde. Hij speelde maar liefst 27 wedstrijden voor dat team (vier doelpunten), waaronder de jeugd-EK’s van 2011 en 2013. In beide gevallen sneuvelde men reeds in de groepsfase.

Debuut voor Engeland

Als sterkhouder van Sunderland AFC speelde Henderson zich in de kijker bij Fabio Capello, de toenmalig bondscoach van Engeland. De Italiaan liet de rechtspoot op 17 november 2010 debuteren in de oefeninterland tegen Frankrijk (1-2 nederlaag). Hij mocht meteen negentig minuten opdraven voor The Three Lions. Met slechts drie A-interlands op zak mocht de middenvelder in de zomer van 2012 opdraven op het EK-podium. Hij kreeg speeltijd in de groepswedstrijd tegen Frankrijk (1-1) en de fatale kwartfinale tegen Italië (na strafschoppen).

Henderson verdween na de EK-eliminatie enige tijd uit de selectie van Engeland. Pas in november 2013 groeide hij uit tot een vaste selectiespeler. In die hoedanigheid mocht de middenvelder mee naar het WK van 2014, maar hij kon niet verhinderen dat de Britten al in de groepsfase sneuvelden. Een groep met Costa Rica, Italië en Uruguay bleek men te machtig. Twee jaar later blameerden de Engelsen zich opnieuw als EK-deelnemer. In de achtste finale bleek IJsland verrassenderwijs te sterk (1-2).

EK-finalist op Wembley

Op het WK van 2018 raakte Engeland eindelijk verlost van de moeizame prestaties. In Rusland wist men de halve finale te bereiken, maar Kroatië wist een finaleplaats te dwarsbomen (1-2 na verlenging). Eremetaal bleef vervolgens uit door toedoen van België (0-2). Op het EK van 2021 begon Henderson als reservespeler, maar gaandeweg kreeg hij toch zijn speelminuten. Onder Gareth Southgate verloor men de EK-finale op Wembley van Italië. De middenvelder viel na 74 minuten in en ging vlak voor de strafschoppenserie weer naar de kant.

Henderson wist op 4 december 2022 zijn eerste WK-doelpunt te maken voor Engeland. In de achtste finale tegen Senegal (3-0) wist hij na ruim een half uur de openingstreffer te produceren. Zes dagen later sneuvelde de droom door toedoen van Frankrijk (1-2). Tot en met november 2023 liep zijn aandeel op naar 81 A-interlands (drie doelpunten), maar nadien ontving hij geen oproep meer. Desondanks besloot hij in 2024 de EK-finale in Berlijn te bezoeken. De inmiddels Ajacied zag Engeland verliezen van Spanje: 1-2.

Prijzenkast Jordan Henderson

Laatste update: 28 december 2024