Het laatste nieuws over AS Monaco

AS Monaco is Franse voetbalclub uit het Vorstendom Monaco, dat omsloten is door Frankrijk. Thuiswedstrijden van Les Rouges et Blancs worden afgewerkt in het Stade Louis II.

• AS Monaco werd in 1919 opgericht
• Het Stade Louis II is de thuisbasis van de Monegasken
• De bijnaam van de club luidt ‘Les Rouges et Blancs’
• AS Monaco veroverde acht Franse titels
• In 2004 ging de Champions League-finale verloren

AS Monaco in nationaal clubverband

Op 1 augustus 1920 werd AS Monaco FC opgericht. De omnisportclub ontstond uit een fusie tussen de sportverenigingen Swimming Club, Monaco Sport (voormalig Herculis), AS Beausoleil, Etoile de Monaco en Riviera AC. Op 23 augustus 1924 volgde de oprichting van de Association Sportive de Monaco. Eerstgenoemde sportclub werd later opgeslokt door deze vereniging.

In de beginjaren speelden Les Monégasques op amateurniveau in de regio Provence-Alpes-Côte d’Azur. In 1933 besloot AS Monaco in te gaan op een aanbod van de Franse voetbalbond (FFF) om professioneel te worden. Het debuutseizoen verliep echter dramatisch, waardoor men meteen weer terugkeerde naar de amateurstatus. Pas in 1948 keerde Monaco terug op professioneel niveau door zich aan te sluiten op het tweede niveau van Frankrijk.

Eerste gloriejaren

Als runner-up van de Division 2 wist AS Monaco in 1953 promotie naar de hoogste afdeling af te dwingen. Met een tiende plaats op de ranglijst dwongen de Monegasken meteen lijfsbehoud af. In het volgende seizoen moest men genoegen nemen met een veertiende plaats, maar nadien sloot de club zich aan bij (sub)top van Frankrijk. Zowel in 1956 als 1958 eindigde het team op een respectabele derde plaats. Het eerste grote succes volgde in 1960 door AS Saint-Étienne met 4-2 te verslaan (na verlenging).

AS Monaco schreef in 1961 geschiedenis door de Franse titel te te veroveren. In de Division 1 wist men een voorsprong van één punt te vergaren ten koste van runner-up RC Paris. De club wist dit succes in 1963 zelfs te overtreffen door zowel de landstitel als de Coupe de France voor de tweede keer te winnen. Bijna prolongeerden de Monegasken het succesverhaal in 1964, maar ditmaal moest men genoegen met een tweede plaats achter AS Saint-Étienne.

Sterke comeback

AS Monaco presteerde na de tweede plaats van 1964 bijzonder teleurstellend. In 1969 degradeerde de club zelfs uit de Division 1. Na twee seizoenen keerde men als kampioen van de Division 2 alweer terug in de hoogste divisie, maar in de volgende seizoenen beleefde men een jojo-effect. Pas na het kampioenschap van 1977 wisten Les Rouges et Blancs zich weer permanent te vestigen tussen de eliteclubs van Frankrijk. De rentree werd zelfs gevierd met het kampioenschap van 1978 dankzij een voorsprong van één punt op FC Nantes.

In 1982 en 1988 kroonde AS Monaco zich opnieuw tot landskampioen. De club won daarnaast de Coupe de France van zowel 1980, 1985 als 1991. Een deel van dit succes werd gerealiseerd onder leiding van Arsène Wenger, de latere succestrainer van Arsenal. De Franse oefenmeester stond in de periode 1987–1994 aan het roer in het Stade Louis II. Bekende namen als Patrick Battiston, Glenn Hoddle, Claude Puel en Mark Hateley maakten destijds deel uit vsan de selectie.

Monaco trekt lijn door

Wenger vertrok in 1994 als hoofdtrainer van AS Monaco. Ook zonder de succestrainer wist de club een nieuw succesverhaal te realiseren door de landstitels van 1997 en 2000 te veroveren. De eerste Coupe de la Ligue-triomf volgde in 2003 door FC Sochaux met 4-1 te verslaan. Zowel Ludovit Giuly (tweemaal) als Dado Prso verschenen op het scoreformulier. Zij wisten ook in de Champions League makkelijk het net te vinden, maar de finale van 2004 ging verloren.

In 2004 en 2005 moest AS Monaco genoegen nemen met een derde plaats op de ranglijst. Na deze periode sneuvelde de succesformule van de Monegasken, die in de volgende seizoenen uitgroeiden tot een grijze middenmoter. Tijdens het seizoen 2010-2011 kreeg de club zelfs te maken met degradatiestress. In de tweede seizoenshelft presteerde Monaco weliswaar behoorlijk, maar ook de concurrentie pakte relatief veel punten. Een thuisnederlaag in de laatste speelronde tegen Olympique Lyon bleek na 34 Ligue 1-seizoenen fataal.

Russische overname

Tijdens het Ligue 2-verblijf toonde Dimitri Rybolovlev belangstelling om AS Monaco over te nemen. Aanvankelijk besloot het bestuur de boot af te houden, maar vanwege de dramatische resultaten ging men uiteindelijk alsnog overstag. Dankzij een aantal miljoenendeals wist de club de degradatiezone in te ruilen voor een uiteindelijk achtste plaats op de ranglijst. Met River Plate-aanvaller Lucas Ocampos als grote aankoop en Claudio Ranieri wist Monaco in 2013 als kampioen terug te keren naar de hoogste divisie.

Rybolovlev besloot de Ligue 1-rentree te vieren met nieuwe miljoenendeals. Spelers als Éric Abidal, Ricardo Carvalho, Radamal Falcao, Anthony Martial, João Moutinho en James Rodríguez werden zoal aan de selectie toegevoegd. De LFP dreigde nog wel roet in het eten te gooien, aangezien de organisatie achter de Ligue 1 eiste dat men een Franse club zou worden om daarmee het belastingvoordeel teniet te doen. Uiteindelijk behield Monaco de oude status middels een schikking van vijftig miljoen euro.

Kampioen met Mbappé

In het seizoen 2016-2017 wist AS Monaco de suprematie van Paris Saint-Germain te dwarsbomen. Trainer Leonardo Jardim leidde de Monegasken naar de achtste landstitel uit de clubgeschiedenis. Het succesteam bestond destijds uit spelers als Danijel Subasic, Benjamin Mendy, Bernardo Silva, Fabinho, Moutinho, Falcao en Kylian Mbappé. De twee laatstgenoemde spelers namen meer dan de helft van de doelpunten voor hun rekening. Na afloop van dit seizoen maakte de pas achttienjarige Mbappé op huurbasis de overstap naar PSG, dat een verplichte koopoptie van 180 miljoen euro bedong.

Paris Saint-Germain won in het seizoen 2017-2018 de landstitel met Mbappé in de gelederen. AS Monaco bleef desondanks behoorlijk presteren door als runner-up te eindigen. In het volgende seizoen ontstonden serieuze degradatiezorgen, maar de zeventiende plaats volstond om de Ligue 1-status te verlengen. Nadien herstelden de Monegasken zich weer. Dit leidde in het seizoen 2023-2024 opnieuw tot een tweede plaats.

Rivaliteit

OGC Nice is de aartsrivaal van AS Monaco. Onderlinge wedstrijden worden betiteld als de Derby de la Côte d’Azur. De afstand tussen beide steden is maar twintig kilometer, waardoor dit vooral een geografische oorsprong heeft. Ook AS Cannes en Olympique Marseille staan bekend als rivalen.

AS Monaco in Europees clubverband

AS Monaco debuteerde in het seizoen 1961-1962 op het Europese strijdtoneel. De Monegasken kregen de kans om zich te plaatsen voor de Europacup I, maar verloren in de kwalificatieronde van Glasgow Rangers. Twee jaar later wist de club alsnog door te stoten ten koste van AEK Athene. Het avontuur sneuvelde echter al in de eerste ronde door toedoen van Internazionale. In de jaren zeventig werd men eveneens vroegtijdig uitgeschakeld door toedoen van Eintracht Frankfurt, Malmö FF en Lokomotiv Sofia.

Aan het einde van de jaren tachtig maakte AS Monaco een betere indruk. In 1990 bereikte de club zelfs de laatste vier van de Europacup II, waarin Sampdoria te sterk bleek. Twee jaar later bereikte men voor het eerst de finale van ditzelfde toernooi. Na het uitschakelen van clubs als AS Roma en Feyenoord moest men in Lissabon echter buigen voor Werder Bremen. In 1997 werd Monaco ondanks een thuiszege pas in de halve finale van de UEFA Cup uitgeschakeld door Internazionale.

Champions League-jaren

Tijdens de jaren negentig maakte de Europacup I plaats voor de Champions League. Ten koste van Manchester United bereikte AS Monaco in 1998 de halve finale van het miljoenenbal, maar Juventus bleek over twee wedstrijden een maatje te groot. In 2004 wist men alsnog de finale te bereiken, mede dankzij een iconische 8-3 overwinning op Deportivo La Coruña. Uiteindelijk moest men in de finale buigen voor het FC Porto van trainer José Mourinho. Monaco sneuvelde in 2005 al in de achtste finale door PSV.

In het seizoen 2016-2017 wist AS Monaco nogmaals de halve finale van de Champions League te bereiken. Clubs als Manchester City en Borussia Dortmund gingen in doelpuntrijke ontmoetingen ten onder, maar Juventus dwarsboomde een nieuwe finaleplaats. Sindsdien snakken de Monegasken naar een nieuw succesverhaal in Europa.

Balans tegen Nederlandse clubs

AS Monaco speelde tot en met het seizoen 2023-2024 in totaal veertien officiële wedstrijden tegen Nederlandse teams. Les Rouges et Blancs zijn duidelijk in het voordeel met zes overwinningen, vijf gelijke spelen en drie nederlagen. PSV fungeerde het vaakst als tegenstander: acht keer. Feyenoord, Roda JC en Willem II noteerden elk twee onderlinge wedstrijden.

Nederlandse invloed

Verschillende Nederlanders hebben het shirt van AS Monaco gedragen. Een overzicht:

Het stadion van AS Monaco

Het Stade Louis II, gelegen in de wijk Fontvieille, is sinds 1939 de thuisbasis van AS Monaco. Dit complex is vernoemd naar Lodewijk II van Monaco en is in de jaren tachtig geheel gerenoveerd. Het stadion biedt momenteel plaats aan 18.500 toeschouwers.

Tussen 1998 en 2012 werden de wedstrijden om de Europese Supercup steevast in het Stade Louis II gespeeld. Ook voor de atletiekwedstrijd Herculis, onderdeel van de Diamond League, fungeert dit bouwwerk als decor. Het stadion beschikt naast een voetbalveld namelijk tevens over een atletiekbaan. Onder de tribunes is Salle Gaston Médecin gehuisvest, een indoor sportarena.

Veelgestelde vragen over AS Monaco

Laatste update: 20 augustus 2024